Opinion
Letra a la pichòta Occitània
Cara Occitània que non sai,
T'escrivi uei perque d'unei contunhan de me dire que non as jamai existit. T'an vougut inventar una region administrativa francesa per proclamar que siás pas mai qu'aquò: un canton ensolelhat de França, que i an apondut quauquei catalans francizats. S'aqueu canton de França que pòrta ton nom es mai pichòt que tu, au fons de mon còr rèstes la pichòta Occitània, que fòrça veson pas, que fòrça vòlon pas veire ni ausir. Que l'autra Occitània se fague granda se li agrada, serà mai pichòta que tu, pichòta Occitània.
Se podriá pensar que siás vièlha, après tant de sègles, mai non, cara Occitània, siás joina e pichòta. Jamai non as agut d'estat que t'unifiquèsse, encara s'escampilhan, se contradison e se pelejan tei tèrras. Jamai non ai bastit d'empèris, jamai non as exterminat de pòbles ni de civilizacions; s'a Bordèu se faguèt quauque temps de trafec d'esclaus, degun s'enriquiguèt en ton nom.
Siguères poesia de trobadors, e en tu caup tostemps lo remembre de sei cançons enamoradas; tanben se recòrda lei catars que cercavan d'entendre lo mau, lei vaudés que rebutavan la corrupcion, leis uganauds que s'escondián.
Tèrra d'amor e de poesia, de cresenças secutadas, coma non t'aimar pas, tu que lei tieus te laissèron pas grandir?
Pasmens, pichòta Occitània, de fius tieus que i a te mantenon viva coma un aucèu nafrat.
E ieu pantaisi que t'enaures, e que lo cèu t'apertengue.
T'escrivi uei perque d'unei contunhan de me dire que non as jamai existit. T'an vougut inventar una region administrativa francesa per proclamar que siás pas mai qu'aquò: un canton ensolelhat de França, que i an apondut quauquei catalans francizats. S'aqueu canton de França que pòrta ton nom es mai pichòt que tu, au fons de mon còr rèstes la pichòta Occitània, que fòrça veson pas, que fòrça vòlon pas veire ni ausir. Que l'autra Occitània se fague granda se li agrada, serà mai pichòta que tu, pichòta Occitània.
Se podriá pensar que siás vièlha, après tant de sègles, mai non, cara Occitània, siás joina e pichòta. Jamai non as agut d'estat que t'unifiquèsse, encara s'escampilhan, se contradison e se pelejan tei tèrras. Jamai non ai bastit d'empèris, jamai non as exterminat de pòbles ni de civilizacions; s'a Bordèu se faguèt quauque temps de trafec d'esclaus, degun s'enriquiguèt en ton nom.
Siguères poesia de trobadors, e en tu caup tostemps lo remembre de sei cançons enamoradas; tanben se recòrda lei catars que cercavan d'entendre lo mau, lei vaudés que rebutavan la corrupcion, leis uganauds que s'escondián.
Tèrra d'amor e de poesia, de cresenças secutadas, coma non t'aimar pas, tu que lei tieus te laissèron pas grandir?
Pasmens, pichòta Occitània, de fius tieus que i a te mantenon viva coma un aucèu nafrat.
E ieu pantaisi que t'enaures, e que lo cèu t'apertengue.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Mercés per aquera prosa lirica de las berojas... La nòsta tèrra qu'ei de poesia e de libertat mesclada ! Un dia, lo cèu, qu'a de'u apartenguér !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari