Opinion
Malformacion constitucionala
Cronica d’una messorga d’Estat venguda constitucionala.
Aprèp la Fatwa contra l’immersion lo Primièr Ministre demandèt un rapòrt parlamentari sus aquesta question tilhosa.
Aqueste es, demest d’autres subjèctes, lo raconte de la malformacion constitucionala dempuèi la modificacion en 1992 de l’Article 2 que ditz “La lenga de la Republica es lo francés”.
Se faguèt maugrat l’alèrta de parlamentaris dau perilh d’una interpretacion exclusivista e supremacista contra las lengas istoricas. Que nani diguèron los ministres (socialistas) del temps, es contra l’anglés e jamai, non jamai servirà contra aquelas lengas.
Vai-te quèrre, dètz ans aprèp totas las decisions presas amb l’article 2 o foguèron contra elas e jamai contra l’anglés. Aquò tant, qu’en 2008 una modificacion novèla per calmejar la frenesia inventèt un article 75-1 “Las lengas regionalas son patrimòni de França”.
Èra sens mesurar lo fondamentalisme dau Conselh. Proclamèt qu’aquel 75-1 val pas res e aprèp de decisions sempre negativas decrèta ongan que lor usatge es enebit a l’escòla. Atau lo rapòrt Euzet/Kerlogot mòstra, de facto, que cal modificar l’article 2.
De segur van totis bramar au sacrat de la nacion.
Pasmens n’i a una de modificacion que las institucions l’aplican cada jorn amb lor benediccion. Es aquela “La lenga de la Republica es lo francés, l’anglés es son avenir”.
Aprèp la Fatwa contra l’immersion lo Primièr Ministre demandèt un rapòrt parlamentari sus aquesta question tilhosa.
Aqueste es, demest d’autres subjèctes, lo raconte de la malformacion constitucionala dempuèi la modificacion en 1992 de l’Article 2 que ditz “La lenga de la Republica es lo francés”.
Se faguèt maugrat l’alèrta de parlamentaris dau perilh d’una interpretacion exclusivista e supremacista contra las lengas istoricas. Que nani diguèron los ministres (socialistas) del temps, es contra l’anglés e jamai, non jamai servirà contra aquelas lengas.
Vai-te quèrre, dètz ans aprèp totas las decisions presas amb l’article 2 o foguèron contra elas e jamai contra l’anglés. Aquò tant, qu’en 2008 una modificacion novèla per calmejar la frenesia inventèt un article 75-1 “Las lengas regionalas son patrimòni de França”.
Èra sens mesurar lo fondamentalisme dau Conselh. Proclamèt qu’aquel 75-1 val pas res e aprèp de decisions sempre negativas decrèta ongan que lor usatge es enebit a l’escòla. Atau lo rapòrt Euzet/Kerlogot mòstra, de facto, que cal modificar l’article 2.
De segur van totis bramar au sacrat de la nacion.
Pasmens n’i a una de modificacion que las institucions l’aplican cada jorn amb lor benediccion. Es aquela “La lenga de la Republica es lo francés, l’anglés es son avenir”.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
"Çò que nos manca es una republica occitana que sa lenga poguerà enfin èsser occitana, sens geinar mai los franceses e los que non voldrián de l'occitan ..
Saberàn alara çò que lor demorariá de far. Quitar las colonias e tornar a l'ostal sens empachar lo monde d'èsser çò que se deu d'èsser : el meteis." Çò nos ditz Franc Bardou.
Li rapeli que çò que ditz aquò s'apela l'independència e la bastison d'un Estat Occitan emai es çò que preconisa inalassadament dempuèi 1959 lo Partit de la Nacion Occitana e sa revista Lo Lugarn.
La lenga de la republica francesa es lo francés : aquò rai ! Me sembla plan normal — per çò mendre, pro logic.
Lo problèma es qu'una republica francesa non es ni non pòt èsser una republica occitana e que sa lenga non pòt donc èsser occitana.
Çò que nos manca donc es una republica occitana que sa lenga poguèra enfin èsser occitana, sense geinar mai los franceses. E los que non voldrián de l'occitan (ne de las autras lengas ditas "de France") sabèran alara çò que lor demorariá de far : quitar las colonias e tornar a l'ostal sense empachar lo mond d'èsser çò que se deu d'èsser : el-meteis.
Mas los franceses e sas colonias pòdon dormir tranquilles : mon pòble es un pòble somés e flac, ocuptat sonque a entreténer los guirguils monilhistas que lo pòdon perenament desunir, e que despuèi 7 sègles al mens, s'es donc confortablament oblidat Paratge. Bona nuèit definitiva a totes los incondicionals de l'amnesia e de la servitud volontària.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari