En prene l’A75 per pujar o davalar de Larzac vesèm la catedrala monumentala que domina Lodèva. Es la de Sant Frocan, un nom talament curiós que se’n risiá fòrça e semblava impossible a portar. Mas los temps càmbian e benlèu que i aurà tornarmai de pichòts Frocans o Fulcrans.
 
Dau temps que Montpelhièr existissiá pas encara, de 949 a sa mòrt lo 13 de febrièr de 1006, aqueste Frocan foguèt avesque de Lodèva qu’èra una pichòta capitala. Alencòp senhor e avesque èra un òme brave e de grand èime e sa memòria n’es demorada viva maugrat los sègles.
 
Mas sa plaça dins l’istòria es la d’un actor màger dau movement gaire conegut uèi de la Patz de Dieu creat en país d’òc tre l’an 975 e que s’espandiguèt largament. Dins un temps de guèrras permanentas entre senhors, senhorets e senhorasses, farguèron aqueste movement civilizacionau per protegir lo monde sens defensa. Dins de grands recampaments, senhors e chivalièrs juravan la patz davant los avesques. Es a dire de respectar d’interdiccions e de jamai capturar monde sens armas: clèrgues, pageses e mercands.
 
Èra una mena de revolucion que de se mainar pas solament dau reiaume de Dieu mas tanben de la vida de la societat: “Paxque omnia superat” La patz val mai que tot!
 
Frocan, foguèt un grand menaire d’aquesta Revolucion tota pacifica.”