Opinion
Recòrdis de Caralh, Pimont occitan
M'avia parlaia, la maire dal collèga, de "Caraj". "Garatge? Caratge?" Conoissio ja Caralh, toscanizat en Caraglio, vilatge de Lou Dalfin. Mas "Caratge", non.
Bòn. Sio conviat a i anar amb elos, sèm amics d'enfança e avèm fach los quatre cents còups ensèm. Alora un còup de mai, anarà. I anarem per la dimenjaia, dins la maison de familha de Pimont.
Autovia en Torbia, Ventimilha, arrèst per manjar una dauraia grasilhaia a Brielh. Còl de Tenda, e de noms que sònan a nòstra mòda, tech Peitavin, Limon, La Torosèla, fins O Borg. E i es la comuna. Es escrich lo nom dal vilatge a la piemonteisa. “j” per “lh”. Caralh es ben aquò!
La casa de familha de familha es ben refacha. Una part d'una ferma al ras de charriera. Tot de nòu. Tròbo las presas electricas e los interruptors de lumes... exotics.
Manjam dins l'òrt amb lo pelenc. La maison es massisa, impressionanta. D'agricultors, los ancians. An quitat la fèrma. Los joves an partit. Los cosins, ont seràn?
Après-dinar anarem a la fèsta. Laissarem los parents. I son de balas de palhas per blocar las charrieras. De costat, de joves. De música tecno. De veituras tuningaias. Una aficha vièlha de Lou Dalfin es encara visibla. Benlèu trobarem d'amics.
Un fa d'impression sus malhetas. A una malheta Adidas roja sensa ren que cròmpo. Malheta roja e demando d'i ajustar davans un pichon lògo Michelin espònsor d'una equipa ipotetica nacionala d'Occitània e darrier Occitània marcat en totas letras. La metrai per las repeticions de Malaterra. Entre temps Mich perdrà Elin. Mas la malheta èra totjorn aquí. E es totjorn dins un tiraor, òi.
Lo Pimont occitan es un pelegrinatge, una terra de quarques trimaires, dals "vareses de Coni" coma se diiá. Partits per lo "trubalh".
Una part dals mieus antenats avian quitat aquela terra. An passat encara per Gavotina, pi Niça e Provença. Un fraire s'èra mariat benlèu ja. Un a Frejús, un autre èra anat a Santa Maxime e un autre a Tolon pi Cogolin.
Òc. Lo fam, lo trabalh coma l'amistat o l'amor, fa viatjar. E gardar los ligams amb la tèrra d'origina tanben.
Bòn. Sio conviat a i anar amb elos, sèm amics d'enfança e avèm fach los quatre cents còups ensèm. Alora un còup de mai, anarà. I anarem per la dimenjaia, dins la maison de familha de Pimont.
Autovia en Torbia, Ventimilha, arrèst per manjar una dauraia grasilhaia a Brielh. Còl de Tenda, e de noms que sònan a nòstra mòda, tech Peitavin, Limon, La Torosèla, fins O Borg. E i es la comuna. Es escrich lo nom dal vilatge a la piemonteisa. “j” per “lh”. Caralh es ben aquò!
La casa de familha de familha es ben refacha. Una part d'una ferma al ras de charriera. Tot de nòu. Tròbo las presas electricas e los interruptors de lumes... exotics.
Manjam dins l'òrt amb lo pelenc. La maison es massisa, impressionanta. D'agricultors, los ancians. An quitat la fèrma. Los joves an partit. Los cosins, ont seràn?
Après-dinar anarem a la fèsta. Laissarem los parents. I son de balas de palhas per blocar las charrieras. De costat, de joves. De música tecno. De veituras tuningaias. Una aficha vièlha de Lou Dalfin es encara visibla. Benlèu trobarem d'amics.
Un fa d'impression sus malhetas. A una malheta Adidas roja sensa ren que cròmpo. Malheta roja e demando d'i ajustar davans un pichon lògo Michelin espònsor d'una equipa ipotetica nacionala d'Occitània e darrier Occitània marcat en totas letras. La metrai per las repeticions de Malaterra. Entre temps Mich perdrà Elin. Mas la malheta èra totjorn aquí. E es totjorn dins un tiraor, òi.
Lo Pimont occitan es un pelegrinatge, una terra de quarques trimaires, dals "vareses de Coni" coma se diiá. Partits per lo "trubalh".
Una part dals mieus antenats avian quitat aquela terra. An passat encara per Gavotina, pi Niça e Provença. Un fraire s'èra mariat benlèu ja. Un a Frejús, un autre èra anat a Santa Maxime e un autre a Tolon pi Cogolin.
Òc. Lo fam, lo trabalh coma l'amistat o l'amor, fa viatjar. E gardar los ligams amb la tèrra d'origina tanben.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 Per lo segond ponch, de veire aquel site http://chambradoc.it/portalDoccitania.page e en particular http://chambradoc.it/literaturaOccitana.page
#1 mercés dal vòstre comentari e de l'interés per ce qu'escrivo !
Fa plaser e encoratja.
Vaicí un pichon tèxt trach dal site de las Minutinas que presenta ce qu'escrivo e ce qu'ai poscut publicar. Es ben esparpalhat tot ce qu'ai poscut escriure ! Cal cercar de còups sus Internet e va dal CRNS a la literatura. E talament d'inediches per manca de temps, e de means (lo lectorat es reduch, los editors fan coma pòon).
President onorari e membre dal Centre Cultural Occitan País Nissart e Alpenc- fondator de Ràdio Nissapantai.com, jornalista ràdio. Collaborator al Web jornal a gratis en linha https://www.jornalet.com/etiqueta/rev%C3%A8st (articles sus la lenga, l'istòria, la vita vitanta, los viatges) e Aquò d'Aquí. Redactor d’articles de vulgarizacion scientifica publicats per la revista https://sapiencia.eu/tag/revest, articles sus la societat e Occitània per la revista Lo Lugarn. Escrivan en lenga occitana (poesia e mai aüra pròsa) per las revistas Òc, Reclams e Gai Saber, per lo site de literatura de Sciéncia ficcion /Policier https://diunegre.com/tag/laurenc-revest. Redactor de sites e blògs (Diaspòra occitana, lo Drech en occitan, Agach occitan en Gavotina, lo cogolinenc, Prof d'òc, Literatura), ancian pigista France3 Vaquí.
- Retraches de figuras occitanas (illustres, dal monde economic), ex.: REVEST L, Nissa e Occitània per Garibaldi. Anthologie garibaldienne d'Oc (1859-2007), SERRE ed., 2008, 214 p.
Ne'n saber dal mai recent: https://opinion.jornalet.com/laurenc-revest/blog/2747/recercas-e-publicacions-e-professorat
Sénher Revèst, me congosti de vòstras cronicas de viatge , d'istòria , de lenga e de la vida vidanta…..
1) Avètz escrich libres? Se de òc, onte se los pòt crompar?
2) I a libres d'autres autors, escrichs en vivarò-alpin? e notadament sus las valadas occitanas d'Italia
Mercés
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari