Pau Barras (1755- 1829) es mens coneissut que son conacionau provençau Mirabèu e pasmens siguet lo personatge essenciau de la Revolucien, aquèu qu’aguet lo mai d’ influenci sus son debanament. Es èu que faguet cabuçar Robespierre qu’aviá virat au dictator sanguinari. Inventet Marianne, egeria e simbòle de la Republique Française. Mestre dau Directòri, permetet au pichon Buonaparte de si faire conéisser. Pistachier e grand seductor, siguet l’amant de Joséphine, la bèla creòla. Andrieu Neyton a capitat de donar vida a Barras en prepausant un encadenament de tablèus, jugats en francés e tanben en provençau, dins la cronologiá de l’Istòria. Lo parlar populari provençau rescòntra sus lo pontin lo lengatge rafinat dei salons parisencs. Dualitat dei parlars, dualitat de Barras. Siáu un afogat dau travalh de Neyton e de son Centre Dramatic Occitan; resta un mestre de l’espetacle istoric, en seguida de “Martin Bidouré”, “Gaspard de Besse”, “Maurin des Maures, “la Farandole de la Liberté”, jugats au defoara o dins lei teatres. Aquí, Neyton juega lo ròtle de Barras vengut vielh, que cònta sa vida, en flash back coma si ditz en francés, dau tablèu de son infància (“infànci” òu diem) emb lei dròlles de Fois (Fox- Amphoux) país dei trobadors Elias e Sordèl, a-n aquèu de la casuda de Robespierre, de la presa de Tolon, dau rescòntre au balèti de Bonaparte e de Joséphine, de son maridatge au país.... Lei comedians juegon e canton emb gaubi e cambian de vestis ai cambiaments de tablèu. Convèn de faire una capelada a la corduriera que creet de desenats de bèus costumes e a Miquèu Montanaro que compauset cants e musica de scena lests e vius. A de gost e de gosta aquèu “Vicomte à l’ ail”, dau nom que lei salonards parisencs avián donat a Barras que jamai perdet son accènt provençau.