A costat d’accions revindicativas vesidoiras lo movement occitan faguèt un trabalh de formiga per fargar d’aisinas indispensablas a la vida de la lenga. Una de las mai bela capitadas es segurament lo CIRDÒC, Centre Internacional de Recerca e Documentacion Occitanas.
 
A l’origina l’Ives Roqueta qu’entamenèt tre 1975 “d’amassar,salvar,conservar, recaptar e metre a la disposicion de totes l’essencial de l’escrit occitan”.
 
Dau CIDO de la debuta venguèt CIRDÒC amb l’iniciativa fòrta de l’ex region Lengadòc Rosselhon e de la vila de Besièrs. Coma èri d’aqueles que butavan ne profiti per rementar l’accion de l’elegida verda Marie-Anne Sabatier que fuguèt determinanta coma presidenta de l’intergrop occitan-catalan d’elegits regionaus.
 
Lo CIRDÒC prenguèt un vam mai bel amb Frêche e, avançada encara, amb la nòva Region Occitania ligada amb Aquitania Novèla venguèt en 2019 Establissament Public de Cooperacion Culturala. I an ligat l’Institut Occitan de Pau per una estructura vertadièirament trans regionala amb mai de competenças.
 
Es una granda capitada que se mesura au fach qu’es pòl associat de la BNF e son equivalent “oficial” pel domèni d’òc. Aital tot çò que lo CIRDÒC numerisa sul sit Occitanica es sulpic dins Gallica e tanben dins lor equivalent europenc, Europeana.
 
Una istòria plan instructiva que los trebucs manquèron pas, coma los patacs venguts tanben de l’occitanisme.
 
Mas l’essencial son los servicis que balha aus afogats de la lenga.
 
Ara lo CIRDÒC es LA mediatèca d’òc amb mai de 150 000 òbras de l’atge mejan au jorn d’uèi. Vesetz que lo paure patés dels abestits representa quicòm.
 
De colleccions a bodre, libres numerisats, manecriches, jornaus, tanben fonòtèca, filmotèca, arquius oraus... Una aisina formidabla pels usancièrs de la lenga, una font documentària giganta.
 
E coma la tecnologia ajuda las lengas pauras e traparetz tot aquò de l’ostau suls sit dau CIRDÒC e Occitanica.
 
E de segur a Besièrs s’avetz l’astre d’i passar.