Fa uèi mai de 20 ans, descobriguèri VilaWeb, lo quotidian numeric catalan, e sens el es clar que parlarai pas la lenga de mos ancessors malhorquins: lèu-lèu la vesita del sit se faguèt jornadièra, e passa pas un jorn sens que legisca almens un article o los títols d'aquela publicacion. D'efièch, dempuèi tostemps me soi chalat de la linha editoriala de VilaWeb, que parla del país, e de tot lo país, jamai sonque del Principat de Catalonha, d'aura en aura e de solelh en solelh, amb la volontat de l'esquèrra nacionalista de far progressar a l'encòp la tèrra e lo benèsser dels qu'i vivon sens mespresar los qu'i vivon pas.

Dempuèi la prima de 2012, los occitans avèm tanben nòstre VilaWeb: es Jornalet. Cèrtas, sos mejans economics e umans son mai limitats pel fach, simpletament, que los occitans, vòli dire los que son conscients d'o èsser, sèm fòrça mens nombroses que los catalans; a VilaWeb los editorials se fan cada jorn, a Jornalet cada dimenge, podèm pas aicí publicar un desenat d'articles jornadièrs ni multiplicar las seccions d'actualitats. Totun, Jornalet es lo filh esperital de VilaWeb: crebèt l'uòu fa mai d'8 ans per que cada jorn legiguèssem e discutiguèssem lo país e lo Mond en occitan, la lenga nòstra que partejam amb tota la planeta coma una convidacion a entendre nòstres combats.

Fa pas encara vint ans, uèi, que l'occitan es tanben vengut lenga miá, tan miá que pensi pas de me poder un jorn passar d'ela. De totas las activitats benesidas que l'occitan m'a fach faire, de totas las aventuras mentalas e umanas que nòstra lenga comuna m'a fach viure, cap d'elas non se pòt comparar amb lo bonaür de trabalhar cada jorn amb Ferriòl Macip, bona persona, professional exigent e cossirós de melhorament, cap-redactor de nòstre umil VilaWeb occitan que sempre cèrca d'èsser util a nòstre país, Occitània. Malgrat de condicions precàrias, malgrat l'ingratitud de qualques unes, malgrat las pressions d'autres, malgrat cèrts marrits còps que las garçan los que voldrián qu'una personalitat publica agiguèsse exactament coma eles, Ferriòl Macip resistís amb la fòrça del que respond a la duretat pel sorire e pel vam de sa determinacion.

Jornalet pòt encara èsser melhor, o sabèm totes, o sabèm los collaboradors de vòstre jornal, mas cossí volètz que se melhore se l'ajudam pas? Se ne parlam pas a nòstre entorn? S'i escrivèm pas quand podèm? Se li portam pas nòstra solidaritat en nom del país que bastissèm ensems?

Cars amics e caras amigas, per que Jornalet supère un jorn son modèl VilaWeb, participem totas e totes al micromecenatge de Nadal!