Camini dins lo Semenat...
 
Caminar dins lo semenat dins una autra lenga sariá “marcher à côté de ses pompes”. Lo vielhum m’aganta e m’an endurmit sièis còups dins leis espitaus leis ans passats. Ai patit. Camini dins lei semenats mai sovènt que sus lei boans camins.
 
Quora de companhs m’an dich que conveniá d’anar votar per lo candidat que sagatariá tot ce que li a d’occitan siès ans de tèmps au Consèu Regionau, mi siáu demandat s’eron elei o s’era ièu... quauqu’un caminava dins lo semenat. Conveniá de barrar camin a l’ultra drecha, avián rason sensament, ièu ai ges d’enveja que vengue au poder. Pasmens, se d’adversaris qu’an nomenat Sud la Provença e que voalon espautir noastre terraire emb sa “Ligne à Grande Vitesse” son pas pron degordits per agantar solets lo poder, mi demandi s’es vertadierament noastre dever de leis anar ajudar per que posquesson lo gardar. Vos diretz “aquèu d’aquí camina encara dins lo semenat” e auretz bessai rason. Ma maire disié sovent “mai mi sinhi mai lampeja” quora la situacien virava de pica maugrat sei preguieras.. Mi sembla que si sinhar totei lei sièis ans a gaire d’utilitat. Aquò empachariá pas qu’un bèu jorn lo tron de l’èr nos cremesse.