Lo mes passat, a Portland, als U.S.A.,foguèt organizada dins la sala de bal d’una granda ostalariá una demostracion publica d’autopsia d’un còs uman. Un setantenat de personas paguèron 500 èuros la plaça per assistir a la disseccion del còs d’un òme de 98 ans. L’autopsia que durèt qualques oras permetèt a l’anatomista a la retirada que la practicava de manlevar al cadavre mai d’un organe. E mai qu’aquò, a la fin, los espectators, equipats de gants cirurgicals, poguèron tocar lo còs, e sens pagar un suplement 
 
Ça que la, quitament se d’unes participants trobèron que la demostracion èra «plan pedagogica» e que se debanèt «dins lo respècte de la persona qu’a balhat son còs», la familha del defuntat, ofensada, precisèt que lo còs èra estat balhat per ajudar la sciéncia e non pas per servir a una autopsia publica e paganta.
 
Me tornèt a l’esperit «la leiçon d’anatomia del doctor Tulp» una pintura de Rembrandt (1632), segurament autan pedagogica coma la que nos interèssa, mas dins aquela, los espectators vestits de negre e lo còl enfrasat, clinats, atentius, sul cadavre, avián segurament pas pagat per i assistir e lo professor qu’oficiava, benlèu a l’amagat de la Glèisa, ac fasiá per far avançar la sciéncia e non pas per de moneda.
 
Me tornèt tanben, en aprenent aquela nòva pareguda dins la premsa l’endeman del jorn dels Trespassats, los nòstres cementèris flocats de fresc, que, un còp èra, apreniam que tres marcas permetián al paleontològs de diferenciar, quand trapavan rèstas de primats, los umans e los monins: la fabricacion d’utisses, la domesticacion del fuòc, e los rituals funeraris, testimònis dels respècte pels mòrts.