En premier chal parlar de la Ròcha de la Maire. Un baudo m’avia dich qu’una maire s’èra jitaa d’aquí perqué son(s) enfant(s) seria(n) estat(s) mòrt(s) en la guerra de 1914. Mas l’etimologia es quauqua ren d’autre. La maire d’un riu se ditz per luec ont passa l’aiga. D’autres dison que la racina *MR seria una marca d’autessa coma Mercantor o Mauriena.
 
Sota un dals champs, i es Belussa. Es en Banta o benlèu la forma seria Bantas, un masatge de Vilanòva d’Entraunas.
 
E Banta “le haut” per Los Issaliers. Serian los sordats de 1940 qu’aurián chambiat lo nom.
  

Après lo riu de Bantas es la Tèsta de ‘Bòu’, benlèu lo Bauç que seria estat modifiat (a la demanda d’un antenat). Chalrà que d’archeològues venguèsson per veire.



Subre i es Mirabel.


A costat de Mirabel si vei lo ver Chanabàs ont èra cultivat lo chanebe. Benlèu un pichon ponch blanc es una de 3 ostals ruinats.
 
Dessota es la roïna de l’ostal de l’Adoç:
 
 

e daval la sosta (ièra) de La Sanha:

 
 
Ai comptat las ieras dals masatges màgers de Casternòu. Li son dètz amb una sosta en lo vilatge e au mens 2 o 3 de mai e mièg dals escarts pròches n’en an una.
 
Sus Chanabàs la chalancha en fòrma de cintura amb la Bauma au Fornet. L’ IGN a mes Chanabàs en plaça de la Blachiera. Coma si pòl faire venir de chanebe dins la blacha? (rores blancs). La Blachiera es darrier l’aubre.
 
Sobre la Blachiera si tròba lo luec dich “colle de cen”. L’IGN a mes Colet de Sen sus lo pichon còl qu’es entre lo Bauç e la Coleta.
 
La Bauma dau Fornet es esquasi un jaç amb una granda dubertura per entrar e una pichona coma un fenestron en la chalancha.
 
Chal dire que la Blachiera es entre la valiera de l’Adoç e l’areniera ont passa lo GR 52A en seguent lo GR arribats en Champ de Martras qu’es tanben dominat per una chalancha en fòrma de cinta. Fins a las annaas 40 li èran manco un aubre defòra la Blachiera e la Pinatela qu’es sus una partia d’aquela chalancha. Senon pròche dau vilatge li èra un païsatge de bocatge amb de fruchiers.
   
 
Casternòu amb lo Conhàs



En lo cadastre de 1868 en grafia italiana per l'occitan vivaroalpenc, lo canton que lo monde sòna avura ‘ le haut du Cogne’ es marcat Las “Boucios”. Las Bochas doncas, l'entraa d'un avenc. Vòl dire qu’en lo temps l’-a finala si prononçava -o.
 
S’en anant dau canton e passant lèu a costat de la faça est dau Conhàs, i èra la cabarela de la mòta castrala que a donat a Casternòu son nom. Pi prenon la revòuta de l’Agrioatier. Pi passam sota lo Canton qu’es despí devengut un ponch reond sembla una torre de l’atge mejan -mancan que las archeras e los merlets- passam a l’endrech d’ont va encuei faire un auberja. Laissam a man drecha, lo campàs de la Paran e li sèm pròche de la Còla, sabo pas d’ont es en lo canton mas li era un clapàs reond a man drecha dessota. Coma las peiras dau clapier son estaas usaas per un ostal, se ve au mitan una pèira coma d’un cementèri , ben orientaa. Pi passam en valiera Baron. D’aquí se ve aquel serre que mon paire sonava lo serre dau Rei, pèira Ronchon e d’autre costat dau Vielh Clovús qu’es cubert de chivusses d’àngels Los Clovés qu’es benlèu lo site ancian de Casternòu.




   
 

---