Èra davant la pòrta de l’establiment, una sacòta a la man, ambe probable dedins, la panoplia del curista; la boneta e lo malhòl de banh, los esclòps antidesarrapants, un mocador, l’emplec del temps e l’ordenança dins un apara-document.
S’afanava de tirar sus una cigarreta que veniá d’alucar —la darrièra abans de dintrar— e lo fum que bufava per la boca e pel nas montava dins l’aire fresc del matin cap a un panèl que portava lo logò de l’establiment; Los Tèrmes e la siá orientacion: vias respiratòrias.
 
Quand l’aurà acabada, l’esclafarà e la recaptarà dins un cendrièr de pòcha, tirarà la pòrta, e dintrarà dins l’establiment. S’aprestarà dins lo vestiari e, capelada, del penchenador que li prèstan, se’n anirà seguir la correguda dels suènhs; banh nasal, aerosòl sonic, cavitòsonic, banh, dochas generalas al giscle e penetrantas ...
 
Doas oras mai tard, tornarà sortir.
 
Tanlèu defòra alucarà una autra cigarreta que fumarà tot en caminant cap a la siá veitura.