En l’iera de l’escòla, l-i era un bastiment de beton, una dubertura faça a l’escòla, una pòrta per las filhas, una pòrta per los pichons. Mi soveno pus se l-i era un lavador de zinc o de lauvas de lausa au fons. De tota maniera l-i era pas d’aiga correta en Casternòu. Los cagaors “a la turca” anavan drechament en la suelha. Quora los comuns son estat prefondats, an eissubliat de clafir la fòssa e lo sòl s’es cavat annaa après annaa, adobatge apres adobatge.
 
Lo cubèrt era plan e los parents avian mes de lentilhas de sechar. Mas avian laissat l’escala! Alora mon fraire qu’avia tres ans es montat sus lo cubèrt e ma sur (sòrre) qu’avia dètz e uech mes s’es dicha que se son fraire avia pogut montar era possible per ela. 
 
Era esquasi en cima de l’escala quora es estaa levaa d’alhà. Si remembra encara dau sentiment de frustracion qu’avia agut en aquel moment perqué era segura d’anar sus lo cubèrt.