Cars legeires e legeiras,

Sabètz que l'associacion Los Amics de Jornalet ven de començar un micromecenatge d'urgéncia per que vòstre jornal occitan en linha, e especialament son cap-redactor Ferriòl Macip, tenga còp davant la crisi sanitària, economica e sociala de la covid-19. Tornarai pas redigir l'article escrich per Terric Lausa qu'ai cosignat.

Per contra, m'agradariá de m'adreiçar particularament als legeires e legeiras de lenga catalana. Ne coneissi pas las estastisticas exactas mas vos sabi nombroses a percórrer quora cada jorn, quora per escasença, aquesta publicacion numerica. 
D'unes o fasètz per simpatia amb la lenga occitana, de còps per volontat d'estudiar, de còps per militància, e d'autres per simpla curiositat, mas s'existissètz, demostratz regularament la realitat de l'espaci de comunicacion occitanocatalan. Aqueste espaci, qu'a per originalitat de jónher doas lengas a l'encòp parièras e desparièras, es pas perfièch ni equilibrat, los occitans sèm mai flacs, malgrat lo prestigi ancian de la lenga nòstra, totas las parts dels Païses Catalans comunican pas amb la meteissa intensitat amb totas las parts d'Occitània, mas es totun una realitat que nos dona espèr, que nos ajuda a véncer l'isolament que la terribla feblesa sociala de l'occitan en sa diversitat nos i condemna. Ne soi d'aitan mai sensible que me revendiqui tant occitan coma catalan, non pas catalan del Principat mas per recuperacion de ma cultura malhorquina ancestrala. Tanben cresi qu'a mos compatriòtas occitans de la Val d'Aran fa mestièr un espaci de comunicacion mai larg, e que nòstres escambis vos fan prene consciéncia de la realitat occitana oficiala en Catalonha.

Vos vòli, doncas, mercejar per vòstra lectura, jornadièra o episodica. 

Mas vos vòli pasmens encoratjar. Se soi conscient que lo catalan, sonat valencian dins lo sud de vòstre territòri, deu manténer o recobrar sa primièra posicion dins vòstra societat, e que dins vòstre nòrd, a l'entorn de Perpinhan ara entre las mans d'un ultrachauvinista francés, lo catalan patís la meteissa fragilitat que la lenga nòstra, se doncas soi conscient que devètz primièr salvar la lenga catalana, per exemple en crompant los excellents libres de l'Obrador Edèndum (per vos parlar d'una trobalha recenta), me pensi que la lenga occitana, presenta en sa varietat dins Jornalet, vos es tant accessibla que poiretz sens grand esfòrç protegir la vòstra en legissent mai sovent la nòstra. En mai d'aquò, en legissent mai sovent Jornalet e en lo fasent veire a d'autres, coneisseretz melhor Occitània en fòra dels mites suls trobadors e catars, çò es en sa modèrna complexitat. Tanben veiretz que lo projècte editorial d'aquesta publicacion es adaptada a nòstre temps ont cal mai que jamai defendre la libertat dels pòbles e des individús, cercar la justícia economica e sociala contra totas las tiranias. Enfin, nòstras doas civilizacions son caduna un miralh per l'autra: de comprene Occitània es comprene los Païses Catalans, e recipròcament; aital Jornalet ajuda cada jorn los occitans e los catalans a se comprene eles meteisses e los unes los autres. 

Amics de lenga catalana, legissètz, difusatz, ajudatz Jornalet!