Opinion
Un crestian e l'islam
Se, la setmana passada, vos parlèri dels dos cristianismes, lo del poder e lo de Jèsus, cresi oportun, bòrd que cada setmana soi convidat a donar mon opinion, de parlar de la religion que, probablament, provòca a l'ora d'ara mai de passions: l'islam.
Ja n'ausissi que me diràn que de musulmans secutan los crestians, e es verai qu'es complicat e mai perilhós per un crestian de practicar sa fe dins de païses coma l'Arabia Saudita, Argeria o Burkina Faso. Totun, per qui crei a la beutat del Presic de la Montanha, es sagrat d'aimar e de pregar per sos enemics, perque la fòrça de l'Esperit Sant pòt convertir quitament lo mai dur de totes los òmes, e a ieu me preocupa tant que de crestians sián secutats coma que de crestians pòscan èsser secutaires, çò qu'es agut arribat, e arriba encara en aquestes tempses.
D'unes m'acusaràn d'èsser ninòi envèrs lo jihadisme, mas ne denonciarai los crimes, amb la consciéncia que quina cresença que siá pòt menar al fanatisme. En Corèa del Nòrd, i a un fanatisme atèu que secuta los cresents; en Índia un fanatisme politeïsta; en China los oigors musulmans son violentament reprimits per un regim totalitari sens Dieu. Me pensi que bensai l'agnosticisme solet, indiferéncia envèrs çò religiós, pòt pas produire d'actituds fanaticas: cossí impausar als autres sos dobtes?
D'autres recastenaràn a l'islam l'expansionisme, lo mesprètz de la femna, l'omofobia, la mesfisança envèrs la sciéncia, l'impossibilitat de pensar la laïcitat o l'adoracion d'un libre que sa lectura critica seriá impossibla coma paraula divina etèrna, e auràn rason. Mas lor respostarai que tot aquò a tanben existit e existís encara en qualques formas de cristianisme. I a de glèisas qu'utilizan de versets misogins de Pau per refusar a las femnas lo drech de presicar pendent un culte; lo catolicisme e l'ortodoxia rebutan lo sacerdòci femenin; de crestians manifestèron per carrièras contra la dobertura del maridatge als omosexuals; durant de longs sègles la Glèisa e l'Estat se podián pas separar; la conquista d'America foguèt pereu religiosa; se desvolopa un protestantisme fondamentalista pel qual cada verset de la Bíblia es paraula intocabla de Dieu. Ma lista es de mal acabar, e la completaretz se volètz: es lo cristianisme del poder coma, tròp sovent, i a un islam del poder.
Sostendrai doncas los que, cresents o non, vòlon viure liures dins un país musulman coma los qu'o vòlon en Euròpa, e encoratjarai los musulmans que cèrquen un aprigondiment esperital compatible amb totas las exigéncias de la dignitat umana. Coma mon crestianisme a la cara de Jèsus que parlava amb los romans politeïstas coma amb los samaritans enemics dels jusieus, en legissent per exemple l'excellenta traduccion catalana de l'Alcoran, me recordarai del verset: "Aüroses los qu’òbran per la patz perque lor diràn filhs de Dieu" (Matieu 5:9).
Ja n'ausissi que me diràn que de musulmans secutan los crestians, e es verai qu'es complicat e mai perilhós per un crestian de practicar sa fe dins de païses coma l'Arabia Saudita, Argeria o Burkina Faso. Totun, per qui crei a la beutat del Presic de la Montanha, es sagrat d'aimar e de pregar per sos enemics, perque la fòrça de l'Esperit Sant pòt convertir quitament lo mai dur de totes los òmes, e a ieu me preocupa tant que de crestians sián secutats coma que de crestians pòscan èsser secutaires, çò qu'es agut arribat, e arriba encara en aquestes tempses.
D'unes m'acusaràn d'èsser ninòi envèrs lo jihadisme, mas ne denonciarai los crimes, amb la consciéncia que quina cresença que siá pòt menar al fanatisme. En Corèa del Nòrd, i a un fanatisme atèu que secuta los cresents; en Índia un fanatisme politeïsta; en China los oigors musulmans son violentament reprimits per un regim totalitari sens Dieu. Me pensi que bensai l'agnosticisme solet, indiferéncia envèrs çò religiós, pòt pas produire d'actituds fanaticas: cossí impausar als autres sos dobtes?
D'autres recastenaràn a l'islam l'expansionisme, lo mesprètz de la femna, l'omofobia, la mesfisança envèrs la sciéncia, l'impossibilitat de pensar la laïcitat o l'adoracion d'un libre que sa lectura critica seriá impossibla coma paraula divina etèrna, e auràn rason. Mas lor respostarai que tot aquò a tanben existit e existís encara en qualques formas de cristianisme. I a de glèisas qu'utilizan de versets misogins de Pau per refusar a las femnas lo drech de presicar pendent un culte; lo catolicisme e l'ortodoxia rebutan lo sacerdòci femenin; de crestians manifestèron per carrièras contra la dobertura del maridatge als omosexuals; durant de longs sègles la Glèisa e l'Estat se podián pas separar; la conquista d'America foguèt pereu religiosa; se desvolopa un protestantisme fondamentalista pel qual cada verset de la Bíblia es paraula intocabla de Dieu. Ma lista es de mal acabar, e la completaretz se volètz: es lo cristianisme del poder coma, tròp sovent, i a un islam del poder.
Sostendrai doncas los que, cresents o non, vòlon viure liures dins un país musulman coma los qu'o vòlon en Euròpa, e encoratjarai los musulmans que cèrquen un aprigondiment esperital compatible amb totas las exigéncias de la dignitat umana. Coma mon crestianisme a la cara de Jèsus que parlava amb los romans politeïstas coma amb los samaritans enemics dels jusieus, en legissent per exemple l'excellenta traduccion catalana de l'Alcoran, me recordarai del verset: "Aüroses los qu’òbran per la patz perque lor diràn filhs de Dieu" (Matieu 5:9).
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2 Tota religion revelada e escrita es potencialament totalitària. Se decidissi de creire que çò escrit dins un libre es LA vertat, que siá una constitucion d'estat o un libre de contes e legendas, pas pus mejan per tu de defendre quin autre escrit que siá. Lo mieu ven de Dieu, torna a Dieu, e tot çò mai ven implicitament diabolic. O ven explicitament tre qu'es vengut per ieu lo moment d'impausar MA vertat per la fòrça.
La soleta (e freula) diferéncia se fa se ma religion del Libre non a vocacion al proselitisme, concernissent alara so,nque una minoritat d'elegits, patissent pel mond aqueste, e salvats dins l'autre (se n'i a un autre…) Mas sabèm plan, nosautres, a quina galèra correspond d'aparténer a una minoritat (o mai d'una).
L'isteria dels predicators evangelistas americans o brasilians a vertadièrament res a enviejar a n aquela dels mollahs islamistas o salafistas d'Iran o d'Arabia. An totis Dieu de lor costat e gara se vos avisatz de ne dobtar !
Lo crestianisme es ni mai ni mens totalitari que l'islam e se ara es vengut mai tolerent qu'abans es costrench e forçat perque a completament perdut lo poder coercitiu que tenia sus la societat occidentala e qu'a pas pus los mejans de son intolerencia. Coma un dictator vengut vièlh, malaut e impotent que descobriria oportunadament las vertuts de la tolerancia fàcia a un autre dictator que l'ensucarà lèu o tard. Veire la sècta de Torquemada, Innocent 3 e l'Opus Dei ensajar de nos faire engolir que seria mai bravonèta que la sècta de Khomeini, Ben Laden e Daesh alara qu'a autant castigat lo mond amb exactament la mèsma mèscla de deliri psiquiatric e de manipoli cinic al nom d'un pretendut dieu d'amor, nos fai plan rire jaune.
Per començar me cal precisar que presiqui pas per ma capèla : siái agnostique.
Me sembla curiós de voler metre sul même plan una religion coma lo cristianisme e una ideologia politicoreligiosa coma l’islam. Cal pas confondre las derivas d’una institucion (la Glèisa) ambe las prescripcions del Coran.
Dins L’Evangèli i a pas ren contra las femnas (Que lo qu’a pas jamai pecat li jète la primièra pèira.). Es pas un azard se los primièrs crestians siaguèron, coma Blandina, de femnas e d’esclaus. Lo Coran codifica l’inferioritat de la femna, la lapidacion, l’esclavatge.
Dins l’Evangèli es pas question que d’amor (Aimatz-vos los unes los autres) e de pacifisme (Lo que tuarà per l’espasa perirà per l’espasa). Maomet e sos diciples partiguèran ambe’l sabre a la man e se conquistèron un empèri a fòrça de massacres e de conversions forçadas.
Mas cadun fa çò que vòl e sabèm que los crestians an lo gost del sacrifici.
Me sembla pas gaire onèste de metre sul mème plan una condemnacion morala de l’omosexualita (Coma Cristina Boutin que considèra que «L'homosexualité est une abomination») e los islamistas que jètan los omosexuals de la teulada del immòbles (videò de propaganda de l’Estat islamique) o los 12 Estats, tote musulmans, ont aquela pratica es punida de mòrt per la lèi.
« de crestians manifestèron per carrièras contra la dobertura del maridatge als omosexuals ». Aquelas manifestacions èran pas contra los omosexuals, coma o voldriá far creire la propaganda, mas contra la mercandisacion dels mainatges : lo « mariage pour tous » a pas per but que d’autorisar la PMA e La GPA als coples omosexuals an nom de « l’egalitat ». L’organisacion omosexuala "Plus Gay sans mariage" i participava e son president èra un dels orators lo mai aplaudits quand afirmava que totes los omosexuals an UN paire e UNA maire ; al sens contra s’entendèri un fum de criticas contra Holande e Taubira entendèri pas jamai ren contra los omosexuals (I èri a totas manca la primièra qu’aviái pas encara comprés los enjòcs).
A la manifestacion del 24 de mars de 2013 (Boulevard de la Grande Armée) prenguèt la paraula un militant trotzquista (pas pus crestian que ieu segurament) per denonciar aquela mercandisacion de l’uman, lo drech revendicat per una minoritat dels omosexuals de poder crompar un mainatge o de lo se far fabricar per una femna paura. Denonciava lo miliardari Pierre Bergé, sosten d’aquel maridatge e que d’aprèp el tot se deviá poder crompar dins la drecha linha de l’ultraliberalisme mondialista.
I a una quarantena d’ans los Mitterand (Fréderic), Cohn Bendit, Lang, Kouchner defendian lo drech a la pedofilia. Uèi, urosament, i a una sana reaccion contra la revendicacion d’aquels « progressistas » Los mainatges son pas de simples sextoys.
Esperem que calgue pas atendre quaranta ans per tornar sus aquela abominacion del « Mariage pour tous ». L’egalitat vertadièra es la que i an drech los mainatges : aver un paire e una maire coma la natura o a totjorn volgut e non pas nàisser per satisfar los gostes egoïstas d’un cople d’omosexuals, èsser adoptat o crompat coma un gosset.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari