De l’i-Pad cap a l’EPADH           

 Se desrevelha lo tipe.
 
Loís que se sona.
 
S’estira e se’n torna s’estirar… La jornada comença
 
Tanlèu sortit de la cambra, se fa un cafè, una cigarreta e ... Pren son i-pad.
 
Aviá daissat son juòc dins la nuèch, a l’entorn de tres oras del matin.
 
Doas oras pus tard, cal que branque la maquina. Doblidèt de la cargar la nuèch. Mas Loís es un “pro”. Pòt contuhar de jogar: Crompèt un fial long per o poder far. Se sarra un briconèl de la presa de corrent, e se’n torna al juòc.
 
O sabiá pas encara, mas aquela partida es a man de far recòrd, mondial lo recòrd.
 
Qualques minutas, benlèu d’oras, son passadas. Lèva lo cap. Sap pas pus quina ora es nimai quant de temps jòga. Un indici: Se sarra la nuèch... Rai! Loís jòga... La nuèch, lo matin, l’aprèp-dinnar, ... Una serada de mai.
 
La maquina es brancada, encara.
 
Passan los jorns. Puèi las setmanas.
 
Passa lo temps...
 
Un matin (o pas, sabèm pas pus), li sembla que los braçes son pauc pesucs, lo copet redge, las cambas endormidas, paralisadas: Se pòt pas bolegar, lo cap dolent. Vei pas pus la taula nimai la paret de membre.
 
Sosca un momenton...
 
Puèi, naturalament, se’n torna un còp de mai al juòc.
 
Qualques jorns pus tard, es sonque dolor son còrs tot. Capita de trapar lo telefonet e sona lo “18”. Passa una mièja orada). E vaquí  los pompièrs. Dintran dins l’apartament.
 
Diagnostic: Es vengut vièlh lo Loís:
 
Desidratacion,
 
Caréncias alimentàrias.
 
Muscles atrofiats e dolors,
 
Vision perturbada, ...
 
Totes los simptòmes del vielhum.
 
Son completament destorbats los pompièrs. Jamai an pas vist aquò! Aquel jove es bon per l’ostal de retirada!
 
De l’i-pad cap a l’EPADH!
 
 
 
 Pèire Tommasi