L’Arsèni, que lo Guston aviá convidat a manjar, aviá quichat un pauc sus la botelha, e, sens èsser bandat, èra benlèu al delà del taus legal per poder menar. Lo Guston li prepausèt de demorar e de tornar partir pas que l’endeman. Mas l’autre, testut, volguèt pas res saber.
   
Mas sabiá pas, l’Arsèni, que se lo contraròtle d’alcolemia foguèt un copa-cap pels gendarmas e policièrs, pensamentoses de pas espandir eles-meteisses lo virus a la debuta de l’epidemia, de mesuras èran estadas presas, ja pendent lo primièr confinhament; ara èran equipats de masquetas, e de gants a escampar a cada còp; «l’ampler», pichòt aparelh que i caliá bufar dessús a detz centimètres, èra pas mai utilizat; un material mai securizat e mai costós èra estat comandat, e, quitament s’arribava antant aviat coma los vaccins, demorava l’aparelh classic ambe capça plastica, de escampar, que lo policièr podiá utilizar, en se gardant una distància de securitat per rapòrt a l’abitacle de la veitura.
 
Tanben, l’Arsèni foguèt susprés d’èsser arrestat, dins una viradoira, per un contraròtle.
   
Se tornèt botar la masqueta, abans de baissar la vitra, e daissèt pas al gendarma lo temps de dobrir la boca:
   
Lo gendarma marquèt un balanç, mas lo saludèt e li faguèt
   
E lo paure Arsèni deguèt bufar dins l’aparelh...