Quora mon reire grand a calat dau Temple de’n Gairaut fuguèt merchant de vin en lo chamin de Sant Estève qu’es vengut l’avengua George Clemenceau. Pi a fach Sant Miquèl de quarques ostals e es devengut cochier perqué era pròch de la Gara dau PLM. Après lo terratrèmol de 1887 restèt en un ostal niçard en plen mitan de çò qu’es vengut lo barri dal musicians. Li es sota un garatge que deguèt èstre una escuria. Pi faguèt mai la mala quarques còups per èstre mai pròche dau canton dals Tsars (quartier russo). Denans de crompar en 1905, restèt baloard dau Tsarevich. Los arquitèctas dison que l’ostal es de 1912 mas lo cadastre dòna las dimensions parier que aüra. de l’autre còstat de l’òrt, li èran quarques chals (chabanons) que mon reire grand prefondet per bastir au plan terren quarquaren per los fiacres e las bèstias e au plan premier d’ostals per los cochiers.
 
 
 
(De seguir)