Opinion
Una Euròpa de totes los dangièrs…
Sabi pas se fau partida de la categoria: insomniac mas fa d’ans qu’escoti la ràdio quand soi colcat; ça que la, es pas per ganhar temps e èsser al fial avant los autres. Non pas! Dins la mesura que le nuèch, sus la ràdio del servici public, son pas que rescuèichas de las emissions de la jornada que ven de s’acabar. Me desrenga pas tròp qu’escoti pas la ràdio dins la jornada, levat en veitura.
L’ambient es pas risolièr, risolièr e, coma sèm dintrats dins un periòde preelectoral: l’eleccion presidenciala, los bulletins d’informacions se fan lo resson, mai que jamai, del movement de las ussas d’un o de la pensada prigonda —au solide, prigonda!— d’un autre.
La participacion probabla d’un arlèri de servici —qu’aparten pas al seralh— es venguda trebolar, se n’èra de besonh, los calculs politicians elaborats per un o per l’autre que sián dins “las oposicions” o pas.
Se cal pas comptar que l’Istòria se torne adobar coma s’adobèt quand nòstre Jupitèr se ganhèt la darrèra eleccion, podèm ça que la remarcar que totes los candidats o candidats a la candidatura parlan d’Euròpa coma jamai. E jamai l’adagi: “Que ne digan de ben, que ne digan de mal, del moment que ne parlan!” es pas estat autan significatiu.
Autan dire de tira que, levat Jupitèr, ne parlan per ne dire de mal. La prusièra del nacionalisme los ocupa totes, e lo quite cap-negociator del Brexit —que faguèt, de mon punt de vista, un trabalh remirable amb sas equipas— i es anat d’una frasa contra Euròpa e sa burocacia!
Nòstre Jupitèr, el, li podèm pas tirar son europeanitat de segur. Es per Euròpa mas una Euròpa “à la française” amb França coma líder per çò que “o val ben” —coma ditz la reclama. Es una escasença que Jupitèr pòt pas daissar passar; d’efièch, la cancelièra alemanda pren la retirada e la coalicion novèla aurà, çò dison, besonh d’un pauc de temps per trobar sas amiras…
Après tant d’annadas, se seriá pogut pensar que los membres de l’Union europèa, los poderoses coma los mai pichons, desvolopèsson un sentiment europèu mas s’es pas fach… e aquò per diferentas rasons.
Los païses grands an pas jamai volgut pèrdre una mica de sobeiranitat. Los païses pichons, per una màger part, balcanics, desbarrassats (?) de la tutèla de Moscòu, se son mostrats catilhoses tanlèu qu’an agut lo sentiment que los pèisses gròsses ne volián a lor independéncia tota nòva. Aquela “fiertat” es pas jamai estada mesa en avant per tocar las ajudas europèas, ça que la e es normal dins la mesura que la solidaritat es una de las basis de l’UE.
Poiriá èsser fòrt bèl e bon se las causas demoravan en l’estat mas sabèm que n’es pas lo cas. La destruccion del World Trade Center en 2001 ne maquèt pas sonque los Estats Units mas absoludament totes los païses e l’Union Europèa en particular deguèt sofrir los atemptats comeses oficialament al nom d’un “diu tot poderós per punir los infisèles” e acompanhat de tota una logomaquia de circonstància.
Per far cort, ne profechèron qualques politicians populistas qu’endralhèron una retorica contrària, eles tanben al nom d’una certa puretat nacionala.
Amb los eveniments recents a la frontièra polono-bielorussa, lo vernís europèu d’una part granda de nòstres politicians a sautat lèu fach e los reflèxes nacionalistas fan flòri. Demest los candidats del moment, la patria es en dangièr e … la mobilizacion es pas luènh!
Un reflèxe aital es benlèu quicòm de natural mas un reflèxe se pòt educar; ailàs, los govèrns successius dels estats membres —e los de França, en particular—, an daissat se desvolopar l’idèa que çò de bon èra gràcias a èles e çò de maissant, de desagradiu, etc. deviá èsser imputat a las institucions europèas.
N’arribam a un punt de rompedura… L’Euròpa de las nacions es ja un fracàs e un fracàs mai grèu es a preveire se los estats abandonan pas un pam de sobeiranitat per bastir una Euròpa federala amb budgèts europèus especifics…
Serà pas aisit de segur mas, personalament es lo sol camin vivable; si que non, lo caòs es a nòstra pòrta…
L’ambient es pas risolièr, risolièr e, coma sèm dintrats dins un periòde preelectoral: l’eleccion presidenciala, los bulletins d’informacions se fan lo resson, mai que jamai, del movement de las ussas d’un o de la pensada prigonda —au solide, prigonda!— d’un autre.
La participacion probabla d’un arlèri de servici —qu’aparten pas al seralh— es venguda trebolar, se n’èra de besonh, los calculs politicians elaborats per un o per l’autre que sián dins “las oposicions” o pas.
Se cal pas comptar que l’Istòria se torne adobar coma s’adobèt quand nòstre Jupitèr se ganhèt la darrèra eleccion, podèm ça que la remarcar que totes los candidats o candidats a la candidatura parlan d’Euròpa coma jamai. E jamai l’adagi: “Que ne digan de ben, que ne digan de mal, del moment que ne parlan!” es pas estat autan significatiu.
Autan dire de tira que, levat Jupitèr, ne parlan per ne dire de mal. La prusièra del nacionalisme los ocupa totes, e lo quite cap-negociator del Brexit —que faguèt, de mon punt de vista, un trabalh remirable amb sas equipas— i es anat d’una frasa contra Euròpa e sa burocacia!
Nòstre Jupitèr, el, li podèm pas tirar son europeanitat de segur. Es per Euròpa mas una Euròpa “à la française” amb França coma líder per çò que “o val ben” —coma ditz la reclama. Es una escasença que Jupitèr pòt pas daissar passar; d’efièch, la cancelièra alemanda pren la retirada e la coalicion novèla aurà, çò dison, besonh d’un pauc de temps per trobar sas amiras…
Après tant d’annadas, se seriá pogut pensar que los membres de l’Union europèa, los poderoses coma los mai pichons, desvolopèsson un sentiment europèu mas s’es pas fach… e aquò per diferentas rasons.
Los païses grands an pas jamai volgut pèrdre una mica de sobeiranitat. Los païses pichons, per una màger part, balcanics, desbarrassats (?) de la tutèla de Moscòu, se son mostrats catilhoses tanlèu qu’an agut lo sentiment que los pèisses gròsses ne volián a lor independéncia tota nòva. Aquela “fiertat” es pas jamai estada mesa en avant per tocar las ajudas europèas, ça que la e es normal dins la mesura que la solidaritat es una de las basis de l’UE.
Poiriá èsser fòrt bèl e bon se las causas demoravan en l’estat mas sabèm que n’es pas lo cas. La destruccion del World Trade Center en 2001 ne maquèt pas sonque los Estats Units mas absoludament totes los païses e l’Union Europèa en particular deguèt sofrir los atemptats comeses oficialament al nom d’un “diu tot poderós per punir los infisèles” e acompanhat de tota una logomaquia de circonstància.
Per far cort, ne profechèron qualques politicians populistas qu’endralhèron una retorica contrària, eles tanben al nom d’una certa puretat nacionala.
Amb los eveniments recents a la frontièra polono-bielorussa, lo vernís europèu d’una part granda de nòstres politicians a sautat lèu fach e los reflèxes nacionalistas fan flòri. Demest los candidats del moment, la patria es en dangièr e … la mobilizacion es pas luènh!
Un reflèxe aital es benlèu quicòm de natural mas un reflèxe se pòt educar; ailàs, los govèrns successius dels estats membres —e los de França, en particular—, an daissat se desvolopar l’idèa que çò de bon èra gràcias a èles e çò de maissant, de desagradiu, etc. deviá èsser imputat a las institucions europèas.
N’arribam a un punt de rompedura… L’Euròpa de las nacions es ja un fracàs e un fracàs mai grèu es a preveire se los estats abandonan pas un pam de sobeiranitat per bastir una Euròpa federala amb budgèts europèus especifics…
Serà pas aisit de segur mas, personalament es lo sol camin vivable; si que non, lo caòs es a nòstra pòrta…
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Lo caòs es a nstrra pòrta; una granda novela, una granda victoria de la democracia.
La guerra es pas entre los estats europeens e l'UE mas es una guerra civila a l'interior de tots los estats europeens.
La dictatura europeena exista dempuei de nombros segles. De la conquista franca contre los reiaumes non catolics, a l'inquisicion en passar per lo comunisme o lo nazisme una secta tenta d'impausar la dominacion totala de la societat.
La dictatura a estada imaginar, previda avant d'esser realisada. En prumier crear de las multinacionalas, de las bancas, de las asseguranças que van drainar l'argent daus pòples vers los pus riches de mens en mens nombros, emben l'adjuda d'organisacions internacionalas. En segond en crear de las menaças qu'existan pas coma la paur de las malaudias emben l'interdiccion de tota autra medecina. Puei en achaptant tots los grands medias de distribucion, en botan lòrs òmes de palha a la testa daus principaus còrps d'estat coma la sciença.
Avem aceptat la tecnologia e sert, uei a nos survelhar.
Avem aceptar l'endoctrinament mediatic que sert a nos endurmir.
Avem laissar la corupcion s'installet, es ela que mena la dansa, uei.
Son anats tròp long. Alaidonc credam libertat coma los que manifestan e arrrestam de belar coma de las auvelhas..
Lo caòs es a nstrra pòrta; una granda novela, una granda victoria de la democracia.
La guerra es pas entre los estats europeens e l'UE mas es una guerra civila a l'interior de tots los estats europeens.
La dictatura europeena exista dempuei de nombros segles. De la conquista franca contre los reiaumes non catolics, a l'inquisicion en passar per lo comunisme o lo nazisme una secta tenta d'impausar la dominacion totala de la societat.
La dictatura a estada imaginar, previda avant d'esser realisada. En prumier crear de las multinacionalas, de las bancas, de las asseguranças que van drainar l'argent daus pòples vers los pus riches de mens en mens nombros, emben l'adjuda d'organisacions internacionalas. En segond en crear de las menaças qu'existan pas coma la paur de las malaudias emben l'interdiccion de tota autra medecina. Puei en achaptant tots los grands medias de distribucion, en botan lòrs òmes de palha a la testa daus principaus còrps d'estat coma la sciença.
Avem aceptat la tecnologia e sert, uei a nos survelhar.
Avem aceptar l'endoctrinament mediatic que sert a nos endurmir.
Avem laissar la corupcion s'installet, es ela que mena la dansa, uei.
Son anats tròp long. Alaidonc credam libertat coma los que manifestan e arrrestam de belar coma de las auvelhas..
Europa es estata fabregada, per afrabar los país e far dispareisser los pòbles per fin de fabregar un novèl país grand e un novèl pòble. Es marrit retiple de l'ex URSS.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari