Aprèp un temps ne’n ven un autre, disiá ma granda! Deman, arribarà lo temps novèl e de mestièrs novèls. Demèst totes aqueles mestièrs, podem destriar lo calinejaire e lo potonejaire.
 
Lo calinejaire serà mai que mai especialitat. Aurem lo calinejaire frontaire. El, del front trabalha. Lo calinejaire gautaire calineja de la gauta. Lo calinejaire bi-gautaire calinoneja de las doas gautas dins un moviment de vai e vèni. Lo calinejaire aurelhaire s’ajuda d’una aurelha. Lo calinejaire bi-aurelhaire emplega las doas. Lo calinejaire nasejaire se servís del nas. Lo calinejaire cais del menton. Ne demorar aquí, seriá trufariá. Es nescite d’anar mai en prigondor.
 
Es aital que, dins l’avenidor, se mancatz de calinons, podrètz sonar lo calinejaire frontaire dels pèses que sap, de son front, calinejar menimosament l’artelh gròs,lo mejan coma lo petiton. Monta pas jamai pus naut que la cabilha. Calinejaire gautaire necessita una gauta confla, confleta. Causir la gauta calinaira es totjorn pro malaisit per el. Calinejaire bi-gautaire es belcòp mai agradiu. Passeja sas gautas soncament sus las doas cambas, de la cabilha a l’amaluc. Causir l’aurelha calinaira es una pena per lo calinejaire aurelhaire. Lo calinejaire bi-aurelhaire es mai d’aise per fretar doçetament de l’embonilh a la rega del còl. Lo calinejaire nasejaire es un mestièr que serà mai que mai presat. Lo fretadís de boca e dels uèlhs, de las aurelhas amb lo nas, es de sentir! Lo calinejaire cais amb lo menton de la pèl fineta, el, monta davala dins l’esquina e lo carastèl.
 
A l’evèrs, se farà pas la tria entre lo calinejaire guinhaire, lo catimelejaire d’un sol det; lo calinejaire manaire calinejaire d’una sola man e lo calinejaire bi-manaire, alisaire de las doas. Totes trabalhan de las mans, e van dels pèses a la tèsta. Aquí, la clau es dins lo biais de calinejar. Entre lo calinejadís amorós leugièr tremolaire de pel e levaire d’esmoguda, e lo calinejadís amistós limpaire quilhaire de pèl, demòra un fum de biaisses. Al calinhaire de los far descobrir a son calinhat!
 
Potonejaire, aquí un mestièr d’avenidor! Coma al restaurant, aurètz drech al menut quora anarètz lo veire o que vendrà a vòstre ostal. E sus la carta, causirètz entre: un poton, un potonet, un potoneton, un potonetonet, un potonàs, un potonassas, un potonaràs . E mai encara, entre: un poton afiscat, afogat, aflorat, africat, alisat, alispat, apegat, lifat, trempe, secarot, ...
 
Deuretz tanben causir lo nombre de potons, lo biais d’èsser potonat e ont volètz l’èsser. Es que desiratz un poton, dos potonets, tres potonasses... una potonejada poton per poton o una ramada d’una cinquantena sens pausa? Sus quina partida del cos volètz èsser potonejat: front, gautas, aurelha, bocas, espatla, col, embonilh, crota del pè...
 
Poiretz encara causir entre lo potonejaire cabit ont deurètz anar e lo passejaire que vendrà a vos. Lo cabit es escondut dins son cabinet. Un cabinet “poton” amb cabina doçorosa, parets pausadissas, musica embelinaira, sèti monta-davala moflet,... . Lo potonejaire passejaire,el, a la meteissa carta que lo cabit mas i cal ajustar la causida de l’endrech ont se faràn lo o los potons. Bosquet, plaja, prada, ostal . Aquí la causida pot èsser mai menimosa encara: cosina, cambra, sala de banh . Al clarabrun, a punta d’alba, dins lo negre, ... un poton a pas lo meteis gost balhat a la lèsta dins lo corredor abans de ganhar lo trabalh e un poton abans de cabuçar dins lo lièch!
 
Demèst los mestièrs novèls, lo calinejaire(a) e lo potonejaire(a) seràn deman, segur, de mestièrs “essencials”!