Opinion
Cantaire (en) occitan?
Au mes d’abriu dau 2019 nen laissava lo cantaire Dick Rivers. Au travèrs dei sieu cançons, manifestèt un interès per la sieu vila, de “Je n’ai pas reconnu ma ville” fins à “Nice Baie des Anges”. E dins li sieu entrevistas non manquèt jamai de dire lo sieu estacament à Niça. Ma perqué cantèt jamai en occitan?
La lenga, la sabia, aquò es segur. Coma auria poscut èstre autrament, per un qu’èra naissut à Niça d’una familha d’origina italiana installada dins la Vila Vièlha?
De la sieu conoissença dau niçard, m’en faguèt part un jorn Aubèrt Rosso (adaptator en niçard dau Pichin Prince), qu’un jorn mi cuntèt coma Dick Rivers, dins una emission de ràdio dei annadas ‘60, avia cantat, per si divertir, un tròç en niçard d’un dei sieus succès dau moment.
Faguèt parier dins una emission de television en lo 2011, quora cantèt “Calant de Vilafranca”. Ma ailàs jamai ren dins lu sieus discs ni sus lo pontin. E non fuguèt fauta de l’encoratjar à lo faire! Li prepauèri per divèrs biais d’adaptacions de cançons sieui e d’autres cantaires, e finda de cançons originali, sensa que jamai mi respondesse. Coma non mi respondèt quora li prepauèri d’adaptacions d’un autre cantaire occitan qu’avia jamai cantat, parierament, en occitan, lenga que pura conoissia: Jòrgi Brassens. Dick Rivers cantant de Brassens? Après tot, perqué pas? A ben enregistrat “C’est extra”, de Leo Ferré...
Minga nòva, parierament, quora demandèri la permission d’enclaure de tròç de cançons sieui en occitan dins lu mieus romans policiers.
Domatge per l’occitan, qu’auria poscut aver una bèla presença dins lu mèdias!
La lenga, la sabia, aquò es segur. Coma auria poscut èstre autrament, per un qu’èra naissut à Niça d’una familha d’origina italiana installada dins la Vila Vièlha?
De la sieu conoissença dau niçard, m’en faguèt part un jorn Aubèrt Rosso (adaptator en niçard dau Pichin Prince), qu’un jorn mi cuntèt coma Dick Rivers, dins una emission de ràdio dei annadas ‘60, avia cantat, per si divertir, un tròç en niçard d’un dei sieus succès dau moment.
Faguèt parier dins una emission de television en lo 2011, quora cantèt “Calant de Vilafranca”. Ma ailàs jamai ren dins lu sieus discs ni sus lo pontin. E non fuguèt fauta de l’encoratjar à lo faire! Li prepauèri per divèrs biais d’adaptacions de cançons sieui e d’autres cantaires, e finda de cançons originali, sensa que jamai mi respondesse. Coma non mi respondèt quora li prepauèri d’adaptacions d’un autre cantaire occitan qu’avia jamai cantat, parierament, en occitan, lenga que pura conoissia: Jòrgi Brassens. Dick Rivers cantant de Brassens? Après tot, perqué pas? A ben enregistrat “C’est extra”, de Leo Ferré...
Minga nòva, parierament, quora demandèri la permission d’enclaure de tròç de cançons sieui en occitan dins lu mieus romans policiers.
Domatge per l’occitan, qu’auria poscut aver una bèla presença dins lu mèdias!
| fffff | fffff | |
| Faire un poant (J. DENVER/S. KOOLENN) De la tieu cara Au mieu ostau Lo fièr Palhon corre tota l’annada. E dau tieu morre Ai mieus uèlhs que plóron, Li a mai Palhon que juèga à nos separar. Faire un poant Per dau boan, Li donar Lo tieu nom, Lo traversar Per ti baiar, Faire un poant Sus Palhon… Ai ben provat De navigar Vèrs d’autres coars, ma lo tieu canta tant foart ! De tu à ieu, Au fuèc dau soleu, Li a solament Palhon per nos separar ! Faire un poant Per dau boan… Adaptacion R.TOSCANO | ||
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#6 Ailàs, aquò es la veritat en França, perqué alhors...
Julio Iglesias https://www.youtube.com/watch?v=7pB0fKhimBI
Shakira https://www.youtube.com/watch?v=x_42S_7-GLk
Fabrizio de André https://www.youtube.com/watch?v=78YNQ7zzxvQ
https://www.youtube.com/watch?v=nK77YrR25B8
Massimo Priviero https://www.youtube.com/watch?v=bKribIUFrmc
#2 Diriai pas los mai marrits mas puslèu los mai idealistas, qu'a la debuta se lançan plens de vam dins aquela aventura sens aver consciença de l'espessor gigantassa del plafond de veire mantengut per las institucions francèsas contra las lengas regionalas. Lengas que d'alhors son pas consideradas coma de lengas vertadièras, mas coma de sembla-lengas que son ni mai ni mens que de francès desformat o degenerat. Cantatz en occitan e serètz pas jamai pres al serios. E se sètz un cantaire francès reconegut coma l'èra lo Dick Rivers e que vos botatz a registrar en occitan, pas coma una galejada o una fantasia, mas coma l'afortiment seren e assumat d'una identitat serètz irremediablament grilhat . Ostracisat e pestiferat coma, ajam pas paur dels mots, s'aviatz avodat un penjal per la pedofilia o l'antisemitism. Pas baug, lo Dick Rivers se n'es plan gardat, emai s'avia saique de simpatia per la lenga. S'es pas riscat a
oficialisar aquesta "compromission problematica". Dins lo contèxte francès tre que s'agis de l'occitan los dats son d'abança farlabicats Totis los grops o cantaires occitans, foguèssen los mai talentuoses l'an constatat lèu o tard a lor cos defendent.
#2
N’i a que son talentoses e que causisson las lengas « regionalas » per cantar. Non pas totes, se’n manca ! N’i a que son puslèu militants qu’artistas, es vertat mas avèm besonh de totes.
Al contrari, d’unes, pas nombroses, que fan aquela causida, almens per una part, son, de plan luenh, los melhors, los pus pionièrs del paìs tant per la musica coma per las paraulas. Mas sovent, son pas tant reconeguts per los militants d’en çò d’eles coma per los artistas estrangièrs d’un bon nivèl. Aquò’s plan normal : los militants pòdon pas esser saberuts dins totes los domènis, o son dins la lor especialitat militanta.
I a plan pauques especialistas de la critica musicala dins l’Occitania occitanista. E i a tres o quatre incompetents que cridan d’asinadas per cubrir las votz timidas d’aqueles qu’ensajan de menar de reflexions seriosas . E, se vei aicí, i a quitament d’anonimes que i se botan : una polida critica, en efièch, e plan argumentada, de dire que Massilia son de « marrits ». Qu’es aquò que nos ditz ? Pas res sus Massilia mas plan mai sus lo qu’a dich aquò.
Massilia a fargat un grop pionièr en matèria de ragga en França, an contribuit bravament a espandir, far escotar aquela musica en Euròpa, son coneguts coma aquò per fòrça stars jamaïcanas (pus especialistas que C…), puèi an cantat en provençal e menat una part d’una generacion a s’interessar a la cultura occitana, son pas brica nuls per la musica e per los cants (quauques adobaments lor son estats represes per de grops plan bons), las paraulas de quauquas cansons lors, son d’una plan bona factura internacionala.
Publicatz la vòstra analisi per tal de provar lo contrari !
#3
La cultura del Dick Rivers, aqu’èra la francesa e l’americana en francès. La cultura nissarda es un simpatic reireplan patrimonial, que podià pas l’ajudar a realizar lo seune pantais de cantar del rock and roll a la debuta de las annadas 60. Qual l’aurià poscut ajudar ? De segur, non pas lo moviment occitan sens cap de poder ni de moneda.
Dick Rivers es pas la causa se l’occitanisme sachèt pas inventar un moviment d’idèias e de music ape estrambordar la joventut d’aquela epòca.
Publicatz la vòstra analisi per tal de provar lo contrari !
#2
N’i a que son talentoses e que causisson las lengas « regionalas » per cantar. Non pas totes, se’n manca ! N’i a que son puslèu militants qu’artistas, es vertat mas avèm besonh de totes.
Al contrari, d’unes, pas nombroses, que fan aquela causida, almens per una part, son, de plan luenh, los melhors, los pus pionièrs del paìs tant per la musica coma per las paraulas. Mas sovent, son pas tant reconeguts per los militants d’en çò d’eles coma per los artistas estrangièrs d’un bon nivèl. Aquò’s plan normal : los militants pòdon pas esser saberuts dins totes los domènis, o son dins la lor especialitat militanta.
I a plan pauques especialistas de la critica musicala dins l’Occitania occitanista. E i a tres o quatre incompetents que cridan d’asinadas per cubrir las votz timidas d’aqueles qu’ensajan de menar de reflexions seriosas . E, se vei aicí, i a quitament d’anonimes que i se botan : una polida critica, en efièch, e plan argumentada, de dire que Massilia son de « marrits ». Qu’es aquò que nos ditz ? Pas res sus Massilia mas plan mai sus lo qu’a dich aquò.
Massilia a fargat un grop pionièr en matèria de ragga en França, an contribuit bravament a espandir, far escotar aquela musica en Euròpa, son coneguts coma aquò per fòrça stars jamaïcanas (pus especialistas que C…), puèi an cantat en provençal e menat una part d’una generacion a s’interessar a la cultura occitana, son pas brica nuls per la musica e per los cants (quauques adobaments lor son estats represes per de grops plan bons), las paraulas de quauquas cansons lors, son d’una plan bona factura internacionala.
Publicatz la vòstra analisi per tal de provar lo contrari !
#3
La cultura del Dick Rivers, aqu’èra la francesa e l’americana en francès. La cultura nissarda es un simpatic reireplan patrimonial, que podià pas l’ajudar a realizar lo seune pantais de cantar del rock and roll a la debuta de las annadas 60. Qual l’aurià poscut ajudar ? De segur, non pas lo moviment occitan sens cap de poder ni de moneda.
Dick Rivers es pas la causa se l’occitanisme sachèt pas inventar un moviment d’idèias e de music ape estrambordar la joventut d’aquela epòca.
Publicatz la vòstra analisi per tal de provar lo contrari !
E l'accent del miegjorn ?
N'i a que servan, servàban al mens l'accent o una part...
De senhalar le grop Zebda de Tolosa, eissut de l'immigracion, damb un accent autentic.
A quin edat, quin mitan social, quina urbanitat s'arrèsta l'accent?
E l'occitan en mai?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari