Es la seguia d'un marrit film, limite d'orror que ven d'acabar una nòva sason plena de rebombs. 

Coma s'i poiam esperar, demandar lo sieu avejaire al Conselh Constitucional en matèria de lenga de França, fòra francés, tòrna a demandar a un maselier s'es d'acòrdi amb los vegetarians. 



Ren o quasi va cambiar. Levat que la mediatizacion de l'afar escandalós mòstra ben un problèma. 

E lo fach que l'autoritat fague pròva de regdor, accentua la question e revela lo malèstre. Divèrses articles de premsa. Accions un pauc de'n pertot en Occitània, primiera lenga dicha regionala de l'estat francés, en superficia e locutors. 

Sortir de l'estofador silenciós la question de l'occitan en França, es donar un image marrit a l'exterior, en Euròpa e dins lo mond occidental. 

Lo projècte centralizator sonat jacobin o cortesan programat tre l'edicte de Vilers-Coldereist o Villers-Cotterêts de 1539 sota lo reialme francés, contunhèt amb empèri e republica franceses.

Mas lo calhau dins lo roatge comença d'èstre tròup gròs. La mecanica oratòria al doble discors passa plus. França per la diversitat dins lo mond, mas França per lo monolingüisme dins lo sieu Estat. La lei non es sempre justa. De còups la constitucion es un carcan. E tan val d'o denonciar que de laissar coma aquò. Basta que l'agressor, lo manipulator o lo mai fòrt ague totjorn rason. Cambiament de l'Article 2 de la Constitucion.

Novèla version (mercés al legislator de copiar pegar lo tèxte, poèm galejar a mitat non?): "Las lengas de la republica en metropòli es lo francés amb las compausantas vivas de lenga d'Òil (picard, galo, peitavin santongés per las principalas) e totas las lengas istoricas territorialas de França: l'occitan, francoprovençal dich arpitan, alsacian, francic (luxemborgés), còrse, catalan, basco, breton, flamenc. En DOM, TOM e autres departaments d'otra mar las lengas istoricas territorialas son egalament reconoissuas".