Opinion
Lo culte de la republica
I a pauc me trufavi dejà de çò que la republica francesa copiava pro fidèlament los artificis e lo decòrum de la religion. E lo mès risolièr, es que nos balha fòrça sovent de qué verificar aquò.
La setmana passada manquèc pas de'ns hornir exemples de mès.
Se cau pas brembar totun que la laïcitat es una de las valors de basa de la republica que reivendica lo dret de blasfèmi, es a díser de's trufar de la religion. Mes lavetz, perdequé la republica francesa a votat una interdiccion deu blasfèmi sus l'imne e lo drapèth, aperada "lei d'otratge aus simbèus nacionaus" ? I auré aquí coma una pichona contradiccion.
Vaquí que Joséphine Baker es "entrada" au Panteon.
A la basa, es una novèla positiva. Qu'una hemna, negra, bisexuela (estoc l'aimadora de Colette e de Frida Kahlo), modèrna per son epòca e antiracista sia reconeishuda au demiei deus "sents" de la republica es meslèu un signe positiu.
Cau precisar quicòm. Èi botat guilhemets a "entrada" pr'amor que, en contra de çò que pensavi, la cantaira americana a pas bolegat e es tostemps enterrada a Monègue. Çò qu'estoc miat au Panteon en gran pompa es un cenotafi, es a díser un tahuc vuèit. Sèm aquí vertadièrament dens la scenarizacion, qu'es l'apanatge deu culte.
Per contra, s'atz vists imatges de la ceremonia a l'endehens deu temple, se semblava pro a la missa de Pascas en dirècte deu Vatican, quitament se lo president acabèc pas son devís aqueste còp peu tradicionau "Visca França, Visca la Republica !", que correspon precisament a una formula coma "Amen".
Lavetz que la religion catolica foncionèc longtemps sus la veneracion de las relíquias deus sents (dambe una brava part de trafic e d'escandales), vaquí que, a l'iniciativa d'un ancian secretari parlementari de Jean-Marie Le Pen, Pierre Malinovski, estón tornadas aus Invalides las relíquias d'un cèrt generau Charles Etienne Gudin, que's moriscoc au combat a Smolensk en 1812.
Tiò, parli plan de las relíquias, es a díser los òsses, l'esqueleta se volètz.
En per acabar tot, la data deu 2 de deceme estoc causida, jorn deu sacre de l'emperaire còrse e de la batèsta d'Austerlitz, lavetz que l'annada, era, es la deu bicentenari de la mòrt deu tiran. Per los que saben pas, i avoc en Gasconha unas 200 susmautas popularas contra la conscripcion napoleonianas.
Lo pòble s'estimavan milhor cultivar la tèrra per se neurir la familha que non pas botar lo huec a Euròpa sancèra.
S'es doncas de bon gost, dens uns mitans, de's trufar de tot çò que la religion utiliza coma artificis, se caleré tanben interessar au biaish qu'a la republica francesa de l'imitar per manipular lo monde dambe son ceremoniau pompós. Cau estar irreverenciós per aquò tanben.
La setmana passada manquèc pas de'ns hornir exemples de mès.
Se cau pas brembar totun que la laïcitat es una de las valors de basa de la republica que reivendica lo dret de blasfèmi, es a díser de's trufar de la religion. Mes lavetz, perdequé la republica francesa a votat una interdiccion deu blasfèmi sus l'imne e lo drapèth, aperada "lei d'otratge aus simbèus nacionaus" ? I auré aquí coma una pichona contradiccion.
Vaquí que Joséphine Baker es "entrada" au Panteon.
A la basa, es una novèla positiva. Qu'una hemna, negra, bisexuela (estoc l'aimadora de Colette e de Frida Kahlo), modèrna per son epòca e antiracista sia reconeishuda au demiei deus "sents" de la republica es meslèu un signe positiu.
Cau precisar quicòm. Èi botat guilhemets a "entrada" pr'amor que, en contra de çò que pensavi, la cantaira americana a pas bolegat e es tostemps enterrada a Monègue. Çò qu'estoc miat au Panteon en gran pompa es un cenotafi, es a díser un tahuc vuèit. Sèm aquí vertadièrament dens la scenarizacion, qu'es l'apanatge deu culte.
Per contra, s'atz vists imatges de la ceremonia a l'endehens deu temple, se semblava pro a la missa de Pascas en dirècte deu Vatican, quitament se lo president acabèc pas son devís aqueste còp peu tradicionau "Visca França, Visca la Republica !", que correspon precisament a una formula coma "Amen".
Lavetz que la religion catolica foncionèc longtemps sus la veneracion de las relíquias deus sents (dambe una brava part de trafic e d'escandales), vaquí que, a l'iniciativa d'un ancian secretari parlementari de Jean-Marie Le Pen, Pierre Malinovski, estón tornadas aus Invalides las relíquias d'un cèrt generau Charles Etienne Gudin, que's moriscoc au combat a Smolensk en 1812.
Tiò, parli plan de las relíquias, es a díser los òsses, l'esqueleta se volètz.
En per acabar tot, la data deu 2 de deceme estoc causida, jorn deu sacre de l'emperaire còrse e de la batèsta d'Austerlitz, lavetz que l'annada, era, es la deu bicentenari de la mòrt deu tiran. Per los que saben pas, i avoc en Gasconha unas 200 susmautas popularas contra la conscripcion napoleonianas.
Lo pòble s'estimavan milhor cultivar la tèrra per se neurir la familha que non pas botar lo huec a Euròpa sancèra.
S'es doncas de bon gost, dens uns mitans, de's trufar de tot çò que la religion utiliza coma artificis, se caleré tanben interessar au biaish qu'a la republica francesa de l'imitar per manipular lo monde dambe son ceremoniau pompós. Cau estar irreverenciós per aquò tanben.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
En un mòt, las Nacions contemporanèas an remplaçat los vièlhs cultes religioses e sos fanatismes militants e guerrièrs. Abans se morissiá "per dieu e lo Rei", ara, es per la Nacion, mas finala, es çò parièr.
Se prenèm la definicion CNRTL dau concèpte de "religion" (Rapport de l'homme à l'ordre du divin ou d'une réalité supérieure, tendant à se concrétiser sous la forme de systèmes de dogmes ou de croyances, de pratiques rituelles et morales ) basta de dire que la forma de l'Estat coma Entitat o Fetiche suprèm (amb sos simbòls e sos dògmes, mai que mai per França "filha ainada" de la glèisa pas per de prunas) a remplaçat lo Bon Dieu e lo sos luòctenent terrèstre (lo papa, Emperador o Rei-taumaturge). Quicòm me ditz que la forma-estat dempuòi un momenton es passat de mòda, l'Economia globalizada amb sos Dieus novèls (GAFA) prendràn benlèu la seguida...
Pas de res de nòu jol solelh de l'alienacion umana!
La republica francesa a votat una interdiccion deu blasfèmi sus l'imne e lo drapèth, apelada "lei d'otratge als simbòls nacionals" : e aquò pausa non solament un problèma respècte a la nocion de laïcitat, plan segur, mas tanben respècte a dos autres repaires reputats "republicans" (al mens al sens de la CNT e del POUM entre 1936 e 1938) que non son mendres : la libertat de pensar e la libertat de donar una opinion.
Interdire de formular liurament una opinion sus un tal subjècte fa manifèstament partida de çò que podèm considerar èsser una "fascizacion" en marcha. E vesètz, cap besonh dels espaventals Le Pen ni Zemour per aital marchar… Òc-ben, es plan en marcha, lor republica, mas… cap a qué ?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari