Opinion
Salvar Jornalet, salvar l'occitan
Me perdonaretz de tirar drech, per un còp: soi pas brica segur que nòstra (e vòstra) publicacion jornadièra occitana, Jornalet, dure gaire de temps. Sabètz totes que lo jornal s'apèsa mai que mai sul vam, sul trabalh constant e devòt d'un òme, Ferriòl Macip Bonet, que volguèt fa aperaquí dètz ans que la lenga nòstra se poguèsse emplegar cada jorn per parlar de l'actualitat d'aicí e d'endacòm mai. Succès, capitada, reüssida totes los jorns dempuèi lèu uèch ans amb de milièrs d'articles, un pichon o grand miracle, una satisfaccion quodiana al mièg de nòstras frustracions davant lo perilh de mòrt qu'ablasiga la lenga qu'aimam e sens la quala seriam de tot en tot desparièrs.
Pasmens, las reüssidas individualas non capitan ben que se las acompanhan d'esfòrces collectius. Existisson. Son los esfòrces dels que mandan dempuèi lo començament d'aquesta publicacion de nòvas, d'articles, per las seccions de las actualitats o de las opinions. Son los esfòrces dels que debaton suls o jols articles, que los partejan a lor entorn, que lor donan un usatge pedagogic. Son los esfòrces dels donators qu'amb larguesa autrejan a las freulas finanças de Jornalet un fragil equilibri.
Mas tot çò d'uman ten sos limits, e sentissi que poirem pas contunhar d'exigir d'un òme per sempre sos importants sacrificis personals per que nòstra, vòstra publicacion existisca de longa. L'associacion Los Amics de Jornalet, dempuèi mai d'una setmana, a enregat una campanha de micromecenatge urgent per recampar 100 estrenas de 20 èuros pel jornal. D'unes an ja respondut a nòstra crida, e sèm lors obligats. Totun, n'i a pas pro, ara per ara, per que considerem l'avenidor amb serenitat: a Jornalet li fa mestièr la mobilizacion de totas e totes!
E me pausi amb ànsia aquesta question: se l'occitanisme es encara capable de mobilizar? La Setmana es mòrta, e pas sonque en causa de l'ÒPLO: i aviá pas pro d'abonats al solet setmanièr occitan en papièr que res non a pogut remplaçar. Ont an passat, o disi de contunh, totes los milierats de manifestant·a·s per l'occitan? Ont son los e las escolanas d'occitan, calandronas o non? Ont sètz, los qu'obratz per l'occitan o n'avètz set?
Se s'encapa que siam pas capables de salvar Jornalet, salvarem l'occitan?
Pasmens, las reüssidas individualas non capitan ben que se las acompanhan d'esfòrces collectius. Existisson. Son los esfòrces dels que mandan dempuèi lo començament d'aquesta publicacion de nòvas, d'articles, per las seccions de las actualitats o de las opinions. Son los esfòrces dels que debaton suls o jols articles, que los partejan a lor entorn, que lor donan un usatge pedagogic. Son los esfòrces dels donators qu'amb larguesa autrejan a las freulas finanças de Jornalet un fragil equilibri.
Mas tot çò d'uman ten sos limits, e sentissi que poirem pas contunhar d'exigir d'un òme per sempre sos importants sacrificis personals per que nòstra, vòstra publicacion existisca de longa. L'associacion Los Amics de Jornalet, dempuèi mai d'una setmana, a enregat una campanha de micromecenatge urgent per recampar 100 estrenas de 20 èuros pel jornal. D'unes an ja respondut a nòstra crida, e sèm lors obligats. Totun, n'i a pas pro, ara per ara, per que considerem l'avenidor amb serenitat: a Jornalet li fa mestièr la mobilizacion de totas e totes!
E me pausi amb ànsia aquesta question: se l'occitanisme es encara capable de mobilizar? La Setmana es mòrta, e pas sonque en causa de l'ÒPLO: i aviá pas pro d'abonats al solet setmanièr occitan en papièr que res non a pogut remplaçar. Ont an passat, o disi de contunh, totes los milierats de manifestant·a·s per l'occitan? Ont son los e las escolanas d'occitan, calandronas o non? Ont sètz, los qu'obratz per l'occitan o n'avètz set?
Se s'encapa que siam pas capables de salvar Jornalet, salvarem l'occitan?
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#12 Gramaci per aquelas informacions, ara i vesem mai clar.
#9#10 m'a agradat trabalhar a gratís, òc. un an mei o mensh, 80 nòvas credi, mei d'una per setmana. cronica fotbòla mandada cada dimenge dessèir e publicada lo dimars, per còps non. deishèri pr'amor n'i avè pas cap sheguit. los articles pareishèn per còps tardèirs, per còps non, per còps corregits o modificats shens autorizacion tanpauc concertacion, per còps revirats en una lenga qu'èra pas mia. pas jamei una consigna, nada discutida damb los caps ende milhorar l'afar -d'aulhors a despart de FM, sabori pas jamei qui decidiva en haut, pas jamei una amassada ende definir una linha editoriala o un foncionament cadrat. pr'amor d'aquò deishèri. pas pr'amor deus tròls o de qué sabi, pas pr'amor n'i credèvi pas mei. i credi encara, e si las causas cambian puish ajudar e escríver, damb plàser ! signi pas mei de mon nom los comentaris, pr'amor mantun còps m'ataquèren personalament, monde de la còla de Jornalet shens dobte, en tot cas monde plan informats. m'escondi un chic, tè, encara sii pas mauaisit de sàber qui sui. e a prepaus deus tròls, i a un biaish aisit de lutar contre : suprimir los comentaris, tè ! segur, aquò harà mensh de clics, mès las rancurs e las atacas pòden benlèu damorar aus hialats sociaus, per un còp (d'aulhors vilaweb ne prepausa pas de comentaris, ce'm sembla).
#9 Aprep 8 ans i'a tanben monde qu'ajudan en benevòl es doncas un trabalh col-lectiu e partetjat... Ca que là cal plan qualqu'un per co-ordonar tots aquels afars e que deu esser pagat per lo faire. Es aquò que desfendan (a mai ieu ac desfendi jos mon nom vertadier, pas jos un chafre)
#9 t'agrada de trabalhar gratis, a tu? Se òc, e ben comença de mandar al capredactor almens una nòva per jorn (ben triada, perpensada, sus un tèma actual e "d'un ponch de vista occitan", dins una lenga clara e informativa, e corrècta) fai aquò cada jorn, reçauprçàs qualques micas per te mercejar, deuràs suportar los tròls e los anti tot, e 8 ans mai tard ne parlarem tornar. Chiche?
#8 una question, tanben : après 8 ans, si Jornalet es encara l'afar d'UN òme solet, benlèu i a un quaucòm de perpensar, non ?
com e perqué n'es pas vengut un trabalh collectiu e partatjat, damb una còla de redactors, una comission publicitat, una comission diffusion ? damb tots los opiniaires que viran a l'entorn, e se congòstan d'espandir au monde sons pensaments tant valorós ?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari