Opinion
Traversar la carrièra
Tèxte legit
Cresiái qu’aquelas mòtas que florisson dins las carrièras —e quitament dins lo campèstre,— pintradas de blanc e senhaladas d’un panèl de limitacion de la velocitat a 30 qm/h, que vos fan sautar a vos far tocar lo cuol per tèrra, èran per obligar los enjaurits a alentir.
Plan segur, aqueles alentissors, passatges subre-nauçats, gendarmas colcats, servisson a’n aquò, mas comprenguèri la siá autra utilitat fa pas gaire de temps.
Quand ausiguèri que per trapar de trabalh, sufisiá pas que de traversar la carrièra, comprenguèri que los passatges subre-nauçats èran aquí per ajudar los caumaires. Per los ajudar a trapar un emplèc, es evident, los cal ajudar a traversar la carrièra. Los caumaires que son del costat impar de la carrièra, sabon que lo trabalh lo traparàn del costat par, mas los que son del costat par, sabon, eles, que lo traparàn del costat impar. Los dus devon traversar, e, dins la siá quista, forçadament se crosaràn al mièg de la carrièra, çò que pòt entrainar trebolaments. Cal doncas, per se los estalviar, multiplicar aqueles gas d’una riba a l’autra de la carrièra. Bastir un passatge subre-nauçat es vertadièrament un mejan de luchar contra la fractura sociala, per caminar cap al plen-emplèc, lo mai important estant de butar los caumaires a se prendre en carga, a los tirar de l’assistanat, a los responsabilizar, en un mot a los far traversar la carrièra.
En mai, se en traversant se fan espotir, aquò tanben contribuirà a l’objectiu de redusir lo percentatge del caumatge.
Plan segur, aqueles alentissors, passatges subre-nauçats, gendarmas colcats, servisson a’n aquò, mas comprenguèri la siá autra utilitat fa pas gaire de temps.
Quand ausiguèri que per trapar de trabalh, sufisiá pas que de traversar la carrièra, comprenguèri que los passatges subre-nauçats èran aquí per ajudar los caumaires. Per los ajudar a trapar un emplèc, es evident, los cal ajudar a traversar la carrièra. Los caumaires que son del costat impar de la carrièra, sabon que lo trabalh lo traparàn del costat par, mas los que son del costat par, sabon, eles, que lo traparàn del costat impar. Los dus devon traversar, e, dins la siá quista, forçadament se crosaràn al mièg de la carrièra, çò que pòt entrainar trebolaments. Cal doncas, per se los estalviar, multiplicar aqueles gas d’una riba a l’autra de la carrièra. Bastir un passatge subre-nauçat es vertadièrament un mejan de luchar contra la fractura sociala, per caminar cap al plen-emplèc, lo mai important estant de butar los caumaires a se prendre en carga, a los tirar de l’assistanat, a los responsabilizar, en un mot a los far traversar la carrièra.
En mai, se en traversant se fan espotir, aquò tanben contribuirà a l’objectiu de redusir lo percentatge del caumatge.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 Avem un taus de despensas publica 56,4% del PIB qu’es un dels mai naut d’europa, èrem a 34,6% en 1980. Cossí se poiriá qu'agèssem agut 34% del PIB en 1981 e qu'ara n'ajam 56, quand sabèm que totas las foncions publicas son estadas insofriblament redusidas, demesidas a anequelidas despuèi aquel temps ? Las chifras quavançatz an sonque un sens possible, lo PIB a fòrça, e plan mai baissat que las despensas publicas, çò qu'es plan possible, considerat totas las entrepresas de manufacturas qu'an barrat aicí (ajusatant caumaires als caumaires) per obrir a l'autra man del mond ont te pagan 14h00 de trabalh cada jorn amb un crostet de pan moisit… E aquò se ditz liberalisme !
Lo Chili d'Allende non èra una dictatura, brica. Per contra, la poison ultrraliberala qu'an impausat après Allende, mercés a la CIA, si qu'èra una santa puta de dictatura d'ultradreita, una que dura encara, exactament la que nos vòlon impausar aicí, adara.
#1 (sospir) las "charjas" que fan bramar lo MEDEF, sos amics e los pojadistas de basa permeton una redistribucion que limita un pauc, lo creis de las inegalitats. La. baissa de las recetas, liaas as concessions fiscalas fachas als possedents menan a la crisi dels servicis publics. De mai en mai, l'Etat se desengatja, e un medefo-macronian mai o mens sota-ministre a avoat que tot comtat rebatut, èra ben que d'associacions caritativas faguesson un trabalh social que l'estar povia pus asegurar (aquel animal ignora que la suprfession de l'ISF a kermés a sos benificairis de pus agüero besonh de far de dons a aquelas associacions, qu'an doncas fòrca perdut . Mas tot aquò costa encara tròp per lo MEDEF e sos amics, que pantaisan d'una França alinhaa suu Bangladesh. E finirèn que l'i arribarèn, partit coma es. Aqueu Jorn, nos pagaretz lo champagne ?
#1 pas cap de rapòrt ambel caumatge que resulta mai que mai del progrès tecnic, sens partetge del trebalh dispousable.
Vos caldrà dintrar dins la crapana que frança causiguèc l’endeutament e lo caumatge a l’aurièra de l’annada 1981.
L’esquèrra e ultrà-esquèrra enganan de longa sos elegeires en los fasent somiar a una societat del tot estat, aparaire de cadun e ont tot risc auriá desparegut.
Aquela societat existís brica e totas les temptativas per l’arborar an totjorn fa jasilha de dictaturas e de totalirismes las mai sornas e orres.
Adara França se trigòssa un dèute de 100% del PIB, al sens de Maastrichit, (çò que vòl diser clarament que lo dèute vertadièr rescompassa gaujosament aperaqui los 200% del PIB.
Las despensas socialas son a 32% del PIB çò que fa de frança lo primier país al mond per las despensas socialas.
Avem un taus de despensas publica 56,4% del PIB qu’es un dels mai naut d’europa, èrem a 34,6% en 1980.
Avem una fiscalitat qu’es la mai pesuga d’europa, venem de far rampèu al quite Danamarc un mestre en la materiá.
Los prelevaments obligatòris sufisan pas mai de recobrir las despensas de l’estat e nos cal far manlèu per poder contunhar de viure, los manlèus son remborsat en fasent d’autres manlèus, atal nos apevan sus un sistem de cavalariá.
Acarats als autres país d’europa avem un escart en un tròp de despensas publicas de 20%.
Vivem plan al delà de nos mejans, o pagam, o pagarem enquèra e enquèra. Un jorn poirem pus pagar, sufis que los taus d’interest pujan (per ara se manlèva d’argent a taus negatius), sarà lo temps de la quincanèla, de la descofida granda.
Signe dels temps l’Aur, que cadun sap qu’es una valor de gandida a pujat de 21.48% dins una annada.
(17 de genièr de 2019 l’onça d’aur èra a 1280$ auèi es a 1555,40$)
Lo livret A es a 0,50% recobrís quitament pas l’inflacion e se parla de lo passar devèrs 0,25%.
Pagam las causidas fachas 40 ans i a !
Es pas de trepador que nos cal cambiar es de carrièra e qual sap de país!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari