Opinion
Blanquer de la trista mina
Vòli pas dire mas un que deu èsser content es lo ministre de l’Educacion nacionala… lo Blanquer de la mina trista, lo Don Quichòte nòstre per l’aparéncia sonque!
Coma tot ministre encargat de l’educacion de nòstra joinessa, a entreprés refòrmas e, coma sos devancièrs a volgut que sas refòrmas marcan un ponch de non-retorn.
Dins la desunion sindicala e la posicion dels parents cap al bachilierat, a trobat ça que la qualques resisténcias mas gràcia a la democracia a la francesa a considerat qu’èran pas de comptar!
I a un brave brieu que nòstres dirigents que sián de drecha o que sián d’esquèrra adoban la democracia a lor sauça e coma lo parlament es una simpla cambra d’enregistrament, las controvèrsas tengudas pels deputats en sesilha son pas que d’exercicis vocalics que permeton de mesurar la tessitura d’un o de l’autre, òme o femna!
Lo sol empach qu’encontrèt finalament sul camin de sas refòrmas foguèt la lei Molac votada contra son avís per la quita majoritat governamentala… Mas los qu’an seguit l’afar an pogut constatar que son patron Macron li daissèt lo temps d’organizar una contra-ofensiva amb lo sosten d’una seissantena de deputats e l’ajuda del Conselh constitucional que sortiguèt lo plan vengut aticle 2 de la Constitucion que ditz que “La langue fraçaise est la langue de la République”.
Passatz muscada! Lo president, promé jurat is pas per res… L’auriá signada la lei sus las lengas istoricas de França mas aviá pas pensat que en un quizenat de jorns son ministre de l’Educacion poiriá reüssir sa contra-ataca si que non, pensatz, auriá signada la lei de tira…
Dins sa lucha per modernizar lo bachilierat, mai exactament dins sa lucha per que còste mens car a l’Estat, Lo sinistre ministre a agut un aliat de pes: lo virus passejaire installat fa gaireben dos ans ara sul planeta.
Aquel virus a perturbat nòstra vida vidanta a totes; e los joves escolarizats an seguit dempuèi dos ans tanben una escolarizacion a eclipsi amb un professor o lo mai sovent a distància gràcia a l’Internet… E naturalament, lo ministre n’a tiradas las consequéncias: Caliá pas que los estudiants patisquèsson de la marrida situacion sanitària del país o qu’encontrèsson lo virus al destorns d’una sala d’examen… E los parents n’anavan pas s’opausar a una mesura aital. L’examen se fariá donc en tenent compte de las nòtas obtengudas dins l’annada… apèlan aquò: contraròtle continú!
Aital un doble succès pel ministre: un percentage de primièra pels resultats: entre 90% e 95%? E lo Chevènement que ne voliá 80% quand èra ministre! Superioritat de la Drecha de governament!
E ara, es gaireben impossible de tornar enrè dins las annadas seguentas: refòrma “adoptada”, mossur o quasi!
Deman, las universitats metràn sus pè un numerus clausus amb intervistas per integrar l’universitat… un monde a l’estatsunidenca…
La democracia de la moneda!
Coma tot ministre encargat de l’educacion de nòstra joinessa, a entreprés refòrmas e, coma sos devancièrs a volgut que sas refòrmas marcan un ponch de non-retorn.
Dins la desunion sindicala e la posicion dels parents cap al bachilierat, a trobat ça que la qualques resisténcias mas gràcia a la democracia a la francesa a considerat qu’èran pas de comptar!
I a un brave brieu que nòstres dirigents que sián de drecha o que sián d’esquèrra adoban la democracia a lor sauça e coma lo parlament es una simpla cambra d’enregistrament, las controvèrsas tengudas pels deputats en sesilha son pas que d’exercicis vocalics que permeton de mesurar la tessitura d’un o de l’autre, òme o femna!
Lo sol empach qu’encontrèt finalament sul camin de sas refòrmas foguèt la lei Molac votada contra son avís per la quita majoritat governamentala… Mas los qu’an seguit l’afar an pogut constatar que son patron Macron li daissèt lo temps d’organizar una contra-ofensiva amb lo sosten d’una seissantena de deputats e l’ajuda del Conselh constitucional que sortiguèt lo plan vengut aticle 2 de la Constitucion que ditz que “La langue fraçaise est la langue de la République”.
Passatz muscada! Lo president, promé jurat is pas per res… L’auriá signada la lei sus las lengas istoricas de França mas aviá pas pensat que en un quizenat de jorns son ministre de l’Educacion poiriá reüssir sa contra-ataca si que non, pensatz, auriá signada la lei de tira…
Dins sa lucha per modernizar lo bachilierat, mai exactament dins sa lucha per que còste mens car a l’Estat, Lo sinistre ministre a agut un aliat de pes: lo virus passejaire installat fa gaireben dos ans ara sul planeta.
Aquel virus a perturbat nòstra vida vidanta a totes; e los joves escolarizats an seguit dempuèi dos ans tanben una escolarizacion a eclipsi amb un professor o lo mai sovent a distància gràcia a l’Internet… E naturalament, lo ministre n’a tiradas las consequéncias: Caliá pas que los estudiants patisquèsson de la marrida situacion sanitària del país o qu’encontrèsson lo virus al destorns d’una sala d’examen… E los parents n’anavan pas s’opausar a una mesura aital. L’examen se fariá donc en tenent compte de las nòtas obtengudas dins l’annada… apèlan aquò: contraròtle continú!
Aital un doble succès pel ministre: un percentage de primièra pels resultats: entre 90% e 95%? E lo Chevènement que ne voliá 80% quand èra ministre! Superioritat de la Drecha de governament!
E ara, es gaireben impossible de tornar enrè dins las annadas seguentas: refòrma “adoptada”, mossur o quasi!
Deman, las universitats metràn sus pè un numerus clausus amb intervistas per integrar l’universitat… un monde a l’estatsunidenca…
La democracia de la moneda!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Macron e son governament son trapats a detruisir tot çò qu'i avia de positiu en França per lo vendre a las multinacionalas e transformar los frances en esclaus. Quò passa per la dictatura sanitaria, per lo demantalement de l'ensengament e mesma de l'economia. Sur Internet ai legit que Macron auria finançat sa campanha electorla en contre partida la de venta d' Alstom a una societat americana.
Quò es pas que lo vielh aja pas besonh d'un cambiament priond. L'ensenhament ensenha de mai en mai dins lo mens en mens; la separaccion entre la matiera e l'esprit, entre las disciplinas literarias e las scientificas a copat l'ensenhament de la realitat. Que far de totas las coneissenças aprengudas tres qu'en terminala a part l'ensenhament o la recercha? Coma s'integrar dins la vita sociala, economica, politica si a pas de formacion professionala, de formacion sur las relacions umanas? L'ensenhament devria quitar la relecions ensenhaire/parents per una relacion emben tota la societat. Apres tot quò es ben los que son entrats dins una entreprisa que saban lo mielh que chau ensenhar.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari