Opinion
Ara lo temps de l’avent, mas après?
Trobètz pas curiós que nòstra societat francesa, ara largament descrestianada, contunhe de festejar lo periòde de Nadal e de l’Epifania [los Reis]? Quitament los qu’an pas legit l’evangèli de Matieu coneisson “l’existéncia” dels reis magues venguts a Bethleèm s’abocar davant lo “rei dels Josius” après aver seguit una estela que lor mostrava lo camin; son presents dins las grèpias que se pòdon veire dins las glèisas o dins l’espaci public — encara per un temps que unes espetis liures tròban de resisténcia! Vertat es tanben que l’afroestatsunidenca Gladys West aviá pas encara inventat lo GPS per las veituras… ni pels camèls!
Lo Marchion, lo Gaspar e lo Baltasar —que trapèron un nom plan mai tard— portavan de presents: “aur, encens, mirra” a qualqu’un que son messatge seriá un messatge d’amor e que diriá pus tard a Pilat: “Lo meu règne es pas d’aqueste mond.” (Cf. Bíblia, Joan 18.36)
Vesi ben que o mescli tot! Aquel periòde de l’annada es pels crestians, amb lo messatge d’amor de Jèsus, un periòde de gaug e d’esperança dins un mond melhor; pels non-cresents, es totparièr un moment de gaug ont las familhas escampilhadas pendent l’annada se tornan recampar — quand o podon!
Per malastre, un virus, novèl dins lo païsatge, se passeja desempuèi mai de dos ans e fòrabandís praticament tota socializacion normala e fa que los ciutadans desvolopan un sentiment d’ànsia cap al present mas tanben cap a l’avenidor.
Los terapeutas an de trabalh pels ans a venir!
Per malastre encara, l’eleccion presidenciala a venir a creat nòstres “magues” exagonals —que batan pas pus la campanha e ignòran complètament çò qu’es un empont de vilatge amb un vintenat de badaires— que colonizan, tant son nombroses, las canals del fenestron per difusar lor messatge…
Messatge d’amor e d’esperança? Que non pas! D’un bòrd a l’autre de l’escaquièr politic —que los extrèmes ne son claufits!— son majoritàriament de prepausses de mesprètz e d’asirança… e de comportaments d’exclusion al nom de l’òrdre… republican?
Las messorgas vòlan en escadrilhas, represas “umilament” pels jornalistas. Un sol exemple amb l’arlèri que quita pas de parlar de “la França de mila ans e sas valors millenàrias” o de l’invasion del país pels estrangièrs… Daissi als istorians lo plaser o lo dever de respondre a las asenadas d’un o de l’autre.
Dins gaireben totes los partits o movements, un gauleiter s’es desvelat e, mème mes en minoritat, vòl impausar sas idèas a la majoritat!
I a plan longtemps, escriguèri dins una cronica qu’en ma qualitat de filh d’immigrat, aviái una valisa prèsta se per cas…
Las idèas exprimidas venon cada jorn pièger; foguèt un temps, las gents se recridavan, ara, las receban sens dire res!
Las idèas e messorgas de l’èx-president dels Estats Units an pas mes longtemps a contaminar e a justificar las opinions de mantuns politicians d’en cò nòstre. N’avián pas besonh benlèu mas es estat un encorajament estant que tot çò que ven d’ailà es bon!
Sabèm çò que n’es de las minoritats agissentas dins autres domenis. Amb los sindicats al darrièr badalh, amb los partits afondats dins lo non-res o tornats a de capeletas, amb la mediocritat de la representacion nacionala transformada en cambra d’enregistrament, amb la desfisanças dels electors cap a totes los qu’an un poder, amb… etc. es pas la pòrta qu’es dubèrta a totas las deriva, es l’ostal qu’es abandonat!
Lo Marchion, lo Gaspar e lo Baltasar —que trapèron un nom plan mai tard— portavan de presents: “aur, encens, mirra” a qualqu’un que son messatge seriá un messatge d’amor e que diriá pus tard a Pilat: “Lo meu règne es pas d’aqueste mond.” (Cf. Bíblia, Joan 18.36)
Vesi ben que o mescli tot! Aquel periòde de l’annada es pels crestians, amb lo messatge d’amor de Jèsus, un periòde de gaug e d’esperança dins un mond melhor; pels non-cresents, es totparièr un moment de gaug ont las familhas escampilhadas pendent l’annada se tornan recampar — quand o podon!
Per malastre, un virus, novèl dins lo païsatge, se passeja desempuèi mai de dos ans e fòrabandís praticament tota socializacion normala e fa que los ciutadans desvolopan un sentiment d’ànsia cap al present mas tanben cap a l’avenidor.
Los terapeutas an de trabalh pels ans a venir!
Per malastre encara, l’eleccion presidenciala a venir a creat nòstres “magues” exagonals —que batan pas pus la campanha e ignòran complètament çò qu’es un empont de vilatge amb un vintenat de badaires— que colonizan, tant son nombroses, las canals del fenestron per difusar lor messatge…
Messatge d’amor e d’esperança? Que non pas! D’un bòrd a l’autre de l’escaquièr politic —que los extrèmes ne son claufits!— son majoritàriament de prepausses de mesprètz e d’asirança… e de comportaments d’exclusion al nom de l’òrdre… republican?
Las messorgas vòlan en escadrilhas, represas “umilament” pels jornalistas. Un sol exemple amb l’arlèri que quita pas de parlar de “la França de mila ans e sas valors millenàrias” o de l’invasion del país pels estrangièrs… Daissi als istorians lo plaser o lo dever de respondre a las asenadas d’un o de l’autre.
Dins gaireben totes los partits o movements, un gauleiter s’es desvelat e, mème mes en minoritat, vòl impausar sas idèas a la majoritat!
I a plan longtemps, escriguèri dins una cronica qu’en ma qualitat de filh d’immigrat, aviái una valisa prèsta se per cas…
Las idèas exprimidas venon cada jorn pièger; foguèt un temps, las gents se recridavan, ara, las receban sens dire res!
Las idèas e messorgas de l’èx-president dels Estats Units an pas mes longtemps a contaminar e a justificar las opinions de mantuns politicians d’en cò nòstre. N’avián pas besonh benlèu mas es estat un encorajament estant que tot çò que ven d’ailà es bon!
Sabèm çò que n’es de las minoritats agissentas dins autres domenis. Amb los sindicats al darrièr badalh, amb los partits afondats dins lo non-res o tornats a de capeletas, amb la mediocritat de la representacion nacionala transformada en cambra d’enregistrament, amb la desfisanças dels electors cap a totes los qu’an un poder, amb… etc. es pas la pòrta qu’es dubèrta a totas las deriva, es l’ostal qu’es abandonat!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 A perpaus d’America, que’m guardi de jutjar lo n°46 qui es en foncion... que veiram ! En çò que concerneish lo n° 45, que’m contenti de las donadas / dadas oficiaus estatsunidencas que balhanla chifra d’un minimum de 30 000 mensonjas dins las declaracions publicas de l’èx-president en quate ans d’exercici sens parlar deus perpaus racistas e autas besucarietas...
Que deurem ténguer lo compte de las mensonjas e autas aproximacions deus nòstes politicians... ende’us i tornar las peiras... Ailàs, tròp sovent los nòstes jornalistas — levat quauque còp a l’escriut — que’s contentan de servir las sopas...
Apres la pluja vai lo brave temps. Apres l'obscuritat vendra la lutz coma disian los catars.
En d'aquelas periòdas de crisa e pas solament a causa d'un virus qu'existe pas, vendra lo messatge d'amor. L'amor quò es de s'aimar se-mesme, aimar los autres, aima lo monde.
Nòstra societat materialista a emprisonar l'amor en separant la matiera de l'esperit, en fragmentat le monde en disciplinas scientifics o filosòficas o autras ente l'òm aprend de mai en mai dins lo mens en mens. Autrament dich quò es la fin de la dominacion de la matiera. Aquò que nos mena es l'energia que balha sa realitat a la matiera. La sciença commença de prener son viradis. L'òm tòrna parlar de la consciença chas dau scientific coma Guillement , un scientific de Tolosa. Darrier lo visible e l'invisible i aura un mesme fial conductor.
Mesfiatz-vos quand mesme de çò que vai d'America; Lo bian vendra d'un presiden daus Estats-Unis e lo mau d'un ex-president? quò es a veire per veire.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari