Opinion
Lo 5 de julhet de 1954, lo jorn quan lo rock’n’roll es nascut
Sèm aqueste jorn dens l’estudio d’enregistrament Sun de Sam Phillips. Aqueste tipe es conegut per aver daubèrt son establiment ad artistas negres, lavetz que’s tròba a Memphis, au còr deu Tennessee e de l’America de la segregacion. Sèm una annada abans l’accion de Rosa Parks que refusèc de balhar sa plaça a un Blanc dens un autobùs.
Es una sesilha de trabalh. I a aquiu dus musicaires e un cantaire. Los musicaires son lo guitarrista Scotty Moore e lo contrabassista Bill Black. Lo joen cantaire, eth, s’apèra Elvis Presley. Son a trabalhar mes hè caud, es tard e la resulta es pas tròp bona. An pas trobat quicòm que pòsca acontentar lo productor. Totis son cansats e n’an una hartèra.
Au moment d’una pausa, Sam Pillips se’n va dens la pèça a costat. Cadun vaga a sons aucups.
E còp sec, quicòm de pas costumièr se produsís. Elvis preng una guitarra e a enveja de peguejar. Comença de cantar un tròç de musica negra, una cançon aperada That’s Allright Mama, que coneish plan que sa familha, prauba, demòra au bèth miei d’un barri d’afroamericans. Pegueja. Amusat, Black preng sa contrabassa e l’acompanha dens son deliri. Lo guitarrista, mòrt de ríser, se junh a eths e jòga en hèr tanben lo piòt. Son coma una troperada de dròlles que s’amusan devath l’envan de la còrt d’escòla. Hèn un brave rambalh.
Sam Phillips passa lo nas a la pòrta e les demanda çò que hèn. Ausís la responsa: “Pas nada idèia.”
Phillips les prega de tornar jogar la cançon dempuèi la debuta e aluca lo magnetofòne. Es aquò l’estile navèth que cercava dempuèi un moment.
Es atau que lo sortiscoc lo purmèr 45T de rock’n’roll de l’istòria. D’un costat lo famós That’s Allright Mama e de l’aute un classic de la country aperat Blue Moon of Kentucky, jogat dus còps mès viste que non pas çò que cau.
La ràdio de Memphis passa lo disc, lo telefòne croishís devath los aperets deu public que vòu saber com s’apèra lo cantaire. Totis cresen qu’es un Negre.
Non pas, es un Blanc que canta coma un Negre e qu’avèva enveja de peguejar dambe sos amics. Lo rock’n’roll est nascut.
Es una sesilha de trabalh. I a aquiu dus musicaires e un cantaire. Los musicaires son lo guitarrista Scotty Moore e lo contrabassista Bill Black. Lo joen cantaire, eth, s’apèra Elvis Presley. Son a trabalhar mes hè caud, es tard e la resulta es pas tròp bona. An pas trobat quicòm que pòsca acontentar lo productor. Totis son cansats e n’an una hartèra.
Au moment d’una pausa, Sam Pillips se’n va dens la pèça a costat. Cadun vaga a sons aucups.
E còp sec, quicòm de pas costumièr se produsís. Elvis preng una guitarra e a enveja de peguejar. Comença de cantar un tròç de musica negra, una cançon aperada That’s Allright Mama, que coneish plan que sa familha, prauba, demòra au bèth miei d’un barri d’afroamericans. Pegueja. Amusat, Black preng sa contrabassa e l’acompanha dens son deliri. Lo guitarrista, mòrt de ríser, se junh a eths e jòga en hèr tanben lo piòt. Son coma una troperada de dròlles que s’amusan devath l’envan de la còrt d’escòla. Hèn un brave rambalh.
Sam Phillips passa lo nas a la pòrta e les demanda çò que hèn. Ausís la responsa: “Pas nada idèia.”
Phillips les prega de tornar jogar la cançon dempuèi la debuta e aluca lo magnetofòne. Es aquò l’estile navèth que cercava dempuèi un moment.
Es atau que lo sortiscoc lo purmèr 45T de rock’n’roll de l’istòria. D’un costat lo famós That’s Allright Mama e de l’aute un classic de la country aperat Blue Moon of Kentucky, jogat dus còps mès viste que non pas çò que cau.
La ràdio de Memphis passa lo disc, lo telefòne croishís devath los aperets deu public que vòu saber com s’apèra lo cantaire. Totis cresen qu’es un Negre.
Non pas, es un Blanc que canta coma un Negre e qu’avèva enveja de peguejar dambe sos amics. Lo rock’n’roll est nascut.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
1938 yeahhhh
https://www.youtube.com/watch?v=nTOK-Z7g6Gk
#4 Soi pas solide que Bo Diddley (qu'admiri particlarament e que vesoi un jorn sus l'empont au Pè de L'Isla de Baish) se posca classificar dens un estile rock'n'roll. Cresi meslèu qu'a inventat son estile pròpri, son Bo Diddley Beat,. S'es vertadièrament una "bèstia d'empont", avoc pas jamès la dimension de provocacion deu rock'n'roll de la debuta.
Mes bon, aquò's pas qu'una charradissa d'apassionnats ...
Mercés plan per aquestes explics precioses.
S'es possible de trobar fòrmas musicalas coma cançons hillbilly, de jive, o de be-bop que seguissen la grasilha de las dotze mesuras de blues tre la debuta deu sègle XX-au e que doncas se pòden assimilar musicalament a çò qu'angore lo rock'n'roll, s'agís aicí milhor de l'actitud sus l'empont deu cantaire e deus musicaires que van capvirar la joscultura deus joens e inspirar fòrça artistas en seguida, coma Gene Vincent, Jim Morrisson, Lux Interior (Cantaire deus Cramps), Johnny Rotten, e sabi pas encara qui, qu'an totis dit un jorn aver sentit l'enveja de cantar en véser la performança de Presley sus un empont.
La part de Presley dens la capitada de la jos-cultura juvenila es pas negligibla. A quitament revolucionat l'empont mondiau e es pas un "producte" coma un aute que seré estat lançat coma una marca de veitura. Tot se joguèc quan receboc pressions per anar hèr lo son servici militar, que las autoritats americanas cranhèvan que son refùs causèsse un moviment de susmauta dens la joena generacion. Pòt pas estar comparat dambe un aute cantaire, sustot uèi lo jorn ... :-)
#7
Dins los ligams que trobaretz al debàs i son mantunas cançons del Delta-Blues e que per d'unis se sentisson ja plan Rock and Roll,
E coma explicavi aquestes registraments fusquèron fachs per LOMAX dins las annadas 1915 1920, es a-n-aqueste epòca que pauc a pauc es eissint probable lo Rock and Roll al plus mens las estructuras musicalas.
e tanben explicas sus lo fach que Elvis Presley èra pas blanc, mas Melungeons que fusquèron descriminats fins a las annadas 1960.
#6 Tanben un article de la Wikipèdia anglesa ditz que lo pionier dau rock es Arthur Crudup: https://en.wikipedia.org/wiki/Arthur_Crudup
«Crudup has been honored with a marker on the Mississippi Blues Trail, placed at Forest.[11] Elvis Presley acknowledged Crudup's importance to rock and roll when he said, "If I had any ambition, it was to be as good as Arthur Crudup".[6]
One of the experts who consider Crudup's "That's Alright" to be the "first rock and roll song" is Southeastern Louisiana University rock historian Joseph Burns. He adds that "this song could contain the first ever guitar solo break".[12] Another source is equally definitive, stating that the recording "stands as a convincing front-runner for rock ‘n’ roll’s ground zero".[13]»
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari