Opinion
Sobrilhas d’occitan dins los mèdias: la TV francesa e mai?
La television es un mèdia important, devengut pron “popular”, per una bòna part dal monde. Quitament se ren tot lo monde a interret, la tv es mai “democratic”. E ce que i a coma sobrilhas de l’occitan a la tv, ce que es considerat per la societat actuala coma representatiu de las sobrilhas de l’occitan es interessant de veire.
Quora èro pichin, i èra Miquel Cardoze, que presentava la metèo amb l’accent occitan sus TMC. Passèt un còup a la TV, lo film de sonat “Le garçu”, film de l’alvernhat Maurici Pialat de Cunlhat. Passava la trilogia de Pagnol. E aüra?
Polèm citar a l’emission Incroyable Talent sus M6, Odette, que dins un poèma afirma a sa maniera sa provençalitat. Avèm tanben en resson a Les Cht’is a Ibiza (Eivissa), Les Marseillais a Miami. Lo sud es simbolizat per sa primiera vila, Marselha. Mentre que la Picardia-Lo Nòrd es simbolisat per l’apelacion de la populacion locala “Chti’”. Fa un resson amb lo film de Dany Boon “Bienvenue chez les Cht’is”. Dins Les Marseillais a Miami, fach dins un segond temps, i es la presença de l’accent occitan, d’elements de la lenga per de mòts “oai”. Encara una autra plaça de l’occitan qu’es visible dins los mèdias son las publicitats.
Polèm signalar a la TV la plaça al nivèl de la musica e de las “raices” celticas, que los bretons an totjorn una importança granda. Si vei ben sovent quora si parla de retorn a las raices, de musicas coma Nolwenn Leroy darrierament (títol CD “Bretonne”). De generacions en generacions, un cant tradicional repilhat per Alan Stivell, pi l’ària repilhaa per Manau (títol CD “Panique celtique”).
Jean-Michel Larquet per lo fotbòl d’un temps. Aüra Cyril Lignac per la cosina.
E a la television d’Itàlia, i es un rebat de l’occitanitat rapòrt al Piemont occitan? E parier per las caenas de tv de Catalonha e d’Espanha?
Quora èro pichin, i èra Miquel Cardoze, que presentava la metèo amb l’accent occitan sus TMC. Passèt un còup a la TV, lo film de sonat “Le garçu”, film de l’alvernhat Maurici Pialat de Cunlhat. Passava la trilogia de Pagnol. E aüra?
Polèm citar a l’emission Incroyable Talent sus M6, Odette, que dins un poèma afirma a sa maniera sa provençalitat. Avèm tanben en resson a Les Cht’is a Ibiza (Eivissa), Les Marseillais a Miami. Lo sud es simbolizat per sa primiera vila, Marselha. Mentre que la Picardia-Lo Nòrd es simbolisat per l’apelacion de la populacion locala “Chti’”. Fa un resson amb lo film de Dany Boon “Bienvenue chez les Cht’is”. Dins Les Marseillais a Miami, fach dins un segond temps, i es la presença de l’accent occitan, d’elements de la lenga per de mòts “oai”. Encara una autra plaça de l’occitan qu’es visible dins los mèdias son las publicitats.
Polèm signalar a la TV la plaça al nivèl de la musica e de las “raices” celticas, que los bretons an totjorn una importança granda. Si vei ben sovent quora si parla de retorn a las raices, de musicas coma Nolwenn Leroy darrierament (títol CD “Bretonne”). De generacions en generacions, un cant tradicional repilhat per Alan Stivell, pi l’ària repilhaa per Manau (títol CD “Panique celtique”).
Jean-Michel Larquet per lo fotbòl d’un temps. Aüra Cyril Lignac per la cosina.
E a la television d’Itàlia, i es un rebat de l’occitanitat rapòrt al Piemont occitan? E parier per las caenas de tv de Catalonha e d’Espanha?
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
1) « E a la television d’Itàlia, i es un rebat de l’occitanitat rapòrt al Piemont occitan? E parier per las caenas de tv de Catalonha e d’Espanha? »
Fa longtemps que non ai agut lo plaser de sojornar a Barcelona, mas dins mon remembre (plan agradiu), existissiá un informatiu setmanièr en occitan d'Aran subre TV3.
Jornalet nos dona egalament ligams amb Aranesòc, un pichon butletin setmanièr tot en occitan, difusit subre BTV, animat pels mieus amics Ferriòl Macip, que ten tanben Jornalet, e l'escrivan catalan Manel Zabala. Non se mesura a de bon la dimension militanta occitanista de las gents de Barcelona, d'aquesta man dels Pirenèus.
2) Per Italia, non sabi pas, ailàs. Mas me dobti que non i a de cap a la diversitat linguistica del territòri politic, lo meteis mesprètz mediatic global qu'en França. Se vos fa plaser de jogar los sabents, diretz que França es glotofòba. Ieu, que non fau lo detalh, disi mailèu qu'es xenofòba e supremacista, ni mai n i mens. Non val la pena de lor cercar d'excusas.
O òm apara los pòbles (per los far non pas simplament subreviure, mas plan per los far tornar viure d'en plen), dins lor diversitat, o òm los fa crebar, o òm los daissa crebar. Tres alternativas, e pas cap d'excusas bufècas per degun : despuèi mai d'un sègle, totes los decidèires sabián çò que fasián e encara uèi, o sabon perfaitament.
#2
Afachòment e non pas afachament que son causas plan disparièras
Te porti un brinde naz de guit :)
Sèm pas tròp plan recabalats, aquò son reles rebonduts d’afachament e non pas lo remondum del deroïment.
Sèm paucas causas amai dins lo téatre trufandièr de nosaus meteis que balham
E «Degun» marridament prononciat amb un son nasal, e lo marrit son nasal que correspond a «un», que balha «dégain»....
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari