En aquela debuta de junh, caminava, lo Guston, dins una carrièra de Tolosa, quand s’avisèt que lo cordilh d’un sabaton li s’èra desnosat.
 
— Tè, çò diguèt, me devi aver doblidat de far un nosèl doble quand los me soi estacats.
 
S’anava acaptar, lo pè desnosat en avant, l’autra camba plegada, lo genolh prèst a se pausar per tèrra, quand vegèt venir, sul trepador, dus policièrs que, segurament, èran a patrolhar.
 
Lo Guston èra al fial de l’actualitat, de l’assassinat de Jòrdi Floyd als Estats Units, dels movements de protèsta en America, un pauc pertot dins lo monde e en França que s’i confondon ambe lo sosten a la familha de Adama Traoré. E li tornèt qu’aviá entendut qu’una manifestacion èra organizada a Tolosa contra las violéncias policièras. Sabiá tanben que lo genolh a tèrra dels esportius negres americans aviá fait flòri e qu’èra vengut un gèst de protèsta gaireben universal contra l’injustícia, l’arbitrari, la violéncia...
 
Èra pas doncas lo moment de pausar un genolh a tèrra davant policièrs! Tanben lo Guston s’acabèt pas lo movement: se redreicèt e se tornèt botar en camin, cambas de cremalhas, per pas se travar e s’espatarrar, en cèrca d’una jardinièra, que s’i posque pausar lo pè e s’i estacar lo cordilh, sens se botar un genolh a tèrra.
 
Mas quand los policièrs li passèron de còsta, vegèt ben que lo gaitèron d’un aire de dus aires.
 
— Anem, se pensèt lo Guston, se cal, son a pensar que soi bandat e me van contrarotlar lo taus d’alcolemia e me fotre un verbal per embriaguesa sus la via publica!