Umor de mèrda per un monde de …
 
Se vos caliá una pròva mai ara l’avetz! Los facistas an sovent un umor de mèrda. Es lo cas del president de Brasil que pensa que per reglar la question del climat n’i a pro amb la decision de cagar un jorn de dos.
 
Considèri personalament que l’umor es una de las marcas de l’intelligéncia; e donc Bolsonaro fa pròva d’una intelligéncia…merdica.
 
Aquò, es vertat, facilita la denonciacion de son inaccion per los mèstres del Monde qu’èran amassats a Biàrritz al G7. L’an acusat de pas far res per empachar la sèlva amazoniana de cremar. Es segurament vertat; es confòrme a son programa e a sas promessas electoralas.
 
Mas, que las acusacions de maltractar la sèlva amazoniana, e donc lo climat, viengan dels caps d’Estats mai rics del monde pòt far rire. Segur lo climatoscpeticisme de Trump val lo del brasilenc e son intelligéncia es per ieu a la mesura d’una proposicion de defecacion a jorn passat.
 
Que la sèlva amazoniana creme es un tragedia. Pasmens, quand l’acusacion ven del president francés me pausi de questions. Qu’a fait d’exemplar aquel òme per se permetre de donar de leçons a un piromane de l’Amazonia?
 
S’es convertit recentament a un ecologisme plan coma cal e nos parla fòrça del climat! Alavetz es plan, mas que de mai?
 
A totjorn un primièr ministre que ven del nuclear (Areva) e en França contunham de fabricar per nosautres de centralas nuclearas e de ne voler vendre pertot dins lo monde. Nòstre govèrn convertit a l’ecologia, contunha de pagar per la construccion del novèl EPR. E coneissètz la cançon? Lo nuclear fa pas de CO2…lalalèra , lalalèra e lo carbon ne fa… lalalèra, lalalèra!
 
Tot aquò es indecent!
 
Acabi de legir un article publicat per l’ancian primièr ministre japonés, Kan Naoto. Èra a la manòbra al moment de la catastròfa de Fukushima. Explica que manquèt pauc de causa per que son país desapareguèsse complètament en rason d’aquela catastròfa màger. Ara es vengut militant antinuclear e considèra que i a un risc gigant que lo monde visca d’autras catastròfas identicas.
 
Segurament serà pas en cò nòstre! Coneissètz la cançon: en cò nòstre tot es previst, res pòt pas arribar…lalalèra, lalalèra.
 
 
De fum ideologic reaccionari
 
A l’entorn de la question ecologica existís una mala fe criminala. I a tanben una quantitat de causas non ditas, un espessor de fum ideologic que lèu lo planeta ne poiriá pèrdre lo lum del solelh… e de las realitats.
 
Mala fe sus la question de l’energia e refús de dire la vertat al monde! Perqué? Quals son los politics qu’ausaràn dire que la sola solucion es la reduccion del consum?
 
La religion novèla es qu’amb las novèlas tecnologias òm sauvarà lo planeta e nòstre biais de viure. Aquela religion a sos profètas. Son presents dins la màger part dels govèrns del monde. E sabèm plan qu’aquò es faus. L’utilizacion deu numeric per exemple comença de pesar fòrça sus la produccion d’energia, e particularament d’electricitat.
 
L’idèa que tot foncionarà amb l’electricitat o amb idrogèn se fa una plaça dins l’imaginari. Tot es bon per daissar creire que poirem contunhar coma abans. En realitat aquela vision de la resolucion de la crisi ecologica es ideologicament reaccionària. Nos meton dins lo cap que res deu pas cambiar e nos cal salvar nòstre biais de viure ( biais de consumir, de viatjar, de produsir…) tal coma es. Per aquò far n’i aurà pro amb de petits cambiaments. Darrièra informacion qu’ausiguèri: unas entrepresas prepausaràn lèu de remplaçar vòstre motor termic per un motor electric! Of! Poirem salvar l’automobila basa de nòstra societat. Faràn lèu (calrà qualques decenias çaquelà) d’avions electrics per salvar lo trafic aerian e poder, per exemple, aterrir dirèctament al pè del Machu Pichu qu’aurà lèu son aeropòrt. Una construccion autant indispensabla coma una centrala EPR!
 
Finalament volèm a tota fòrça que nòstres mainatges viscan coma avèm viscut! Somiam per eles d’una opuléncia ecologicament compatibla amb la talha redusida del planeta. Sèm dins una vision ideologica que s’amaga darrièr un apieladís d’anóncias d’inovacions tecnologicas. Aquò dona un aparéncia de racionalisme e de rasonament scientific.
 
Fariam plan d’ensenhar a la generacion que ven çò que serà lor (serà pas mai nòstre) planeta amb quinze miliards de personas, puslèu que de lor voler vendre nòstra vision d’un futur que poirà pas existir. O alara se deu existir, serà un monde amb de règlas ecologicas talament duras e inegalitàrias que serà un monde ont una petita partida de la populacion rica viurà dins l’opuléncia, mas armada contra l’autra partida, paura, nombrosa e envejosa. Benlèu qu’es aquò lo prètz que cal pagar per salvar nòstre “way of live”.
 
E dins aquel monde ai una pichòta idèa de qual aurà lo dret de cagar un còp per jorn.
 
E galegi pas!
 
 

 

---

Article publicat lo 31 d’agost passat sus david-grosclaude.com