Las municipalas de març de 2020 se preparan dins la part francesa d’Occitània. Son las comunas e las intercomunalitats que gerisson los bastiments escolars de las mairalas e del primari, mas tanben las activitats periescolaras, a miègjorn e lo vèspre. Cal saber qu’uèi, que l’aumentacion continua del temps de trabalh, de desplaçament e d’obligacions e la destruccion dels ligams intergeneracionals non permet pas plus als parents de recuperar los lors mainatges un còp l’escòla acabada. Aital, los mainatges passan aitant de temps dins lo sistèma d’educacion de l’estat que dins les activitats periescolaras de las municipalitats.
 
Aital, l’enjòc d’aquelas activitats per educar a la cultura e  la lenga occitana es essencial: iniciacion als contes locals, a las cançons, al teatre, rescontre amb los locutors locals... Aicí, non es pas l’estat que mena una politica linguistica d’ignorància de l’occitan, mas son los elegits locals que non son  pas mandatats per aquò.
 
D’un autre costat, una granda part de las activitats culturalas municipalas son finançadas per las comunas e las intercomunalitats. Una part servís a las activistas culturalas periescolaras.
 
Aquí tanben, non es pas l’estat que mena una politica culturala d’ignorància de l’occitan, mas son los elegits locals que non son pas mandatats per aquò.
 
Aital, l’enjòc de las municipalas de març de 2020 non concernís pas sonque los occitanistas engatjats politicament, mas tanben tot lo sector cultural occitan, e mai los que “non fan pas de politica”.
 
L’enjòc non es pas de dreita, d’esquèrra o del centre, es de totes. Sonque una mobilizacion dels actors de la cultura occitana al prèp de los que montan de listas electoralas per las municipalas de 2020 pòt far avançar fòrtament la cultura occitana e la lenga occitana dins aquel sègle XXIen.
 
Es entre setembre e decembre que se constituisson las listas e se definisson los programas municipals. Cantaires, actors, educators vos cal demandar d’activitats culturalas municipalas en cultura occitana o en occitan. Ne cal pas aver vergonha de la nòstra cultura al prèp de los que vòlon faire de politica municipala e que son estats desculturizats per l’Estat francés. Fòra unes nacionalistas jacobins, la majoritat dels candidats e candidatas son oberts a totes los benevòls e benevòlas que vòlon participar a la vida municipala, e mai se defendon la cultura “locala”.