Opinion
L’aprendissatge de ciutadanetat
Tèxte legit
Descobriguèri la democracia al collègi. Una annada, lo professor de francés encargat de l’ora setmanièra d’educacion civica nos diguèt la voler consacrar a l’experimentacion de la democracia representativa.
Elegiguèrem democraticament, a bulletin secret, dos delegats encargats de nos representar al conselh de classa, e de far lo ligam entre l’administracion e nosautres.
Se trapava que, aquela annada, los corses de francés èran pas interessants, que i èran aclapats de trabalh, que la notacion èra tròp sarrada, e que las punicions tombavan a delavacis. Los nòstres representants se’n planguèron. Mas lo professor que contunhava de parlar de democracia a l’ora d’educacion civica voliá pas res ausir en cors de francés. Tanben, benlèu en seguissent l’exemple d’un movement social del defòra, decidiguèrem de manifestar lo nòstre malcontentament: abans lo cors, escriguèrem sul tablèu: “NON A LA TIRANIA!”, pausèrem las sacas sus la taula e nos n’anguèrem totes, a tres o quatre per cabina, ocupar los comuns.
Seriá autan long coma una letra presidenciala de vos raportar totes los detalhs d’aquela istòria. Simplament, a la fin, lo professor, nos prepausèt un debat a partir d’una boita de las doléncias que dins ela cadun i posque exprimir sens paur lo siu vejaire.
Nos avisèrem lèu-lèu qu’aquel debat aviá pas cambiat grand causa. Mas d’ara a l’endavant, quand ensajàvem de repotegar, “n’avèm ja parlat, totes èrem plan d’acòrdi, es pas possible de cambiar” nos respondián.
Elegiguèrem democraticament, a bulletin secret, dos delegats encargats de nos representar al conselh de classa, e de far lo ligam entre l’administracion e nosautres.
Se trapava que, aquela annada, los corses de francés èran pas interessants, que i èran aclapats de trabalh, que la notacion èra tròp sarrada, e que las punicions tombavan a delavacis. Los nòstres representants se’n planguèron. Mas lo professor que contunhava de parlar de democracia a l’ora d’educacion civica voliá pas res ausir en cors de francés. Tanben, benlèu en seguissent l’exemple d’un movement social del defòra, decidiguèrem de manifestar lo nòstre malcontentament: abans lo cors, escriguèrem sul tablèu: “NON A LA TIRANIA!”, pausèrem las sacas sus la taula e nos n’anguèrem totes, a tres o quatre per cabina, ocupar los comuns.
Seriá autan long coma una letra presidenciala de vos raportar totes los detalhs d’aquela istòria. Simplament, a la fin, lo professor, nos prepausèt un debat a partir d’una boita de las doléncias que dins ela cadun i posque exprimir sens paur lo siu vejaire.
— “Far mens de dictada; poder sortir escampar d’aiga al mièg d’un cors de doas oras; causir los subjèctes de redaccion; las òbras de legir; poder discutir de la nòta e de las punicions ...”
— Cal èsser rasonable, cal respectar lo programe e las instruccions oficialas... nos respondèron.
— Cal èsser rasonable, cal respectar lo programe e las instruccions oficialas... nos respondèron.
Nos avisèrem lèu-lèu qu’aquel debat aviá pas cambiat grand causa. Mas d’ara a l’endavant, quand ensajàvem de repotegar, “n’avèm ja parlat, totes èrem plan d’acòrdi, es pas possible de cambiar” nos respondián.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Dins las annadas 1960, une paisana disia a sa dròlla" Dau temps que fau la cosina, vau te far far una dictada; assietas-te, te vau la dictar." Aitau fagueran. A la fin, la paisana disset " veiqui lo text, corrigea te-mesma. P'una importança s'i a 5 o 50 fautas. Los ensenhants son totjorn sos la pression daus zerò`fautas e quò stressa tot lo monde.
Ai coneigut la democracia participativa dins los bureus a la SNCF. Avian accordat una ora de temps per débattre de çò qu'anava pas. Mas, coma quò era daus sectors d'una dietzenz de personas, aviam leu, far lo torn de las revendicacions que lo cap d'aquela dietzena de personas podia resoldre per ilh-mesme. Podia transmettre las revendicacions pus naut mas quò tornava rarament o qu'era de las responsas coma "es pas possible de far aquò". Quò era la démocracia sos los socialistes de Miterand. Tot per l'entreprisa; ren per lo costat uman.
Lo scientific Nassim Haramein dich "L'escòla nos apren a obeir, pas a tornar botar en question çò qu'avem aprengut e quò se transmets dins tots los sectors d'activitat. Nòste biais de veire lo monde descrit la terra e lo cosmos coma de las machinas sens vita que l'òm pod montar e demontar per tirar nòstras ressorças mineralas de la terra per depassar un niveu de progrès. Maugrat tot lo progrès tecnologic realisat aquel biais de veire a limitat l'evolucion umana e entrainat daus effets negatifs coma la destruccion de l'environnament, la polucion, mas tanben un sentiment de deconexion de la realitat, d'indiferença, la dominacion e lo contròle. Quò mena a daus budgets de recerchas ilimitats e a daus models économics que fabrican de grandas inegalitats. Tot aquò a fabricat los fondaments de las escòlas e de tots los ensenhaments universitaris o superioirs, de las institucions religiosas, daus models economics, sociaus et politics". (Nassim Haramein se tròba sur internet en tapan son nom o "Resonance Academy")
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari