Ancuei, lo blason de Casternòu es d’argent au chastèl d’azur sus mont de sinòple suportant dos ischiròls afrontats de golas tenent una ancora marina de meme.
 
Es explicat coma aquò: lo chastèl es per lo nom, ai trobat dos “Chateauvieux” pròches de’n Casternòu mas sao pas lo qual a donat lo nom a Casternòu. Los ischiròls es la nomenaa dals casternovencs dau vilatge. E l’ancora es un dals atributs de Sant Nicolau. Dins lo Pimont occitan i es un grop de musica vivaroalpencha sonat quasi parier “Lo Seriòl” autra forma per l’ischiròl (o eschiròl).
 
Los guilhermencs dison qu’es perqué los ischiròls son rachos.
 
Conoisson pas los ischiròls. Mas los ischiròls òbran per la comunautat. An pas de remembrança, tròban los fruches embe lo nas. Es perqué los ischiròls americans qu’an mai d’odorat que los europeans los remplaçan de mai en mai. Ai vist que d’ischiròls americans, qu’an manco de pèls sus las aurilhas.
 
Per ieu es perqué Casternòu es desamont e los masatges autres son desaval. Los vilanònencs son diches los Chats, coma en Ilònsa en la valaa de Tinea, coma sovent los luecs vivaroalpencs que fan la palatalizacion cha (e non ca).
 
Chal saber que davans de la chapela de Sant Jausep, li es un aubre remarcable. Un òrme chavat (cavat) ont, quora èro pichon, poiam si metre a tres. Aquel aubre es mòrt dètz ans après la malautia dals òrmes. Se vei encara un tòc, veire la fòto.
 
E li es una legenda:
 
Un jove montava davans la fenèstra de la filha dau Mossur. E si disia que l’ischiròl èra en l’aubre.
 
Lo guida dau parc, que saup ren en estrategia d’eatge mean cònta que lo jove sautava d’aubre en aubre fint au chastèl.
Benleu, los defenseires avian laissat de cantons esconduts perqué los sordats venguèsson discretament fin als barris?
 
 
Nòtas:
 
— Li es un autre blason de’n Casternòu: d’aur al chastèl d’azur, incimat d’una destral dau meme charjaa d’un flanquís (flanchís en nòrdoccitan probable) d’argent.
 
Es explicat que la destral es l’atribut de Sant Jausep, mas se li es una chapela St Jausep en per aicí, es la chapela (de la familha): dals Ginesy vengua dals Gaymard per mariatge.
 
— N’ai vist un autre sensa lo chastèl embe una francisca baraa, benleu lo blason dau curat qu’es estat còmte dos ans.
 
En tant, l’escut actual en cors se tròba sus interret.
 
— Mercés a Eraldica Occitana per lo vocabulari tecnic per blasonar en occitan