L'evèsque alassat per lo viatge, remarquèt a pena la frasa. Pi son anats au presbitèri. Lo curat faguèt visitar lo sieu: mostrèt sa chambra, una celula vera, amb un liech estrech e dur. Passant en lo correor, l'evèsque veguèt una chambra granda amb un liech matrimonial ben larg amb de lençòls de satin. L'evèsque demandèt au chapelan : "çò qu'es aquò?". "Es ren, es solament lo liech de la bòna. Es una dama de la societat bòna qu'es vengua piosa e ne'n volguèt pus perqué volia pus pensar a sa vida d'avans, que l'a fach portar en presbitèri."

Passèron en la sala de manjar. La taula alestia amb la terralha de porcelana fina, los cubèrts d'argent : los cotèls d'argent, las culheras d'argent, los culhers d'argent, la caça d'argent, eça. Pi Maria entrèt en la sala.

De seguir