Opinion
Despòcha ta lenga!
Lo mes passat n’aguèri un confle d’aver ma lenga dins la pòcha. Decidiguèri de la sortir e de m’encaminar far de crompas al Clapàs, a Montpelhièr.
Mancavi de calçuras. Endralhèri la botiga “Seram”, espinchèri menimosament las noveltats. Vaquí qu’una vendeira se sarrèt. La saludèri per un “Bonjorn!” Me respondèt sul pic: “Que dites- vous?” I tornèri: “Plan lo bonjorn!” M’agachèt e me faguèt: “Excusez-moi, je ne comprends pas l’anglais!” Botèri ma lenga dins ma pòcha, passèri al francés. Ela, moqueta, se desencusèt “Je ne suis pas d’ici, vous savez! Je viens de Bretagne.” Crompèri mas calçuras, mercejèri e perseguiguèri mon camin.
Deviái puèi anar crompar un parelh de bralhas en çò d’ «Escarrut». Aguèri pas rodat un briconet al entorn dels penjadors que ja un serveire se sarrèt. Sortiguèri tornamai ma lenga: “Plan lo bonjorn!” Me faguèt: “Bienvenue!” “Pòdi ensajar aquel parelh?” “No problem!” Un còp fòra de la cabina: “Me va plan. Lo preni!” “Parfait, monsieur!” Me sarrèri de la caissa. Ensaquèt la bralha dins la pocheta. Puèi: “Sans contact!” Ieu: “Òc!” El: “En vous remerciant!” Ieu: “Plan mercé a vos! Adieusssiatz!” El, tot content: “Merci plan! Bonne journée!”
Me cal passar, ma lenga totjorn sortida, a “l’Ostal de la premsa” per crompar lo jornal.
“—Bonjorn, avètz reçauput lo Charlie?” Lo tipe escarquilha los uèlhs. Es susprés mas se laissa pas anar. “Bonjour, il est pas arrivé uèi. Il arrivera benlèu demain!” A l’escotar parlar s’ausís qu’es Clapassièr. A pas degut espelir suls Camps Elisèus aquel d’aquí! “E lo Rit Encadenat, l’avètz?” “Oui, es aquí!” Sortiguèri 5 euròs. Me tornèt la moneda e me faguèt “Plan mercé!” “Plan mercé a vos! Bona jornada!” e dins un risolet, fieròt, me respondèt: “Bouno journado!”
Pòdi pas acabar mas crompas sens passar a la librariá Saupràn. Coma escampavi un uèlh a las darrièras sortidas occitanas del moment, vaquí que se sarrèt un vendeire. Coma ai totjorn la lenga sortida de la pòcha, li faguèri: “Bonjorn, avèz un molon de noveltats?” E el: “Bonjorn, avètz vist... avètz vist... un eveniment... de gramaticas novèlas.” “Las avètz legidas?” “ Non! Per tot dire fulhetadas!” “Vos pareisson bonas?” “Me semblan bonas mas sabètz soi pas un especialista de l’occitan estandart!” Lo mercejèri per sas esplicas. Coma soi fòl de gramaticas las crompèri totas doas. Davalèri pagar e gandiguèri l’ostal tot contenton d’aver despochat ma lenga.
E sul camin del retorn me diguèri que benlèu serà pus aisit deman pels joves, coma pels mens joves, de far societat en occitan a costat del francés, de l’inglés... se totas e totes an o avián la volontat e lo coratge de despochar lor lenga!
Mancavi de calçuras. Endralhèri la botiga “Seram”, espinchèri menimosament las noveltats. Vaquí qu’una vendeira se sarrèt. La saludèri per un “Bonjorn!” Me respondèt sul pic: “Que dites- vous?” I tornèri: “Plan lo bonjorn!” M’agachèt e me faguèt: “Excusez-moi, je ne comprends pas l’anglais!” Botèri ma lenga dins ma pòcha, passèri al francés. Ela, moqueta, se desencusèt “Je ne suis pas d’ici, vous savez! Je viens de Bretagne.” Crompèri mas calçuras, mercejèri e perseguiguèri mon camin.
Deviái puèi anar crompar un parelh de bralhas en çò d’ «Escarrut». Aguèri pas rodat un briconet al entorn dels penjadors que ja un serveire se sarrèt. Sortiguèri tornamai ma lenga: “Plan lo bonjorn!” Me faguèt: “Bienvenue!” “Pòdi ensajar aquel parelh?” “No problem!” Un còp fòra de la cabina: “Me va plan. Lo preni!” “Parfait, monsieur!” Me sarrèri de la caissa. Ensaquèt la bralha dins la pocheta. Puèi: “Sans contact!” Ieu: “Òc!” El: “En vous remerciant!” Ieu: “Plan mercé a vos! Adieusssiatz!” El, tot content: “Merci plan! Bonne journée!”
Me cal passar, ma lenga totjorn sortida, a “l’Ostal de la premsa” per crompar lo jornal.
“—Bonjorn, avètz reçauput lo Charlie?” Lo tipe escarquilha los uèlhs. Es susprés mas se laissa pas anar. “Bonjour, il est pas arrivé uèi. Il arrivera benlèu demain!” A l’escotar parlar s’ausís qu’es Clapassièr. A pas degut espelir suls Camps Elisèus aquel d’aquí! “E lo Rit Encadenat, l’avètz?” “Oui, es aquí!” Sortiguèri 5 euròs. Me tornèt la moneda e me faguèt “Plan mercé!” “Plan mercé a vos! Bona jornada!” e dins un risolet, fieròt, me respondèt: “Bouno journado!”
Pòdi pas acabar mas crompas sens passar a la librariá Saupràn. Coma escampavi un uèlh a las darrièras sortidas occitanas del moment, vaquí que se sarrèt un vendeire. Coma ai totjorn la lenga sortida de la pòcha, li faguèri: “Bonjorn, avèz un molon de noveltats?” E el: “Bonjorn, avètz vist... avètz vist... un eveniment... de gramaticas novèlas.” “Las avètz legidas?” “ Non! Per tot dire fulhetadas!” “Vos pareisson bonas?” “Me semblan bonas mas sabètz soi pas un especialista de l’occitan estandart!” Lo mercejèri per sas esplicas. Coma soi fòl de gramaticas las crompèri totas doas. Davalèri pagar e gandiguèri l’ostal tot contenton d’aver despochat ma lenga.
E sul camin del retorn me diguèri que benlèu serà pus aisit deman pels joves, coma pels mens joves, de far societat en occitan a costat del francés, de l’inglés... se totas e totes an o avián la volontat e lo coratge de despochar lor lenga!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
És ço que cal far.
Òsca!
En general, le monde d'òc se conoissen a l'accent, als occitanismes, que tènen a l'edat, l'endreith, le mitan social. Tot aquò es le mot de passa furtiu.
Quand se vei que la seria " un solelh tan bèll " escafa tota occitanitat del Clapàs, aquò tinda fals, e sente a la purificacion etnica.
E ont son les Clapassièrs? E de que dìsen?
Le monde de la comedia es enebit d'accent regional, au sabètz?
Enòrme ! Sufís de pas grand causa fin finala, òsca !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari