Junh, Madalena, Aost
 
Sabo que li èra una procession a la prima fins a l’oratòri dau Serre das Vertuts (son una chorma d’àngels).
 
L’ai retrobaa en lo costumier de’n Casternòu, veire l’escan dau document.
 
I èra lo jorn de l’Ascencion o lo dimenge seguent. Lo monde portavan de jarbas de blat chantant de cantics per que la misson sigue bòna. Mon paire disia que lo rendament èra de quaranta quintals de l’ectara en la peça de tèrra sonaa la Paran. Çò qu’èra en aquest temps parier en la Beauce (plana dau nòrd, en lo bacin parisenc).
 
Per la Santa Anna, anavan en romeratge en Sant Anna de Vinai (toscanizat en Sta Anna di Vinadio) dins lo Piemont occitan. Li metion tres jorns. Mi penso qu’èra un jorn per li anar. Un jorn per la fèsta e un jorn per revenir segurament per lo còl de la Lombarda.
 
A la fin das missons, a l’entorn dau quinze d’aost, montavan fins a la cima de Pal qu’es la mai auta cima contengua en totalitat en las Aups Marinas. Un pauc mai a l’èst, entre Buelh e Sant Estève de Tiniá i es lo Mont nier (francizat en Mounier, ont i èra un observatòri pionier que cremèt) mas chal saber que fa... dos mètres de mens.
 
Quora arribavan, a miègjorn, maugrat qu’èran bronzats de missonar, agantavon un còup de solelh e una pelaa.
 
 
(de seguir)