Opinion
La crisi identitària de la dreta extrèma
Se’m volèvi trufar, diserí que, en 2021, “es pas tan aisit qu’aquò d’estar fascista”.
Pr’amor qu’aquí, parli pas de monde que van votar un còp peu RN per paur deus autes, per hasti deus politicians o causas atau, vòli parlar de la vertadièra dreta extrèma, aquesta qu’a son ideologia, sa retorica, sas icònas, son istòria e sa tradicion. E per eths, a l’ora d’ara, me sembla que deu estar mauaisit.
Pr’amor mauaisit?
Pr’amor, sustot, que l’ideologia de la dreta extrèma vira a l’entorn d’una figura de mau evitar: l’imatge deu capdau. E per aquesta passa, i a pas vertadièrament cap menaire carismatic, e, de mès, los que servissen de capdau son portaires de contradiccions de las fòrtas segon l’iconografia tradicionala fascistejanta.
La purmèra persona suspausada estar lo capdau es la Marine Le Pen.
Es evident, per extremistas de dreta “istoric”, lo problèma es qu’es una hemna. Lo masclisme es encara present dens lor esperit, se nos referissèm a entrevistas de partidaires a la sortida d’una amassada publica. Dens lor imaginari, lo capdau es un mascle, èra clarament exprimit.
Mes i a pièger qu’aquò. Marine es estoc installada au pòste de president deu partit per son paire que, eth, avèva perfèitament lo perhiu deu dirigent. Es doncas pas mercés a son meriti e la poden qualificar de “hilha a papà”. Lo Jean-marie, en la botar en plaça, estremèc, de mès, òmis qu’aurén podut dirigir lo partit.
Mes es pas tot encara. Un còp a las manetas, hòrabandiscoc son paire pròpri, e sabètz l’importança de l’imatge deu paire dens las iconografias mentalas tradicionalas. Emparada e ingrata. Mièc una politica de “dediabolizacion” e abandonèc uns principis de basa de l’ideologia deu fascisme francés per paréisher mès presentadera.
Mostrèc son incapacitat de miar un debat corrèctament e doncas de poder estar elegida. A pas tampauc lo perhiu de la bona esposa, totun cara aus tenents d’una societat tradicionala. E recentament, botèc lo destroble dens l’esperit deus militants en tot declarar que, dempuèi que rompoc las relacions amorosas dambe lo Louis Aliot, “demòra dambe una amiga e, en çò d’eras, i a pas cap de mascle, los quites gats que son totas gatas.” Imaginatz la tempèsta dens un cervèth de skinhead.
L’auta persona que poderé simbolizar lo menaire de la dreta extrèma de l’Estat francé ara es l’Eric Zemmour. Mes eth tamben mèrca pas totas las casas deu capdau perfèit.
A pas lo fisic milhor peu pòste, coma un Mussolini o un Le Pen, grans, poderoses e liputs. Es un intellectuau e coneishèm la mauhidança deus nèrvis de cap ad aquesta casta, sovent criticada.
Mes sustot son àrber genealogic pleiteja pas per eth. Se sembla pas un descendent de Clovis e, per un extremista de dreta, representa precisament lo personatge qu’an aprés d’odiar.
Per hèr brac, es un jusiu berbèr. Son paire e sa maire son totis dus nascut en Algeria. Estosse elegit, seré lo purmèr president d’aver pairs nascut a l’estrangèr, e quitament pas dens lo país favorit de la dreta extrèma.
De mès l’antisemitisme es un dues pilars d’aquesta extrèma e vesi pas com un vertadièr fascista poderé pas véser dens sa candidatura, a maugrat de son discors, una simpla manòbra, per exemple, per aflaquir Marine Le Pen e l’empachar d’estar presenta au dusau torn.
Non, de vertat, es pas aisit d’estar fascista en 2021.
Pr’amor qu’aquí, parli pas de monde que van votar un còp peu RN per paur deus autes, per hasti deus politicians o causas atau, vòli parlar de la vertadièra dreta extrèma, aquesta qu’a son ideologia, sa retorica, sas icònas, son istòria e sa tradicion. E per eths, a l’ora d’ara, me sembla que deu estar mauaisit.
Pr’amor mauaisit?
Pr’amor, sustot, que l’ideologia de la dreta extrèma vira a l’entorn d’una figura de mau evitar: l’imatge deu capdau. E per aquesta passa, i a pas vertadièrament cap menaire carismatic, e, de mès, los que servissen de capdau son portaires de contradiccions de las fòrtas segon l’iconografia tradicionala fascistejanta.
La purmèra persona suspausada estar lo capdau es la Marine Le Pen.
Es evident, per extremistas de dreta “istoric”, lo problèma es qu’es una hemna. Lo masclisme es encara present dens lor esperit, se nos referissèm a entrevistas de partidaires a la sortida d’una amassada publica. Dens lor imaginari, lo capdau es un mascle, èra clarament exprimit.
Mes i a pièger qu’aquò. Marine es estoc installada au pòste de president deu partit per son paire que, eth, avèva perfèitament lo perhiu deu dirigent. Es doncas pas mercés a son meriti e la poden qualificar de “hilha a papà”. Lo Jean-marie, en la botar en plaça, estremèc, de mès, òmis qu’aurén podut dirigir lo partit.
Mes es pas tot encara. Un còp a las manetas, hòrabandiscoc son paire pròpri, e sabètz l’importança de l’imatge deu paire dens las iconografias mentalas tradicionalas. Emparada e ingrata. Mièc una politica de “dediabolizacion” e abandonèc uns principis de basa de l’ideologia deu fascisme francés per paréisher mès presentadera.
Mostrèc son incapacitat de miar un debat corrèctament e doncas de poder estar elegida. A pas tampauc lo perhiu de la bona esposa, totun cara aus tenents d’una societat tradicionala. E recentament, botèc lo destroble dens l’esperit deus militants en tot declarar que, dempuèi que rompoc las relacions amorosas dambe lo Louis Aliot, “demòra dambe una amiga e, en çò d’eras, i a pas cap de mascle, los quites gats que son totas gatas.” Imaginatz la tempèsta dens un cervèth de skinhead.
L’auta persona que poderé simbolizar lo menaire de la dreta extrèma de l’Estat francé ara es l’Eric Zemmour. Mes eth tamben mèrca pas totas las casas deu capdau perfèit.
A pas lo fisic milhor peu pòste, coma un Mussolini o un Le Pen, grans, poderoses e liputs. Es un intellectuau e coneishèm la mauhidança deus nèrvis de cap ad aquesta casta, sovent criticada.
Mes sustot son àrber genealogic pleiteja pas per eth. Se sembla pas un descendent de Clovis e, per un extremista de dreta, representa precisament lo personatge qu’an aprés d’odiar.
Per hèr brac, es un jusiu berbèr. Son paire e sa maire son totis dus nascut en Algeria. Estosse elegit, seré lo purmèr president d’aver pairs nascut a l’estrangèr, e quitament pas dens lo país favorit de la dreta extrèma.
De mès l’antisemitisme es un dues pilars d’aquesta extrèma e vesi pas com un vertadièr fascista poderé pas véser dens sa candidatura, a maugrat de son discors, una simpla manòbra, per exemple, per aflaquir Marine Le Pen e l’empachar d’estar presenta au dusau torn.
Non, de vertat, es pas aisit d’estar fascista en 2021.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Punt de vista pro pertinent ; totun, ajustarai que s'es vengut, a l'ora d'ara, un pauc complicat d'èsser fascista al sens "folcloric" del tèrme, dins los actes economics, es vengut complètament banal d'èsser extrèmament a dreita. Los quites "socialistas" o se pòdon permètre tranquillament, a l'imatge de tota la tropelada del governament Valls… Impausar refòrmas extrèmament a dreita (neoliberalisme) independentament dels las causidas electoralas es vengut d'una tala banalitat que 50% dels electors non se desplaçan pas mai per anar votar. A qué de bon ? L'economia e sas causidas (collectivisme solidari o individualisme neoliberal) constituïsson 90 % de las decisions politicas efectivas. Totas las decisions economicas, despuèi 1983 son demoradas invariablament a dreita extrèma. Çò mai, un pauqueton d'esquèrra, val per la veirina societala, e res mai. Tot çò esquerrista que s'a pogut complir despuèi 1983 concernissián sonque aquesta veirina : tot çò decidit al plan economic, e donc vital, es frontalament a dreita dura, de mai en mai dura, amb un "menfotisme" antidemocratic espectacular, despuèi tot aquel temps escasut ! La mitterrandalha, la jospinalha ni mens encara l'Honladalha non i an cambiat res, ben al contra ! A mon èime e escient, lo criptofascisme jai gaireben tot sencèr dins aquela decisa dramatica que destructura totes los ligams socials, tota coësion sociala sense alternativa possibla. Es dins aquesta impossibilitat d'alternativa electorala (non pas teorica, mas plan practica) que vesi ieu montar la dreita extrèma, que siá folcloristament fascista o non.
#3 S'ai plan comprés ce que dison los nèrvis de la drecha extrèma la mai dura (Soral e cia) Zemmour seriè la "tresena" (o la segonda, sai pas pus) èrsa de l'entrisme "judaïc" sus lo terrenh de la "drecha de valors" (après Finkelkraut e cia). Una simpla estrategia dau "sionisme" de "l'estat prigond" per envasir l'espaci ideologic d'aqueles farandèls. Vos aconselhe (o pas, depend de se volètz o non embrutir lo vòstre esperit) de legir las diatribas pudentas d'un Henry de Lesquen sus lo "josieu Zemmour" (Moïse de son nom a la Sinagòg).
Aquò fai relativizar...
L'est pas belle la France?
#1 Com disi sovent, "Se pelejar en occitan es dejà una victòria."
Una lenga es una lenga, entre autas causas pòt servir per parlar de quicòm mès que de non pas ... la lenga.
Après, semblatz pensar que "denóncii lo dangèr de la dreta extrèma lavetz que son los partits macronistas lo dangèr."
Se legissètz plan, denóncii pas nat dangèr, hè pas qu'una constatacion. La comparason entre RN e LREM es pas brica lo subjècte, e quitament es pas en contra de vòste biaish de pensar. Es solament pas lo subjècte.
#1 Paubre Lachaud que coneis ren a l'istòria de l'extrema-drecha : dau fascisme, dau pojadisme, daus identitaris... l'i a pas mestier de l'inventar puei qu'existís dempuei un bon pauc de decennias. https://www.youtube.com/watch?v=S7rUzn0a-l8 Mercés a Joan-Marc per aquel article plan ben pensat.
Ieu, cresa, qu'i a una crisa identitaria chas Joan Marc Leclercq que si l'i en avia pas v-una s'ocuparia de se e daus occitans.
Quò es pas en fabricar una dreicha que l'òm fai avançar la causa ocitana. Parlam dau diable e lo veiqui arribar.
L'autra ideia fadassa quò es de creire que lo dangier vendra d'una dreicha a inventar.
L'òm vei mesme mas que la dictatrura quò es Macron e tots los partits qu'an tots votar per la vaccinacion e las mesuras dichas sanitarias, que son tots d'accòrd per traitar los opausants de complotistes e que son ipnotisats per daus medias qu'obeissan tots a la mesma dictatura.
N'i a son confle de totas aquelas ipòcrisias.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari