Opinion
L’òme nuclear aurà lèu ganhat!
Sèm vertadièrament piòts que se pòt pas dire: sèm passats a costat d’unas evidéncias bèlas qu’aurián pogut transformar non solament nòstra vida personala mas tanben l’anar de la societat.
Vaquí la granda novèla que veni d’aprene e que ne demòri complètament estabosit e esbleugit: lo nucleari es verd-esper. Euròpa e l’equipa de Macron son a nos explicar que i a pas res de mai ecologic e de mai defenseire del climat que l’energia nucleara. Alara, quand vesi se bastir un pòrt grandaràs a La Novèla ont arribaràn encara de petròli e d’òli de palma, regrèti plan d’èsser anat manifestar en 1974 contra l’implantacion d’una centrala nucleara sul ribeiral. Me sentissi copable d’aquela error puerila e me cal trapar solucions per tornar venir un ion positiu.
Atal, seguirai los becaruts a Flamanvila ont la centrala es un chantièr permanent que, per èsser acabada, caldrà esperar l’an pebre per botar al caumatge los bastisseires; anirai dormir en pijamà a Fukushima; prendrai mon automobila (benlèu electrica se i a pro de fial per arribar a la presa), sens me faire de bila o me sentir debil, per vistalhar Chernobil; tornarai prene lo tricicle de mon enfància e zo!, cap a Tricastin!; soi prèste de pegar al cuol de la veitura los pegasolets ”Nucleari, tiò” o ”Lo nucleari, aquò Òc!” amb un proton que se ritz; daissarai la pauma ovala per anar faire una partida de gòlf a Golfuèg; manjarai creisselons a Creis-Malvila; traparai las fòrças de córrer lo maraton de 27 miles del costat de Three Mile Island; anirai vistalhar aquel polit castèl de beton de la Leira e aprendrai lo chinés a la centrala de Chinon; vendrai sièis vedèls de mon tropèl (venguts jos la maire e a la carn ròsa coma un socialista audenc) per obténer corrent a la centrala de Civaux (de Clairvaux?); passarai de galís del costat de Brennilís (que m’aganten pas per me menar dins aquela òrra comuna de Plogòff! Se teniá qu’a ieu, lor i mandariái las fòrças militaras especialas de Larzac per domdar lor esperit de revòlta!); beurai un pichon vin blanc al pè de la centrala de Nogent (e pas besonh de tonèla); a Sant-Alban, anirai pas, que siague alba o calabrun, crompar lo pan cò del fornièr que caufa encara (l’endarrerat) son forn amb de lenha; cercarai una posca d’atòme de Jaufre Rudèl del costat de Blaia dins las aigas rescalfuradas de Gironda; m’encadenarai a la pòrta de Fessenheim per n’empachar la barradura quite a i faire una cauma de la fam e refusar de me congostar d’unas chocrotas alsacianas, mas manjarai una sopa d’escobilhas a La Aga.
Serà plan cool, quand las aigas de la mar Mediterranèa auràn aigatejat grandament e que seràn montadas sus Ventor, d’anar a la mar a Marcola. Adorarem la planeta Urani 235 e beurem a sa glòria fins a l’irradiacion finala que nos farà lusir coma lusetas dins las nuèits d’estiu e de las sasons desaparegudas quora direm que fa freg quand la temperatura vesinarà los 40 grases Celsiús! Un jorn, Farenheit, farà nuèit!
Vaquí la granda novèla que veni d’aprene e que ne demòri complètament estabosit e esbleugit: lo nucleari es verd-esper. Euròpa e l’equipa de Macron son a nos explicar que i a pas res de mai ecologic e de mai defenseire del climat que l’energia nucleara. Alara, quand vesi se bastir un pòrt grandaràs a La Novèla ont arribaràn encara de petròli e d’òli de palma, regrèti plan d’èsser anat manifestar en 1974 contra l’implantacion d’una centrala nucleara sul ribeiral. Me sentissi copable d’aquela error puerila e me cal trapar solucions per tornar venir un ion positiu.
Atal, seguirai los becaruts a Flamanvila ont la centrala es un chantièr permanent que, per èsser acabada, caldrà esperar l’an pebre per botar al caumatge los bastisseires; anirai dormir en pijamà a Fukushima; prendrai mon automobila (benlèu electrica se i a pro de fial per arribar a la presa), sens me faire de bila o me sentir debil, per vistalhar Chernobil; tornarai prene lo tricicle de mon enfància e zo!, cap a Tricastin!; soi prèste de pegar al cuol de la veitura los pegasolets ”Nucleari, tiò” o ”Lo nucleari, aquò Òc!” amb un proton que se ritz; daissarai la pauma ovala per anar faire una partida de gòlf a Golfuèg; manjarai creisselons a Creis-Malvila; traparai las fòrças de córrer lo maraton de 27 miles del costat de Three Mile Island; anirai vistalhar aquel polit castèl de beton de la Leira e aprendrai lo chinés a la centrala de Chinon; vendrai sièis vedèls de mon tropèl (venguts jos la maire e a la carn ròsa coma un socialista audenc) per obténer corrent a la centrala de Civaux (de Clairvaux?); passarai de galís del costat de Brennilís (que m’aganten pas per me menar dins aquela òrra comuna de Plogòff! Se teniá qu’a ieu, lor i mandariái las fòrças militaras especialas de Larzac per domdar lor esperit de revòlta!); beurai un pichon vin blanc al pè de la centrala de Nogent (e pas besonh de tonèla); a Sant-Alban, anirai pas, que siague alba o calabrun, crompar lo pan cò del fornièr que caufa encara (l’endarrerat) son forn amb de lenha; cercarai una posca d’atòme de Jaufre Rudèl del costat de Blaia dins las aigas rescalfuradas de Gironda; m’encadenarai a la pòrta de Fessenheim per n’empachar la barradura quite a i faire una cauma de la fam e refusar de me congostar d’unas chocrotas alsacianas, mas manjarai una sopa d’escobilhas a La Aga.
Serà plan cool, quand las aigas de la mar Mediterranèa auràn aigatejat grandament e que seràn montadas sus Ventor, d’anar a la mar a Marcola. Adorarem la planeta Urani 235 e beurem a sa glòria fins a l’irradiacion finala que nos farà lusir coma lusetas dins las nuèits d’estiu e de las sasons desaparegudas quora direm que fa freg quand la temperatura vesinarà los 40 grases Celsiús! Un jorn, Farenheit, farà nuèit!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Es ligat al poblament mondial tanben e subretot : Sèm sus una planeta que pòt produzir per un nombre de X estatjants.
Demesir la populacion, aumentar la producion al pus mai, per X annadas. los dos a l'encòp....
Nos cal de regulators........ de tot !
Benlèu que la COVID19 n'es un de regulator ? qual sap ?
Quin polit viatge, car Ulisses ! MAs aquò me sembla un pauc optimista. Causas imprevistas poirián empachar l'acompliment complet d'un viatge aital ! Pensi ieu a una guèrra, amb unes avions qu'amirarián innocentament qualque nauts lòcs coma los qu'evòcas aicí… E, perqué non, lo simple faut d'un terrorista plan en fòrma subre sas cambas, que se fariá espetar règde aquí ont cal… e zo, acabat lo viatge !
Ailàs, sonque una causa es ecologista : consomar mens, caminar mens, produïre local, interdire definitivament la publicitat convidant sistematicament a consomar çò de qué non avèm besonh, quitar de córrer après l'art de pavanar mai que lso autres jos lor nas, coma una fin en se. Cadun o sap. Cadun o pòt veire o deduïre. E totun, res non se passa. Non an qu'un asuèlh, qu'un orizont, qu'una amira : la creissença infinida dins un mond finit. Fins a la casuda de l'empèri.
L'energia nuclearia a pas de devenir; las energias fossilas non pus.
L'energia libra, gratuita, exista deja. A desja estada utilisada per anar sur la luna, sur mars e d'autras planetas pas per la Nasa mas per los programmes spaciaux catats daus Estats-Unis dempuei au mens una mieja de seglas. Tot aquò pòd pus esser catats per la dictatura en plaça mondialista e miliardairia que ten la planeta
Nos rendrem compte qu'i a daus extra-terrestres e dau contact entre los extra-terrestres e los dirigeants dau pais los pus importants dempuei 1945.
L'nergia nucleari es dangieurosa non solament per la terra mas tanben per las civilisacions extra-terrestras que nos survelhan d'un pauç pus pres dempuei Irochima
Lo contact emben los extra-terrestres nos obligearan a inclure dins nòçstras leis lo respect de la vita, daus individus, de la planeta. Lo temps de la dictatrua es acabat perque aquò que lo monde desiran lo mai dins tots los pais.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari