La mapa de l’alcolisme en França mòstra qu’es dins lei regiens productritz de vin qu’es lo mens present. Lei responsables de la lucha còntra l’alcolisme deurián se penjar sus aquela carta avans de diabolizar lo vin. Doei professors de medecina èran montats au merlet per afirmar que lo vin consumit emb moderacien aviá au contrari d’efièches benefics sus la santat. Li tiri mon capèu que s’expausan ais atacas d’aqueus que vorrián instaurar la proïbicien en Euròpa. Aquesteis avançan sei piens.
 
Es dins lei regiens viticolas que l’alcolisme s’espandisse lo mens, la carta de l’alcolisme sus lo territòri francés n’aduèt una pròva definitiva. Lei Bretons e lei Ch’tis son lei mai chimaires; lei Lengadocians e lei Provençaus lei mens beveires. L’estat major de la lucha contra l’alcolisme duvriá tirar lei consequéncias d’aquela realitat e arrestar leis atacas còntra lo vin enemic public. Lei professors Joan-Loís Lamargue, radiològ, e Enric Pujol, cancerològ, aguèron lo coratge de “nedar còntra suberna” a l’image dau trobador Arnaud Danièl. Dins lo mesadier dau Consèu Regionau de l’anciana regien Lengadòc-Rossilhon afortissián ja la realitat: “Avèm encuei ges de pròva scientifica de l’accien cancerigena dau vin, s’es consomat emb moderacien”, en responsa ais afirmaciens d’un rapòrt de l’INCA. Afortissián que lei polifenòls dau vin son d’antioxidants naturaus qu’ajudan a la prevencien dau cancre e dei malautiás cardiovasculàrias. Aquò lei cercaires estatsunians va dison dempuèi l’an pebre. Cu diriá que lo solèu es un astre dangeirós? E pasmens aduè de cancres de la pèu a n-aquelei que restan tròp sovent sota sei ralhs dardalhants. Es ben parier per lo vin. Es solament dangeirós per aquelei que n’abusan.
 
Un projècte de lei menariá a enebir l’òfra a gratis de vin dins lei fèstas e fieras. Aquò sariá una avançada de mai vers la proïbicien e marcariá la fin d’un cert biais de viure dei pais latins. A Siena (Itàlia), cada estiu sus la grand plaça, cavaus e cavaliers que defendon lei colors de sa contrada s’afrontan dins la corsa la mai corta e la mai rompe-morre dau monde. Li eri anat li a bessai quaranta ans. Lo ser, dins la contrada qu’aviá ganhat, era “la Torre” o “la Girafa” sabi pus, lo vin aviá ralhat ai fonts, servit a gratis e en totei. Sabi pas se encuei encara lo vin ralha (coule) dei fònts de la contrada victoriosa au ser d’aquèla festa nomenada “Palio”. Se si laissa ralhar l’aiga ai fonts, au ser de la victòria, lo Palio aurà perdut un pauc de son eime.