capçalera campanha

Opinion

Ahar Mila

Joan-Marc Leclercq

Joan-Marc Leclercq

Musician de profession, autor d’un líber de conversacion suu gascon, d'un roman istoric "Ucraïna", d'un diccionari de rimas e de duas pèças de teatre.

Mai d’informacions
Vaquí un ahar deus complèxe, mès complèxe que non pas çò que s’escriu un pauc de pertot suus hialats sociaus.
 
Presentat com un conflicte entre una atèa e integristas islamistas, l’ahar compòrta mès d’elements qu’aquò. Vaquí un petit resumit:
 
Mila es una gojata de 16 ans. Es lesbiana e escambia sus Instagram, una abonada a sa cadena le ditz qu’es pas “vertadièrament atirada per las gojatas de tipe magrebin”. Mila respon qu’era tampauc.
 
Puèi se tròba gaimantejada per un “pesugàs” que va fòragetar. Lo tipe, picat, s’esmalís e l’acusa d’estar racista.
 
Mes la charradissa se’n va se passejar deu costat de la religion e Mila ditz que “l’islam es una mèrda” e que “a vòste Diu, le boti un dit dens lo cuu.”
 
Puèi, es victima d’insultas omofòbas e de menaças de mòrt (50.000!) que la van obligar de deishar son licèu. Fin deu resumit.
 
E doncas los defensors de la gojata acusan sovent uns mitans, coma lo de las feministas per exemple, de manca de coratge e de sosténguer pas Mila, pr’amor que defenen l’idèia qu’èra pas que blasfèmi e que cau conservar aquesta libertat.
 
Com sovent, lo debat veng descabestrat e lo monde son convidats d’aver una pausicion tota negra o tota blanca devath lo risc d’estar considerat sia com un fascista, sia com un pro-islamista. Me sembla totun important de díser:
 
Que las menaças de mòrt e las insultas son pas tolerablas.
 
Que cau totjorn sosténguer lo dialògue, l’escota e la benvolença.
 
Es per aquò que lo dret de blasfèmi pòt sonar coma una libertat de pensada, mes cau tornar brembar qu’existís un delicte d’aufensa au drapèth e a l’imne franceses que pòt estar castigat per un sejorn en preson.
 
Un element qu’es sovent ignorat, es que, se quauqu’un critica la religion de sa cultura pròpria, serà un debat atèu/cresent. Mes se quauqu’un critica la religion d’una auta cultura, aquò pòt estar considerat, quitament s’es pas l’intencion de la persona, coma una fòrma de racisme, on vielhas tensions istoricas e socialas van tornar pujar e se van vénguer mesclar. Aquò deu estar pres en consideracion e ne’s pòt pas negligir.
 
Coma dambe totis los debats sus “subjèctes qu’enmalícian”, es mauaisit de hèr ausir una votz que preng en consideracion totis los aspèctes e que’s bote pas dens un extrème o un aute.
 
Botaram doncas suu compte de la manca de discernement las paraulas regretosas de la gojata e condamnaram dambe fermetat las menaças e las insultas, quitament se, per daubuns, una tala pausicion se pòt pas ténguer.
 
 
 
 
 
abonar los amics de Jornalet
 
 

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: PUBLICITAT

Comentaris

Lo compte
9.

N'i a qu'an pas enveja de comprener ! Ça diguèc Mila a l'encontra dels jutges al tribunal.
Aici tanben !

  • 0
  • 11
cissonet occitània
8.

Mila-Dieu !

  • 4
  • 0
Lo compte
7.

Mila es 100 000 messatges d'insultas de menaças de mòrt.
Mila una dròlla que viu amagada e clusa coma una mònia.
Mila que viu jos la protection de la policia 24h/24
Mila qu'a pus cap de vida sociala.
Mila que non pòt anar a l'escola, sonque per correspondancia.
Mila qu'es prisonièra dins son quite país.

  • 8
  • 0
ltrobat
6.

#5 Lo dret au blasfèmi qu'existeish de faiçon implicita. La critica, quitament quan seré hòra mesura, d'ua religion, quina que sia, n'ei pas defenuda per la lei. Com ei lo cas per totas las ideologias.
Per contra l'insulta contra las personas qu'ei defenuda. Vaquí tota la nuança.

La Mila que reagí contre un individu qui l'intercalhè sus un mòde omofobe au nom de la soa religion. N'aurí pas forçadament avut la medisha actitud. Ne l'aurí pas conselhat d'at har. Mes que's cau brembar qu'a insultat ua ideologia e non pas ua persona.

  • 10
  • 0
Nas de Guit
5.

Enqüèra un bon article, globaument, Joan Marc Leclercq. Que volerí hornir que caleré soslinhar que los pair e mair de Mila ne hèn pas lo lor tribalh: que la deverén conselhar, explicà'u que vau mei que dèishe los hialats sociaus un temps meilèu que de passar los vint ans a viéner dab ua proteccion policièra, explicà'u tanben los dangèrs de la mediatizacion. Mes ne hèn pas lo lor tribalh. Que soi conscient que çò qui disi ei reaccionari ;-)

Per aquò, ne soi pas d'acòrd quan parlatz de "dret au blasfèma". Lo dret francés ne coneish pas lo blasfèma, qu'ei diferent: qu'èm en un cas on s'aplica la libertat d'expression. Qu'ei drin com se disèm, per'mor que lo dret francés ne coneish pas l'incèste (enter personas majoras), que i a un "dret a l'incèste". D'acòrd, lo men comparèr n'ei pas tarrible, mes que crei qu'ei compreensible.

  • 4
  • 0

Escriu un comentari sus aqueste article