Opinion
Lobbiatge a l’occitana
Las eleccions municipalas se sarran. Es lo moment quan cau ensajar de hèr quicòm ende l’occitan, que los candidats son tot aurelha de cap au pòble, abans que la pòrta se torne barrar per sèis ans de mès.
Èi doncas hèit un drin de “lobbitage” (o de pression) deu costat de Tornahuèlha, on demòri en Gasconha tolosenca. Estoc pas tròp complicat, qu’i a pas que quate listas.
Sabi pas s’es necessari de precisar que lo mot “occitan” pareish sus nada profession de fe ni programa e qu’aquò es pas una suspresa de las granas.
Doncas un messatge estoc mandat a cada lista ende díser qu’un questionari èra prèst ende conéisher lor sensibilitat de cap a la lenga occitana e que’ns podèm encontrar lèu ende’n charrar. La lista Fouchier estoc la mès reactiva e responoc en 3 jorns. Cau díser qu’estar la còla en plaça es un avantatge enòrme. Jo, personaument, les coneishi a totis, pr’amor de mas activitats associativas, am doncas dejà establit un rapòrt haut o baish amistós e eths pòden botar en exèrgue çò qu’an dejà hèit, quitament s’es pas gran causa: inscripcion “Planvenguts a Tornahuèlha” sus dus panèus de l’entrada de la vila, drapèu occitan sus la Comuna, ajuda au club d’occitan capvath l’Amicala Laica, programa sus l’occitan dens los ALAE …
De mès, pòden pensar a d’autas accions com organizar un “dimenge sus la plaça” a l’entorn de la lenga, o la valorizacion visuala de noms de lòcs coma l’Arramèth (La Ramée), lo Ramelet Mondin (Lou ramelet moundi), la carrèra deu Bèl Véser (Rue du Bèlbèze) o lo barri Qué Fètz (les Quéfets).
De son costat la Lista Ciutadana compta monde qu’an la sensibilitat occitana mes reservan lor decision a l’aprobacion de l’ensems deus sòcis.
Laurant Soulié receboc lo questionari e a pas encara responut.
Michèle Pellizzon se declarèc sense de suspresa “pas tròp entenuda aquò dessús” e l’adreça internèt escrita sus sons huelhòts de campanha compòrta una peca.
Es un trabalh interessant, solide, mes drin longanha e que demanda una rigor de las granas. Estoi temptat d’anar portar dirèctament lo questionari a una candidata pr’amor qu’es ma vesina, mes me cadoc resignar e’u mandar un mail coma aus autes, per chepic d’egalitat.
Lo questionari compòrta unas 30 questions e los candidats an la possibilitat de respóner “meslèu favorable”, “meslèu desfavorable” o “sense d’opinion”. Una sintèsi serà mandada a la Despacha deu Miejorn ende que lo public s’assabente, abans lo purmèr torn, de las intencions deus candidats de valorizar la lenga nòsta.
Sabi pas s’aquò pòt hèr capbussar una eleccion (benlèu en cas de resulta fòrça estrenhuda) mes çò de màger es que los candidats ac deven créser …
Èi doncas hèit un drin de “lobbitage” (o de pression) deu costat de Tornahuèlha, on demòri en Gasconha tolosenca. Estoc pas tròp complicat, qu’i a pas que quate listas.
— Lista de Dominique Fouchier, conse sortent, deu Partit Socialista, dambe uns Verds.
— Lista Ciutadana, neishuda deu movement deus Gilets Jaunes “mes pas qu’a la debuta”, que perpausa màgerment mès de democracia dirècta.
— Lista de Laurent Soulié, de LREM e de la dreta (LR). De notar que s’appelar Soulié quan ès un candidat “En Marche”, ajusta lo pichon detalh risolièr a la campanha.
— Lista de Michèle Pellizzon, deu Rassemblement National.
— Lista Ciutadana, neishuda deu movement deus Gilets Jaunes “mes pas qu’a la debuta”, que perpausa màgerment mès de democracia dirècta.
— Lista de Laurent Soulié, de LREM e de la dreta (LR). De notar que s’appelar Soulié quan ès un candidat “En Marche”, ajusta lo pichon detalh risolièr a la campanha.
— Lista de Michèle Pellizzon, deu Rassemblement National.
Sabi pas s’es necessari de precisar que lo mot “occitan” pareish sus nada profession de fe ni programa e qu’aquò es pas una suspresa de las granas.
Doncas un messatge estoc mandat a cada lista ende díser qu’un questionari èra prèst ende conéisher lor sensibilitat de cap a la lenga occitana e que’ns podèm encontrar lèu ende’n charrar. La lista Fouchier estoc la mès reactiva e responoc en 3 jorns. Cau díser qu’estar la còla en plaça es un avantatge enòrme. Jo, personaument, les coneishi a totis, pr’amor de mas activitats associativas, am doncas dejà establit un rapòrt haut o baish amistós e eths pòden botar en exèrgue çò qu’an dejà hèit, quitament s’es pas gran causa: inscripcion “Planvenguts a Tornahuèlha” sus dus panèus de l’entrada de la vila, drapèu occitan sus la Comuna, ajuda au club d’occitan capvath l’Amicala Laica, programa sus l’occitan dens los ALAE …
De mès, pòden pensar a d’autas accions com organizar un “dimenge sus la plaça” a l’entorn de la lenga, o la valorizacion visuala de noms de lòcs coma l’Arramèth (La Ramée), lo Ramelet Mondin (Lou ramelet moundi), la carrèra deu Bèl Véser (Rue du Bèlbèze) o lo barri Qué Fètz (les Quéfets).
De son costat la Lista Ciutadana compta monde qu’an la sensibilitat occitana mes reservan lor decision a l’aprobacion de l’ensems deus sòcis.
Laurant Soulié receboc lo questionari e a pas encara responut.
Michèle Pellizzon se declarèc sense de suspresa “pas tròp entenuda aquò dessús” e l’adreça internèt escrita sus sons huelhòts de campanha compòrta una peca.
Es un trabalh interessant, solide, mes drin longanha e que demanda una rigor de las granas. Estoi temptat d’anar portar dirèctament lo questionari a una candidata pr’amor qu’es ma vesina, mes me cadoc resignar e’u mandar un mail coma aus autes, per chepic d’egalitat.
Lo questionari compòrta unas 30 questions e los candidats an la possibilitat de respóner “meslèu favorable”, “meslèu desfavorable” o “sense d’opinion”. Una sintèsi serà mandada a la Despacha deu Miejorn ende que lo public s’assabente, abans lo purmèr torn, de las intencions deus candidats de valorizar la lenga nòsta.
Sabi pas s’aquò pòt hèr capbussar una eleccion (benlèu en cas de resulta fòrça estrenhuda) mes çò de màger es que los candidats ac deven créser …
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Òsca al Joan Marc per son trabalh. Es lo bon biais de faire de la politica municipala en favor de l'occitan.
#13, #14 e #10 Me sembla mai important de saber se tornam al pòble (e cossí) la lenga que non pas las fuèlhas o las fedas. Los occitanistas son o non son considerats seriosament ? Fan çò que cal o non per èsser considerats seriosament ? Çò segur es que los que non fan res non riscan de s'i èsser enganats. D'aquel temps, d'autres, assajan. Mas sèm subre tèrra, dins lo temps, al dintre de l'espaci fatifdic de las causas e dels efèctes.
Dire que "los occitanistas fan" o "non fan" "çò que cal" daissa entendre que i auriá necessàriament quicòm de far, e que o sauriam. Se o sabèm, qué esperam, al mens los que o sabon, per o far mièlhs e melhor que los famoses occitanistas ?
De la part dels potencials elegits, confondre (o, mailèu, donar d'aire a confondre) "los occitanistas" amb "los occitans" es un biais fòrça fin e deliberat de demesir, d'injustificar e d'aflaquir nòstra argumentacion e nòstras proposicions. En luta sindicala, los emplegaires sabon despuèi mai d'un sègle que per reduïre un movement de contestacion, lo cal redusir mediaticament al fait d'un ponherat de personas (que cal descredibilizar, amb criticas de violénicas, per exemple), en practiquant amb mai o mens de mestritge, la messorga ostentatòria. Los sindicalistas i son acostumats. Las chifras es lo melhor indicator d'aqueste aspècte de la guèrra de las classas. Los manifestants, la polagalha ne compta 4, e los sindicalistas ne comptan donc 4 milions. Coneissètz la musica. La sentèm plan sovent, per aquesta passa. Presentar los "occitanistas" coma se foguèsson los "occitans totes" relèva d'aquesta estrategia manatgeriala.
Al plan de las sciéncias politicas, seriá benlèu interessant de metre cap e cap las chifras ligadas als projèctes occitanistas respectius de cada tièra electorala, e de las confrontar amb las capacitats respectivas d'aquelas tièras d'èsser fin finala elegidas o non. Non seriái susprés de constatar que del mai una tièra a de possibilitats de passar als afars e del mens s'engatja dins los faits sul front occitanista, s'acontentam de florclorisme e de localisme bufèc, mai o mens travestit per far mai modèrne e seriós - mas sense cap risc objectiu de reviscolar efectivament la lenga. Aquò nos pòt ficar la ràbia, mas es sempre aital. E mai la politica de l'educacion dita "nacionala", quand passa per favorabla, va dins aquel sens : pro per dire de far quicòm mailèu que non pas res, e dins lo meteis temps, fòrça fòrça mens que tot çò que caldriá per salvar la lenga. E dins aquel cas, servilament, los mercejam coma se foguèsse la quita mana divina, mentre que nos gaitan crebar amb sedatius e antidolors, medicacions paliativas…
Aquales tièras elegidas, las podèm plan segur maldire subre aqueste punt. E emocionalament, ieu tanpauc non i mancarai pas. Mas una tièra electorala lambda, que passa als afars consecutivament a d'eleccions actualas, o fa dins un contèxte francés — donc, xenofòb constitucionalament e identitàriament — e mai que tot un contèxte ultraliberal. Valent a dire que, d'un costat, aquesta tièra efectivament als afars es redusida a la mercé del bon voler dels mercats, que se chautan d'occitan o de qué que siá mai que non rapòrta sulpic moneda massisament. E, d'autra part, tre que prendrà mesuras multiculturalas en favor de la preséncia publica occitana efectiva, encontrarà d'oposicions frontalas de tota part, a totes los nivèls, dins la quita tièra ont i aurà de xenofòbs que qualificam sovent (e abusivament) jacobins (sense totjorn saber exactament de qué parlam…) que non pòdon sofrir de veire quina lenga publica que siá coexistir amb lo francés dins l'empèri colonial exagonal.
Quand parli de contèxte ultraliberal, es per far remarcar qu'una politica en favor d'una lenga gaireben dispareguda coma l'occitan reclama un investiment massís en tèrmes de politica publica. E lo sistèmi ultraliberal fòrabandís l'investiment public que defugís per totes los mejans possibles, de la messorga e del denèc fins a la violéncia policièra estricta. O podèm criticar e condemnar, mas non o podèm oblidar abans de jutjar qui que siá.
E son pas los solets occitanistas de nòstras seccions d'IEO departamentals qu'a eles solets i cambiaràn grand causa, en fasent una causida o una autra, amb tota l'estima, lo respècte e la reconeissença qu'ai per eles, mai que mai ma brava seccion ariegesa. Non o lor cal ficar tot per l'esquina coma se foguèsson, eles, los mèstres de tot çò fatidic, de la pluèja e del bèl temps.
#13 Ramène-brebis se ditz Torna-au(e)lha...et Tournefeuille Vira-huèlha.
#11 Doncas en resumit "Tornahuèlha" es çò qu'escriu quauqu'un qu'i demòra mes qu'a dens l'aurelha lo gascon deus grans d'Armanhac que hasèvan petar la "H" e que doncas le hè plaser d'ac hèr tanben.
Seriá mèlhs empleiar « lobbisme » coma d'autras lingas latinas qu'aquelh curiós « lobbitage »...
• Italian : lobbismo → https://bit.ly/2IEJEtu — https://bit.ly/39HdfOV
• Catalan : lobbisme → https://bit.ly/2IFBMrw — https://bit.ly/2TEmV70
• Portugués : lobismo → https://bit.ly/2vPpydk
• Francés : lobbying + lobbyisme → https://bit.ly/2WaOAOu
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari