Lo Guston èra convidat en çò del nebot per tirar los reis. Tot en manjant la còca, entre dos glopadas de vin blanc, venguèron a parlar d’aqueles Reis Magues, menats a Betelèm per una estela.
 
— Jo, soscava lo Guston, aimavi plan gaitar lo cèl, quand èra clar, e que sortissiái aprèp sopar per escampar d’aiga. Lo camin de sant Jacme me fasiá somiar, mas jamai me balhèt enveja de lo seguir per de bon. Ara, las estelas, las vesi pas pus, las nuèits son pas jamai negras e las lutzes de Tolosa las amortisson.
 
— Siás pas lo sol, li respondèt lo nebot. Ara 80% de la populacion mondiala coneis pas pus la negra nuèit, e, se a tu t’empacha pas de pissar, empacha l’observacion del cèl. Mai grèu, destimborla totes los èssers vius, las bèstias coma las plantas, que lo siu ritme biologic es reglat sul de la nuèit e del jorn. Per las bèstias, 70% d’entre elas que vivon la nuèit, an besonh d’ela per pas crebar.
 
— Me sembla, reprenguèt lo Guston, qu’aquela pollucion seriá la mai aisida e la mens costosa de suprimir: quand , la nuèit i a tròp de lutz endacòm, e de lutz que servís pas a res, sufís de l’amortir. Mas en plaça d’aquò, ausiguèri que de vilas an, ongan, pr’amor qu’an estalviat en margant pas los mercats de Nadal e las grandas ròdas, aumentat las illuminacions de fin d’annada: carrièras, plaças subre esclairadas, encantadas benlèu, mas vuidas, rapòrt al cobrifuòc.
 
— Qué vòls, li respondèt lo nebot, sèm demorats coma de nenets qu’an paur de l’escur, e que, la nuèit, se demandan se lo solelh se tornarà levar.
 
— E los Magues?
 
— Anavan a Betelèm cap a la lutz novèla anonciada, aprèp la nuèit la mai longassa.
 
— Òc, sospirèt lo Guston, mas uèi l’estela que los menava, la veirián pas e capitarián pas d’arribar a Betelèm.
 
— Non pas: uèi aurián la 5G e lo GPS!