Fa dos ans e mièg aviái escrit una cronica amb lo títol “Pro d’aquesta injustícia!“. I parlavi de las dificultats financièras de Jornalet, dificultats que, al delà de la comptabilitat deficitària del jornal, afectavan la vida personala del sieu cap-redactor, nòstre amic Ferriòl Macip. Las finanças de Jornalet li permetián pas de sortir un salari decent a la nautor del trabalh esgotador qu’el mena sèt jorn sus sèt e tot l’an.
 
L’associacion LOS AMICS DE JORNALET que ne soi clavaire, a menat unas campanhas de finançament solidaris, ditas micromecenatges, per ajudar Jornalet, coma institucion mediatica occitana, e per ajudar a provesir un petit salari per la redaccion e la revision linguistica.
Fa qualques setmanas Ferriòl nos expliquèt que encara un còp, las finanças son extremament bassas. Malgrat la discrecion de l’òme engatjat per Occitània qu’el es, avèm comprés qu’atraversa de dificultats de moneda seriosas: trabalha 6 a 7 oras per jorn per Jornalet e ne recep qu’un salari de misèria que li permet pas de viure. A pro pena s’arriba a pagar l’abonament del sit internet e las asseguranças.
 
Fa qualques meses avèm fargat un dorsièr de demanda d’ajuda financièra a l’ÒPLO. Avèm esperat de meses una responsa. Tristament, e gausi dire lamentablament la responsa foguèt que refusèron de nos ajudar sens nos en donar la rason. Aqueste refús l’avèm viscut fòrt dolorosament d’autantmai que lo vice-president de l’ÒPLO aviá promés verbalement a Ferriòl Macip una subvencion de 40 000 èuros per Jornalet. Cal dire qu’aquela promessa la faguèt l’elegit abans l’eleccion. Las promessas engatjan pas que los qu’i vòlon creire, coma se ditz. Coma pagaire d’impòstes —doncas competent per donar mon vejaire sul foncionament de las institucions publicas— disi que l’ÒPLO, en refusar d’ajudar Jornalet e doncas d’ajudar la premsa occitana non jòga pas son ròtle de servici public occitan. Aqueste ofici fa tant de ben a l’occitan que de mercurocròme sus una camba de fusta.
 
Qué far alara? Barrar Jornalet? Seriá logic: Ferriòl se consacrariá a un trabalh que li permetriá de menar una vida decenta. Mas el es un militant fins a la mesolha del sieus òsses, fins a las tripas. Encara i vòl creire e contunhar de s’engatjar al detriment de son confòrt personal. S’amerita que l’ajudem e que l’ajudem amb fòrça. La Generalitat de Catalonha finança un bon pauc Jornalet. D’estructuras pagan per de publicitats. Mas aquò es pas pro. Se volem contunhar de legir lo nòstre jornal en linha e en l’abséncia de tot sosten public francés, nos cal exprimir la nòstra solidaritat, tant per la causa coma per la dignitat de la persona. Occitània es un país generós. Sabèm que podem pas comptar qu’amb la nòstra volontat, la nòstra moneda, e la nòstra generositat ciutadana occitana. Lo 24 de junh avèm lançat una campanha de micromecenatge “3 meses per 3000 èuros”. De moment avèm acampat 1100 èuros amb un trentenat de donators. La generositat fonciona. Mas cal contunhar: sèm encara luènh de l’objectiu necessari. Nos demòra a acampar encara 1900 èuros en 5 setmanas.
 
Es possible. Tot nos es possible: ALS CHÈCS CIUTADANS ♫♫!
 
 
 
 

---

Associacion LOS AMICS DE JORNALET
6 carrièra Victor Hugo
11500 QUILHAN