capçalera campanha

Opinion

Poder decidir qual sèm

Baiona: panèus trilingües
Baiona: panèus trilingües
Gerard Joan Barceló

Gerard Joan Barceló

Lingüista, professor agregat de gramatica e director de la revista electronica universitària Lingüistica Occitana. President de l'associacion Los amics de Jornalet

Mai d’informacions
Suprèma traïson e immoralitat totala: cridariái, dins mon article de fa doas setmanas, a la reddicion del Bas Ador e a sa somission totala a las fòrças d'ocupacion bascas assedadas de nòstras tèrras e de nòstra sang! Nani, monsur; voliái simpletament reconéisser lo drech d'una populacion a decidir qual es. Es pas clar per totòm, e ne soi desconsolat: lo projècte occitanista, çò cresi, es un projècte de libertat. Victimas d'estats que nos an impausat lors lengas e lors mitologias nacionalas, perdèm quin que siá crèdit se volèm en retorn impausar a la gent çò que desiram que siá. Cossí cercar d'èsser liures s'oblidam d'integrar la nocion de libertat a nòstra volontat d'existir?

Pasmens, una evidéncia: es impossible de decidir qual sèm se n'avèm pas los mejans concrets. Per tant, revendiqui pas solament de decidir qual sèm, e de daissar decidir al mond qual son, mas de poder decidir qual sèm.

E ara qual contestariá lo fach que, precisament, podèm pas decidir qual sèm? Encara uèi, de libres escolars voldrián persuadir nòstres mainats que los trobadors e trobairises escrivián en francés ancian. Los escolans d'Occitània, s'an pas l'astre de seguir de corses de lenga nòstra, sabon pas res del país: cossí poirián decidir se son occitans? Cossí d'estatjants del Bas Ador s'identificarián a Gasconha e Occitània se degun lor a pas dich que l'occitan es lenga d'en lor e se las realitats administrativas e territorialas nòstras son mens claras que los dos Bascoats vesins? E ara que la lei de "l'Escòla de la Fisança" plaça de bandièras francesas e europèas dins cada sala de classa, quina libertat es autrejada a las generacions venentas de causir qual son?

Per ansin, per tal de poder qual sèm, es important que nos uniscam per exigir l'occitan obligatòri pertot en Occitània, almens coma iniciacion per començament, l'ensenhament de nòstra istòria locala segon d'autras amiras que París, Roma o Madrid, l'aprendissatge dels elements màgers de nòstra civilizacion e de nòstras culturas; valent a dire que nos fa mestièr una reparacion istorica de l'etnocidi que d'unes desiran de contunhar per que siá complet.

Sens saber qual sèm, cossí poiriam decidir çò que volèm èsser?

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris

Artús Schopenhaeur
7.

#5 Demostratz-me scientificament l'existéncia del liure-arbitri. Vos i podètz levar d'oras !…

  • 2
  • 0
Mèfi! 31
6.

Qual sèm pas?
Es de mal sabre qual sèm, e le "nosautres" qu'inclutz, mais podem sabre çò que e doncas qual sèm pas.
Veirem en seguida s'avèm quecòm de commun, nosautres, que sèm autres.

  • 1
  • 0
LachaudPapioli
5.

#3 Lo liure-arbitri es pas una ilusion. Enguera fau esser informat de nòstre realitat. Dempuei 700ans
sem sos la dominacion dau governament frances. Dempuei 700ans vivam dins la culpabilisacion.
Repression militaria, denigrament de nòstra istòria, de nòstra lenga, de nòstre accent an entrainat l'aceptacion que Paris decida, que la cultura es a Paris, que lo trabalh es a Paris e que fin finala sem dau esser a encultarisar e daus provinciaus es a dire inferiors.
Perque acceptam pus aquel biais de veire la causa? Per de las rasons culturalas o ben economics o ben de las rasons filosoficas?
Sem, tot simplament; sem daus essers mervelhos pas mai que los autres mas tertant.

A una demaisela que me diria : "qui ses?" Li respondria "sei tot simplament". Si, a ela, li avia damandat qui es, m'auria respongut : "sei". Auria polgut ajotar "sei una soris qu'a paur daus rats," mas quò auria estat devalorisan per ela.
Vivam tot lo temps dins la culpabilisacion e la devalorisacion. Quò es un manca de fisança en se, una acceptacion de nòstre esta d'esclaus; esclaus dins lo trabalh, esclaus, en tant qu'occitans, en tant que consomadors d'una societat que nos espleita... França s'es facha emben lo glaiva e lo sanh; un jorn quò se saubra.

  • 2
  • 3
Robespèire
4.

Proclami ieu l'Escòla de la desfisança, contra lo grand capital. Dever d'insurreccion, per aparar la Republica (catalana e occitana…)

  • 6
  • 1
Artús Schopenhauer
3.

#2 Lo que fa quicòm o fa per çò que la Volontat o vòl. Lo que non fa res non o fa per çò que la Volo,ntat o vòl. E la Volontat non t'aparten pas : ès tu lo que li aparten. Lo liure-arbitiri es una illusion. Creses que fas çò que vòles, mas non ès liure de voler o non çò que vòles. Te tròbas o voler. E donc fas, Ont es la libertat, aquí ?

  • 3
  • 1

Escriu un comentari sus aqueste article