Opinion
Cau rendre a Cesar, ce que li es sieu
«Nissa Rebèla» expression atestaa per lo primier còup dins lo títol de la parodia, Nissa rebèla (Niça rebèla) escricha en 1975 per Joan-Calenas (Jean-Noël) Varo e interpretaa per Maurís. I agut de temptativas entrepresas per recuperar aquel títol de cançon. S’es fach creire qu'a Niça en 1543 los niçards an combatut los turcs (musulmans) mentre qu'aquel èran de simples mercenaris al servici dal Reialme de França de Francés 1r. Aquela armaa enemiga es estacha mesa en desbranda per la populacion niçarda qu'ensèm —amb las fremas coma la mai celèbra Catarina Segurana— a combatut. Aquel meme reialme, après aver rasat los simbòls fisics de l'independéncia de la vila en 1706, lo castèl e lo vièlh Niça (qu'èra a l'origina sus la còla dicha dal castèl), coma aviá dinamitat en 1705 lo Trofèu d’A Torbia (dal temps de las invasions de las tropas de Loís XIV), temptèt tanben de dinamitar nòstra fisança en nautres, inversant nòstra istòria, nòstres esperits e nòstra lenga. Mas un dever de memòria s'impausa e subretot retornam a Cesar ce qu'es d’el, ce que Peyrat sonèt un «pòble residual» en parlant de las gents que respèctan aquela tèrra d'aquí, degun l'empedirà de pensar e de parlar.
Niça Rebèla
Ò la mieu paura Niça,
As perdut la flor ;
A la tieu joinessa
Ieu penserai totjorn.
Canti pus li montanhas
Cuberti d’estacions ;
Li tieu verdi campanhas
Son pleni de maions.
Recant (refrain)
Jamai pus canterai,
Son mòrti li tonelas,
Li es pus de cançons
Per lo beton.
E toujou penserai
Au tèmps dont ères bèla,
Ailàs, ailàs, Niça rebèla.
Si sente la benzina
En plaça dau lilà ;
Cen que sònan Marina
Non fa que m’embilar.
Niça, ti siás venduda
Coma una petan ;
Ti van pilhar li combas
Per un morcèu de pan.
Perdone-mi, Menica,
De cambiar la cançon
Dont es la tieu amiga,
La tieu bèla Nanon.
Adieu la sofieta,
An cubert Palhon
E lo país de Niça
Es vengut palhasson.
A l’ocasion dal sieu concèrt lo 26 de mars dal 2011 a Coarasa, Maurís a desvelat una version actualizaa d’aquela cançon signaa per lo collectiu «D’aquí d’alhà»
Niça Rebèla
Perdone-mi Calènas
An raubat lu tieus mòts
Per faire una rementa
De Niça la rebèla
E vos identitaris
Que semenatz la paur
En denembrant qu'a Niça
Siam mauros e la sabem
N'i a finda que s'en tornan
Laudar la Comtea
Trombetant èstre Niçards
Entre nautres e pi basta
Dei antenats ligurs
Avèm la testardisa
La dignitat la Iibertat
Niça rebèla
Mercés ai Perrugins
Calabrés, Pimontés
Espanhòls
Avètz bastit a Niça
Ostarias Palais Maions
Mercés ai Tunisians
Portugués, Marroquins,
Algerians
Òmes e Fremas dapertot
Qu'avètz sudats aquí
Jamai pus canterai
Son mòrti li tonèlas
Li es pus de cançons
Per lo beton
E totjorn penserai
Au temps que ères bèla
Ailàs! ailàs! ailàs! ailàs!
Niça rebèla
Niça Rebèla
Ò la mieu paura Niça,
As perdut la flor ;
A la tieu joinessa
Ieu penserai totjorn.
Canti pus li montanhas
Cuberti d’estacions ;
Li tieu verdi campanhas
Son pleni de maions.
Recant (refrain)
Jamai pus canterai,
Son mòrti li tonelas,
Li es pus de cançons
Per lo beton.
E toujou penserai
Au tèmps dont ères bèla,
Ailàs, ailàs, Niça rebèla.
Si sente la benzina
En plaça dau lilà ;
Cen que sònan Marina
Non fa que m’embilar.
Niça, ti siás venduda
Coma una petan ;
Ti van pilhar li combas
Per un morcèu de pan.
Perdone-mi, Menica,
De cambiar la cançon
Dont es la tieu amiga,
La tieu bèla Nanon.
Adieu la sofieta,
An cubert Palhon
E lo país de Niça
Es vengut palhasson.
A l’ocasion dal sieu concèrt lo 26 de mars dal 2011 a Coarasa, Maurís a desvelat una version actualizaa d’aquela cançon signaa per lo collectiu «D’aquí d’alhà»
Niça Rebèla
Perdone-mi Calènas
An raubat lu tieus mòts
Per faire una rementa
De Niça la rebèla
E vos identitaris
Que semenatz la paur
En denembrant qu'a Niça
Siam mauros e la sabem
N'i a finda que s'en tornan
Laudar la Comtea
Trombetant èstre Niçards
Entre nautres e pi basta
Dei antenats ligurs
Avèm la testardisa
La dignitat la Iibertat
Niça rebèla
Mercés ai Perrugins
Calabrés, Pimontés
Espanhòls
Avètz bastit a Niça
Ostarias Palais Maions
Mercés ai Tunisians
Portugués, Marroquins,
Algerians
Òmes e Fremas dapertot
Qu'avètz sudats aquí
Jamai pus canterai
Son mòrti li tonèlas
Li es pus de cançons
Per lo beton
E totjorn penserai
Au temps que ères bèla
Ailàs! ailàs! ailàs! ailàs!
Niça rebèla
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari