Opinion
Los canhs del vesin
Lo vesin del Guston, establit dins un ostalòt, a dus canhs, mai que mai per li tenir companhia, mas tanben per gardar la proprietat e li senhalar una preséncia estrangièra: un pichon, un canhòt jaupaire pas pus bèl qu’un gatàs, e un canh pastor que deu far mai de cinc còps lo pes de l’autre.
Sufís qu’un caminaire o un ciclista passe sul camin, qu’una veitura faga mina de s’arrestar per que los dus canhs sonen l’alèrta. Lo pastor, sus un ritme lent, regular, coma lo tica-taca d’una pendula, geta jaupasses baisses, raucs e poderoses; lo canhòt, el, se lança dins jaupadissas antant rapidas coma mitralhadas. Es aquí, totjorn davant l’autre, en primièra linha, fasent anar-venir lo long del portal e de la barralha, seguissent los movements de l’intrús, reganhós, coma s’èra, el, lo responsable de la manòbra e l’autre pas que l’ajuda, lo collaborator que seguís. De quora en quora se revira, li sauta a la garganta, lo mossega, coma per li copar la paraula, lo far calar, li significar que la siá plaça es darrièr e qu’a pas las capacitats d’un menaire, li dire qu’el tot sol es lo sol, l’unenc, capable d’assegurar la mission d’aparar lo mèstre, e qu’el a lo dreit pas que de seguir.
Quand lo portal es mal barrat, e que capitan de sortir, es el, lo pichon, que se gèta sul camin, que perseguís lo pedon o lo ciclista e que tinhós lor sauta als pompilhs, ensaja de los nhacar, totjorn prenent lo bèl de cort, qu’el se contenta, placid, de seguir, sens fins finala, se tròp engatjar. Sovent, davant lo fenestron, en gaitant las actualitats politicas, e sustot ara que la campanha de la presidenciala a aviat, lo Guston pensa als canhs del vesin.
Sufís qu’un caminaire o un ciclista passe sul camin, qu’una veitura faga mina de s’arrestar per que los dus canhs sonen l’alèrta. Lo pastor, sus un ritme lent, regular, coma lo tica-taca d’una pendula, geta jaupasses baisses, raucs e poderoses; lo canhòt, el, se lança dins jaupadissas antant rapidas coma mitralhadas. Es aquí, totjorn davant l’autre, en primièra linha, fasent anar-venir lo long del portal e de la barralha, seguissent los movements de l’intrús, reganhós, coma s’èra, el, lo responsable de la manòbra e l’autre pas que l’ajuda, lo collaborator que seguís. De quora en quora se revira, li sauta a la garganta, lo mossega, coma per li copar la paraula, lo far calar, li significar que la siá plaça es darrièr e qu’a pas las capacitats d’un menaire, li dire qu’el tot sol es lo sol, l’unenc, capable d’assegurar la mission d’aparar lo mèstre, e qu’el a lo dreit pas que de seguir.
Quand lo portal es mal barrat, e que capitan de sortir, es el, lo pichon, que se gèta sul camin, que perseguís lo pedon o lo ciclista e que tinhós lor sauta als pompilhs, ensaja de los nhacar, totjorn prenent lo bèl de cort, qu’el se contenta, placid, de seguir, sens fins finala, se tròp engatjar. Sovent, davant lo fenestron, en gaitant las actualitats politicas, e sustot ara que la campanha de la presidenciala a aviat, lo Guston pensa als canhs del vesin.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
De qu’es aquò una eleccion ?
Es un tropèl d’oelhas (los francés), es un tropelon de canhòts (los candidats), es un pargue ont saran botadas las oelhas mentre cinc ans, lo jòc es per cada canhòt d’aflatar las oelhas entà las far dintrar dins lo pargue. Lo vencedor es lo que n’en far dintrar lo mai.
Cada canhòt a sa tecnica de las mai sornas a las mai finòtas, la semal de las promessas de cada canhòt asonda. D’en primièr es l’amigalhament a còps de flatengas, puèi, tanben escartar los autres canhòts aqui se mosegan e d’a còps avem batestas ferutjas, tot es permés de las mai salopariás, se cal pas far prener es la règla.
Al cap d’una primièra plega n’en damora dos de canhòts, lo mai feruge que dins lo pargue televisual se van acarar. Un del dos sarà lo vencedor e cadun se clinarà cap baissat dabans lo novèl mestre de tot. Las promessas tornaran dins la saca pel còp que ven.
Es atal que s’eligisson los mai feruges, setz pregatz de vos enganar pas, mai feruge vòl pas diser lo que ten mai de competencias. Lo bonastre e justicia son pas d’aqueste mond o cal comprener, amai se s’en parla tot e còps.
Pichonet la beleta ça me disiá, sabes mainatge la republica es putassièra t’anguessas pas caire en pascor dabans tot aquel bestial.
Alavetz per qu'una canhòtada anatz votar ?
La campanha electorala es totjorn lo temps de las grandas maissas al jòc plan coneigut de las promesas.
O auretz comprés es lo jòc del grand degalhament de l'argent de l'estat qu'a pas enquèra, sara finançat per maites impaus e maitas taxas e per los manleus, atal anem cavar un pauc mai lo deute que puja que puja al pus mai fins a la devalada que punta lo nas.
Un jorn caldrà pagar la nòta d'aqui estant qu'al contrari de çò que vos fusquèc estat dich l'argent gratís existís brica.
Siaguetz plan vengits dins lo mond de las promessas !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari