Las autoritats sanitàrias e politicas, s’avison que la pandemia es pas mestrejada, de plan se’n manca; an doncas conclusit qu’èra pas rasonable d’autorizar los acamps festius del cap de l’an, e es pas que de recuolas qu’an permés los familials per Nadal, e encara ambe constrenchas rigorosas.
 
Per riscar pas una tresena èrsa, una solucion seriá estada de reportar las fèstas a mai tard.
 
— Mas enfin, Nadal, me diretz, i pensatz pas !
 
D’unes exegètas de la bíblia pensan que Jèsus seriá nascut l’estiu, en una sason que los pastres son dins la natura, e, de tot biais, la fèsta de la nativitat foguèt fixada lo 25 de decembre pas qu’en 336, per la far endevenir ambe las fèstas paganas del solstici !
 
— E lo primièr de l’an ?
 
La data ne varièt mai d’un còp e cada ciutat aviá la siá. Dins lo reialme de França foguèt lo rei Carles IX que causiguèt en 1539 lo primièr de genièr coma la debuta de l’annada, qu’abans èra lo primièr d’abrial, que i fasián present de peishes als òmes e d’uòus a las femnas. Mas las primièras annadas, d’unes, capleugièrs, contunhavan de festejar l’an novèl lo primièr d’abrial. Per se trufar d’eles lor penjavan un peish dins l’esquina. E per rire encara mai dels pegòts, lo primièr d’abrial venguèt lo jorn de las cracas, falsas nòvas e farcejadas.
 
Se tornàvem botar ongan lo primièr de l’an al primièr d’abrial, lo primièr de genièr devendriá lo fals primièr de l’an e i poiriam desplaçar lo peish d’abrial, que devendriá lo peish de genièr.
 
En mai d’escapar al risque de deslargar lo monde tròp d’ora, aquò permetriá a las autoritats de tornar a l’endarrièr, sens se sentir moquetas, quand una mesura passa pas en nos disent: «anem, vos embufetz pas: peish de genièr »
 
Mas que siá en genièr o en abrial, un jorn sufís pas: las falsas nòvas son de tota l’annada...