Anam elegir a la chut-chut e sens gaire de campanha las Assembladas Regionalas e Departamentalas.
 
Son dichas assembladas mas son puslèu cambras d’enregistrament. Es plan significatiu que se parla mai de l’eleccions daus presidents(as).
 
Dins las collectivitats los elegits an una durada de vida coma elegits vertadièrs qu’es plan corteta, una oreta, temps d’elegir la presidéncia. Un còp aquò fach los de la majoritat venon d’executants qu’an la petarosta d’èsser executats pel President se dison o fan quicòm que li agrada pas.
 
Atau dins las nòstras assembladas i a ges de discutidas vertadièiras mas de posturas d’oposicions.
 
La democracia es la separacion daus poders, e per aquò desepara lo nivèl que discutis das nòrmas (o lèis) d’aquel que las aplica. Es deseparar lo deliberatiu de l’executiu.
 
La primièira causa que ganha una assemblada, quand ven un chic digna de se dire democratica, es aquesta deseparacion. Per aquò i a pas qu’una sola collectivitat que semble a quicòm de democraticament presentable, es la de Corsega.
 
Aquí l’Assemblada Regionala a un President e i a un Conselh Executiu qu’a el tanben un President que met en acte la politica debatuda.
 
Los còrses an drech a plan mai de consideracion democratica, son dignes de mai de democracia que los autres. Perqué? Perque l’an volgut e demandat fèrme!
 
Pels autres silenci.
 
Es pasmens plan curiós de demandar pas d’estre autant ciutadans que los còrses.