De Casternòu au pònt de la Barlata (seguia)
 
Dau costat de la Valiera Sibort, i es un pònt. Es aicí un sector qu’an creissut totplen de pins. Una bèla pinea i es avura. Dins lo grand viratge de la Valiera Sibort.
 
Quaranta ans fa, li èra manco un aubre. Se trobam sobre la Portissòla. Aquò vòl dire probablament qu’es una pòrta, una baissa, un còl, un pas... unic passatge per anar de Guilhermes en Casternòu, de França en Savòia. Après davalam fins au viratge dals Clovés/ Clovets?Ai pas trobat aqueu nom dins lo cadastre...
 
Sembla que la Valiera Baron si sòne lo Cloet (rapòrt amb Clovets...?). Arribam après dins lo luec lo Conh aut, es conoissut coma las “Boucios” las Bochas. Aquí lo pastre disia qu’i era manco un chai per si metre la testa a l’ombra. Compreno pas perqué si sòna coma aquò. S’agisse d’una entraa de trauc? Li sèm aquí ont èra lo solet aubre, lo vièlh aubre dau Conh^[1].

 
D’aquí se vei los Trucs que son de rochasses nièrs, son quasi caires. Lo nom de Truc se retròba autra part en Losera per exemple. E benlèu que lo nom de familha Truc, toscanizat en Trucchi, vendria d’aquò tanben.
 
I es lo Pichon Conh qu’es en fàcia dau Conh e la Valiera dau Conh. Vilanòva d’Entraunas se vei ben en aut. La linha drecha, mena au tilhul, qu’èra lo solet aubre dau canton dau Conh. Es a la frontiera la mai lònga de França sus aquest chamin. Perqué Sant Martin e Entraunas son restaas dos ans de mai francés que lo rèsta de l’entorn. Après que lo Comtat de Niça sige estat prestat a Loís lo 14en.
 
Pi son los laces, li son 9 per davalar.
 
D’amont se vei la Ribiera, e lo morcèl de seuva qu’a cremat l’an passat. La Pèira de Rei deu èstre au sobran. Mas se vei pas d’aicí. Benlèu au fond d’un viratge. Dins lo temps los gents prenian l’escorcha dals laces per davalar, qu’anavan mai lèu qu’una veitura. E quora lo chamin de la Portissòla èra encara dubèrt, èra encara mai lèu. Perqué poiètz pas chaminar per davalar. Ja que las pèiras anavan mai lèu que tu. Te chalia córrer!
 
Rèsta un quilomètre de chamin benlèu sus la rota principala. Siám partit de Casternòu a Guilhèrmes. E avura lo darrier viratge mena au Clòt d’Ilhons (francizat en “Clôt d’Yons”).
 
Quora los obriers fasian lo barri lor avio dich que l’embrachamenr vendria dangeirós, mas an respondut que los ingenhors sabian çò que fasian. Li a chalgut tres (o mai) ferits grèus... per qu’an fach una ièra de retornament. Alora, avura, chal puar fins a l’iera, fin l’iera qu’es tròup pichona pi passam davans lo chamin de Casternòu. E arribam au pònt de la Barlata ont los alemands son pas anats mai luenc dau temps de la segonda guèrra mondiala. Fa pensar a l’autre luec de Gavotina sonat Barle dins las cluas dau meme nom, en amont de Dinha.
 
La Ribiera es un massatge de Guilhermes
 
De seguir...
 
 
 

---

[1]. Conh, quasi prononçat “coni” fa pensar au Pimont occitan e la vila de Coni, bastia coma un conh entre los rius.

[2]. Revista en occitan vivaroaupenc dau Val d’Entraunas Lo Lanternin [Lou Lanternin] en linha aicí.