Opinion
Complotista, ieu?
Coneguda causa sia que tot çò qui segueish ne son pas sonque elements d’un complòt contra la nòsta lenga…
Perdut dins mon canton, luènh del bruch e de la furor de la vida modèrna, aprenguèri la novèla de la demission del president de l’I.E.O. central en legissent la premsa de la capitala de la “région Occitanie”.
Sabètz qu’aquela denominacion agrada al mond de París estant que, en un liuç, nòstra Occitània es venguda magrinèla, magrinèla…
Agrada tanben a d’unes “occitanistas” d’aquela capitala nòva que ne son son fièrs coma de pesolhs revenguts alara que, fins ara, corrissiá “dis Aup i Pireneu” en passant peer Clarmont d’Auvèrnhe coma o escriguèt Mistral en parlant de la comunautat de lenga… Curiós qu’ajan pas depausat un brevet a l’ofici de la proprietat industriala [INPI] —anavi escriure: proprietat intellectuala!— Cal pas aver paur de o dire: los sols Occitans ara son son los Occitans de la “région Occitanie”; los autres son quicòm mai! Son gascons benlèu, se poiriá que foguèsson provençals o auvernhats, va-te’n saber!
Vertat es que l’impostura durava dempuèi tròp de temps; pensatz, desempuèi 1945, de mond avián trobat una unitat intellectuala que revindicavan jol vocable “occitan”: lenga occitana, literatura occitana, etc.
Ai legit pas que los qualques ressons pareguts dins la premsa mas son anonciaires d’un periòde marrit per l’organizacion creada en 1945 per d’occitanistas resistents e que sa tòca es de far viure amassa un fum de gents diferentas…
La rason —almens una de las rasons— de la demission del president seriá que l’OPLO versariá pas pus d’ajudas e que lo foncionament veniá tra que complicat.
Ieu, soi pas tròp aluserpit e ensagi de comprene perqué l’OPLO contunha pas d’ajudar l’I.E.O. central.
De segur, L’OPLO es conegut per aver refusat las ajudas al jornal La Setmana —e a de revistas pels dròlles satellitas— mas èra per la bona causa, çò diguèron los responsables estant que lo jornal aviá pas pus de legèires!
Adonc, l’OPLO estant l’emanacion de doas regions novèlas sonque —Occitània (la magrinèla) e Aquitània navèra— pòt pas balhar moneda a l’IEO central que poiriá se’n servir per de mond demorant dins una region “estrangièra”. La comptabilitat es quicòm de seriós e çò de previst per las vacas pòt pas anar a las galinas.
Escondut dins mon canton, soi pas un ermita ça que la —ni un Rmista, urosament per ieu— e, coma aimi pas los corrièls/e-mails ni los messatges/SMS, m’arriba de parlar al telefòn amb de gents que son pas que de lengas de sèrp, solide.
Çò que sonan l’IEO central es un organizacion que sa tòca es de metre sus pè d’accions collectivas per la defensa de la lenga e de la cultura occitanas, tot aquò amb l’ajuda de las organizacions departamentalas — cal ben copiar l’organizacion de la Republica!
Mas fa d’ans ara que las associacions localas que trabalhan, quitament se seguisson generalament las campanhas unitàrias occitanas, menan d’accions independentas animadas pels benevòles locals que, a còps, pagan un emplegat per èsser mai eficaces.
Los Occitans de França an seguit la mudason dels Franceses de França; son passats del collectiu que primava a la sortida del segond chaple de l’epòca per córrer a l’individualisme que nòstras societas modèrnas coneisson ara: mos dreches primièr e que lo vesin se petaçe!
Me soveni que, ja, dins los ans 90, jovenòts disián als joves —mai vièlhs ça que la– coma ieu que caliá organizar las causas amb professionalisme per çò qu’èra una autrea epòca. Los jovenòts son mai vièlhs ara e la societat es pas tornada en rè.
E es pas la pena d’anar cercar qualque solaç dins païses estrangièrs… Albion la perfida o las tèrras del Monde novèl son encara pièger que la França etèrna…
Empacha pas de se pausar questions…
N’arrèsti amb mos repotegadisses de cafè del comèrci e vau contunhar de me regussar las margues per nòstra lenga… una lenga que contunharai de diser l’occitan de Tolosa o de Tarba o… d’Escota-se-plòu —mas pas un patés!— de parlar amb mon vesin mas tanben amb los de Marselha, de Lemòtges o… de Tartifume e d’escriure coma pòdi
Coneguda causa sia…
Perdut dins mon canton, luènh del bruch e de la furor de la vida modèrna, aprenguèri la novèla de la demission del president de l’I.E.O. central en legissent la premsa de la capitala de la “région Occitanie”.
Sabètz qu’aquela denominacion agrada al mond de París estant que, en un liuç, nòstra Occitània es venguda magrinèla, magrinèla…
Agrada tanben a d’unes “occitanistas” d’aquela capitala nòva que ne son son fièrs coma de pesolhs revenguts alara que, fins ara, corrissiá “dis Aup i Pireneu” en passant peer Clarmont d’Auvèrnhe coma o escriguèt Mistral en parlant de la comunautat de lenga… Curiós qu’ajan pas depausat un brevet a l’ofici de la proprietat industriala [INPI] —anavi escriure: proprietat intellectuala!— Cal pas aver paur de o dire: los sols Occitans ara son son los Occitans de la “région Occitanie”; los autres son quicòm mai! Son gascons benlèu, se poiriá que foguèsson provençals o auvernhats, va-te’n saber!
Vertat es que l’impostura durava dempuèi tròp de temps; pensatz, desempuèi 1945, de mond avián trobat una unitat intellectuala que revindicavan jol vocable “occitan”: lenga occitana, literatura occitana, etc.
Ai legit pas que los qualques ressons pareguts dins la premsa mas son anonciaires d’un periòde marrit per l’organizacion creada en 1945 per d’occitanistas resistents e que sa tòca es de far viure amassa un fum de gents diferentas…
La rason —almens una de las rasons— de la demission del president seriá que l’OPLO versariá pas pus d’ajudas e que lo foncionament veniá tra que complicat.
Ieu, soi pas tròp aluserpit e ensagi de comprene perqué l’OPLO contunha pas d’ajudar l’I.E.O. central.
De segur, L’OPLO es conegut per aver refusat las ajudas al jornal La Setmana —e a de revistas pels dròlles satellitas— mas èra per la bona causa, çò diguèron los responsables estant que lo jornal aviá pas pus de legèires!
Adonc, l’OPLO estant l’emanacion de doas regions novèlas sonque —Occitània (la magrinèla) e Aquitània navèra— pòt pas balhar moneda a l’IEO central que poiriá se’n servir per de mond demorant dins una region “estrangièra”. La comptabilitat es quicòm de seriós e çò de previst per las vacas pòt pas anar a las galinas.
Escondut dins mon canton, soi pas un ermita ça que la —ni un Rmista, urosament per ieu— e, coma aimi pas los corrièls/e-mails ni los messatges/SMS, m’arriba de parlar al telefòn amb de gents que son pas que de lengas de sèrp, solide.
Çò que sonan l’IEO central es un organizacion que sa tòca es de metre sus pè d’accions collectivas per la defensa de la lenga e de la cultura occitanas, tot aquò amb l’ajuda de las organizacions departamentalas — cal ben copiar l’organizacion de la Republica!
Mas fa d’ans ara que las associacions localas que trabalhan, quitament se seguisson generalament las campanhas unitàrias occitanas, menan d’accions independentas animadas pels benevòles locals que, a còps, pagan un emplegat per èsser mai eficaces.
Los Occitans de França an seguit la mudason dels Franceses de França; son passats del collectiu que primava a la sortida del segond chaple de l’epòca per córrer a l’individualisme que nòstras societas modèrnas coneisson ara: mos dreches primièr e que lo vesin se petaçe!
Me soveni que, ja, dins los ans 90, jovenòts disián als joves —mai vièlhs ça que la– coma ieu que caliá organizar las causas amb professionalisme per çò qu’èra una autrea epòca. Los jovenòts son mai vièlhs ara e la societat es pas tornada en rè.
E es pas la pena d’anar cercar qualque solaç dins païses estrangièrs… Albion la perfida o las tèrras del Monde novèl son encara pièger que la França etèrna…
Empacha pas de se pausar questions…
N’arrèsti amb mos repotegadisses de cafè del comèrci e vau contunhar de me regussar las margues per nòstra lenga… una lenga que contunharai de diser l’occitan de Tolosa o de Tarba o… d’Escota-se-plòu —mas pas un patés!— de parlar amb mon vesin mas tanben amb los de Marselha, de Lemòtges o… de Tartifume e d’escriure coma pòdi
Coneguda causa sia…
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Le problème n'est ni le nom de la région "Occitanie" ni même l'OPLO : si le conseil régional de l'Occitanie "magrinèla" baisse le budget destiné à l'occitan, et donc, du coup, supprime la subvention à l'IEO, c'est parce-que la majorité émanant de l'élection de 2020 est une majorité jacobine, hostile à l'occitan. D'ailleurs, il n'est pas impossible que après avoir baissé les subventions à l'occitan, l'une des mesures de cette majorité soit d'ici 4 ou 5 ans de changer le nom de cette région, style en "Pyrénées-Méditerranée" ou "Sud de France", l'actuel nom leur donnant de l'exéma.
N'ayez crainte ! les électeurs de 2020 ont voté pour ça, pour une majorité régionale qui ne gaspille plus leurs impôts dans des choses sans intérêt comme la langue occitane, et qu'elle donne enfin un nom attractif à la région de Toulouse-Montpellier, style "Pyrénées-Méditerranée" ou "Sud de France", beaucoup plus porteur au niveau touristique et à l'international que le ridicule "Occitanie" ;)
Ne vous faites pas d'illusion : les gens ont voté pour ça en 2020, pour un parti jacobin ! De l'occitan, ils n'en veulent pas. De l'Occitanie, non plus. C'est un accident de parcours si ce nom "Occitanie" a été choisi pour cette région, sur le court terme, les élus régionaux devraient faire en sorte de le supprimer.
Qu'ac sabi e Tartifume es un lòc-dit en ćò men tanben
Escouto se plòu qu'es lo nom d'un vilatge dens la Cevena o pas lonh
Estimi mai aqueth noms en occ. que non pas Trifoulis les oies
Andriu, que li agrada hòrt tanben a lo de Tartifume de devisar damb tot los occitans...
Qualques temps a, un temps on l'OPLO n'èra pas enqûera vaduda, me rebrembi d'ua discutida animada damb lo uebmaster de Lexilogos, un tipe de marselha a la debuta, que se pensava que lo parlar de Mistral n'èra pas occitan. Li avèi tornat que se mesclava lo petit provençau (un dialecte que pòt estar maritime o rosanenc) damb lo vertat Provençau, lo gran Provençau.
Uei, se passa la medisha causa damb l'occitania. D'ara enlà qu'avem la petit occitania, et la vertadièra... mes los que coneishen e que s'interessan a la letradura e a l'istoria ne se trompan pas.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari